Ağrı

• 12 Kasım 2020 Perşembe 01:19:58

Uyku hali.
Hiç geçmiyor.Bir tutukluk, bir bezmişlik var havada. Yağsa rahatlayacak, içinde tutuyor.
Gök, tufana davetkar.İçimiz hayattan bezmiş bir ihtiyar kervanı. Orkestra henüz uykusunda. Kirpi tıkırtısı sonbaharla yitmiş bir yaprağı uyandırıyor.Bam telini vuruyor usta, gök gürültüsü bir hayli asi.
Dizlerimde bir yüzyıllık yorgunluk. Bırak diyor neyine yürümek?Aksi bir üşengeç üstelik.İlaç kokuları siniyor güzelim çarşaf beyazına,beyazlığından utanıyor.
Bir kukla elim,kolum, hatta kalbim bile. Beş para etmez hikayelere inanıyor.İnandıkça tükenen şey nedir sonuç hüsran olduğunda?
Umut, diyor...O ağrı.
Umutsuz yaşanmıyor.
Yeniden yürümeyi öğreniyor sol dizimde bir tutukluk. Uzun zaman yürümemekten diyor beyaz önlüklü kıvırcık saçlı güzel kadın.Güneş doğacak üzerine, geçecek diyor.
Uyku hali.
Bitmiyor,sadece diniyor.
Her şeyden biraz acıyız, yarım hikayeyiz, eksik şarkıyız.Herkeste biraz varız.
Ağrıyız,bitmeyen.Zamansız bitip bitip yeniden nükseden.
Geçmiyor.Bir bir yüreğimize iniyor yangın yeri her acı tazelendikçe.
Umutsuz olmaz, umutsuz asla.
Umutsuz, neden?

n.k