Kabri Som Altından

• 20 Kasım 2020 Cuma 09:10:01

Oğlum soruyor baba şimdiden bilelim ileride vasiyetinizi yerine getirelim,
İsteğinize göre hareket edelim diyor.
Bir tereddüte mahal vermeyelim,
Son anda bir karar durumunda kalmayalım,
Sorun sıkıntı yaşamayalım diyor.
Sözüm hem sana hem anneme,
Söyleyin nereye defnedelim,
Sizi hangi mezarlığa koyalım..
Kabrinizi ağaçtan taştan mı,
Yoksa som altından mı yaptıralım..
…………………………………

Bilmek anlamak istiyor oğul.
Öğrenmek istiyor.
Hayattayken ilk ağızdan dinlemek istiyor.
Ebedi istirahatgahi tayin,
Yerini bizzat bizden duymak istiyor.
…………………………………

Hiç tereddütsüz söylüyorum.
Size en yakın olan yere diyorum.
Hemen yanıbaşınıza.
Yakın çevrenize.
Gösterişsiz,
En sade şekilde.
İsimsiz namsız şansız bir yere.
…………………………………

Özellikle belirtiyorum.
Hani yaşarken muhitlerimiz ayrı ya.
Sınırlarımız belli ya.
Ölündüğünde de benzer bir durum.
Kimi garipliklerde yatar kimi varlıklıların yanında ya.
Kimi yığınların yanında kimi seçkinlerin yanında ya.
Kimi bankerlerin monşerlerin yanında kimi düz bir yazıda ya.
Kimi bir ağaç altında kimi bir kayanın dibinde ya.
Kimi evliyaların enbiyaların yanında kimi hozan yerde ya.
Kimi dervişlerin ermişlerin yanında kimi ayak ucunda ya..
………………………………….

Fark etmez size en yakın olan yere en yakın muhite diyorum işte.
Ne siz zahmete girin ne başkaları.
Ne aile eş dost ne de camia ve cemaat.
Koyun musalla taşına kılın üç tekbirle bir rekat.
Atın toprağa buluşayım.
Kendinden geldiğime kavuşayım.
…………………………………..

Nerede olmak nereye defnedilmek önemli mi.
Esas nereden geldik nereye gidiyoruz bilinmeli.
Nasıl yaşadık ne bıraktık asıl o not edilmeli.
Esas olan insanların gönlüne gömülmeli.
Onların kalbinde yer edinmeli.
Münker ve Nekir’e rahat hesap verilmeli.
Sırattan gayya kuyusuna düşülmeden geçilmeli.
Müdanasız şeksiz şüphesiz hakka yürünmeli.

Kemal SEYFİ
19.11.2020