- 296 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Biraz empati lütfen
Esnafım ben her gün kapımın içinden farklı hayat hikayeleri ile birileri girer işte hafızam gel gitlerle dolu hepsini hatırladığım söylenemez ama bazı insanların bazı hayat hikayeleri daha fazlacana etkiler beni yasanmamışlıkları ve yaşanmamışlıkları ile ilgili..
Dükkanıma gelen insanları mümkün olduğunca güler yüzle karşılarım esnafligin verdiği bir hünerden çok insani sevgi dolu yapımdan hem birazda bir güler yüze hasret kalan insanlara bir tatlı gülümseyiş bir merhaba nasılsın ile nebze serinletmek icin
Hem bilirsiniz bir" tebessüm bile bir sadakadır" işte..
Bilemezsiniz ki bazen insanice sorduğunuz "Nasılsın?" sorusunun bile bazılarına nasıl iyi gelebilecegini...
Onun için birçok esnaflara ister istemez eskilerin "Güzin ablası" misali rol düşer işte..
Anlatılan sırların bende kalacağı güvencesi ile birilerinin bir şeyleri artık içinde saklamaya mecali kalmayıp taşıp "anlatma ve dinleme makamı" olurum bazende .
Mümkün olduğunca önyargısız kendimce iyiden doğrudan manevi yönlerdende olabildiğince yana teselli vermeye çabalarım içten gelen bir dürtü ile .
Kimi alır bu teselli sözlerini
Kimi kulak arkası eder öyle.
Ama bazende içten söylenen bir
"Allah razi olsun sözü" en büyük mukafatım olur benim.
Bak şimdi başka bir hikaye anlatacakken kapıdan bir elinde telefonla "konuşa konuşa" bir elinde beş yaşında kızıyla bir bankada çalışan müşteri bir hanım girdi çocuğu oyuncak seçerken kendi telefonu ile konuşmaya devam etti.
_Yıllık izne çıkıcam annemin babamın haberi yok söylemiyecem "evden çalışıyorum" diyeceğim yoksa gel bizde de kalın diyecekler diyordu.
Ben ufak kızla ilgilenirken ister istemez kulak misafiri oluyordum hikayesini pekde bilmediğim mutlu işi gücü yerinde görünen haftada bir kız çocuğu ile bana gelen daha otuzunda bile olmayan bu hanımın...
İnsan ister istemez kurguluyorda içinden düşünürken sanırım kafa dinlemeye ihtiyacı var ondan haber vermek istemiyor ailesine derken devam etti konuşmasına..
_ Eşimle hastaneye gittik midesindeki sivilce gibi yara iyi huylu çıkmadı büyüme yapmış kemoterapi bile alabilirmis ikinci yara daha gözükmüş "Koronaya yakalanırsa" aldığım ilaçlar bağışıklık sistemini yok ettiğinden yüzde doksan ölürmüş.Annemlere söylesem onlar dahada üzülecek,onlara laf anlatırken de ben dahada yorulacağım.
Ne yapacağımı bilmiyorum bu çok yeni durum ile.
İşe evdende devam edebilirim ama O psikolojim yok çocuk çok küçük ya bir şey olursa deyip konuşmasına devam ederken küçük kız annesine döndü;
_ Anneciğim ben bu üzerinde iki çocuk ile park oyuncaklarının olduğu bu oyuncağı beğendim deyince tamam Asu sonra görüşürüz deyip telefonu kapattı bu bankacı hanım .
_Yavrusuna döndü eminmisin canım?
dedi
Çocuk gözlerini lütfen der gibi kısarak
_Ben bu oyuncağı çok beğendim bunu istiyorum deyince .
_Tamam kızım biliyorsun bir hakkın vardı bu günlük başka bir şey istemekte yok tamam mı? dedi.
(Çünkü kızının doyumsuz olmaması için kendince önlem almıştı tek hakkı olduğunu belirterek) kızı başını sallayınca oyuncağın parasını ödedi..
Her zaman önce ben nasılsın diye sorarken döndü bana sordu
_"sen nasılsın?" dedi
aslında ona sormamı istiyordu buna ihtiyacı vardı konuşmalardan anlamıştım.
_ İyiyim ben kulak misafiri oldum ister istemez.Allah yardımcın olsun derdi veren dermanıda verir şifasınıda biiznillah verecektir inşaallah. Umarım en kısa zamanda şifa bulur senin için özel dua ederim dedim.
Dudaklarına gayri ihtiyari bir tebessüm yayıldı biliyordu ki onu anlamıştım sıkıntısına kör sağır değildim anlattı dertleşti benimle..
Aslında onun için yapabileceğım fazla bir şeyde yoktu tek şey ona manevi teselli idi ve onun en çokta buna ve ardından edilen dualara ihtiyaç duyuyordu gücünü toplayabilmek için..
Şimdi bir sabır sınavının içindeydi
Ve bu sabır sınavında kaderden üzerine ne düşerse onu yaşayacaktı.
_"Allah razı olsun" kusura bakma sanırım çok doldum bu yeni bir durum ve zor bir imtihan dedi...
_Evet zor sınav derdi veren derdinden haberdar eminim ki bu dertte sana boşuna gönderilmedi derman olacak şifayı yine içinde bulacaksın dermanda bulacaktır eşin biiznillah ben inanıyorum buna dedim..
Çocuk işte yerinde durmuyor anneyi cekistiriyor bir an önce gidip oyuncağını açıp oynamak isteğiyle sıkılmış gözlerle annesine bakmaktan vazgeçip
_"anne gidelim artık" dedi
annesinin sıkıntısından bi haberdi sonunda çekiştirerek dışarı çıkardı annesini..
_Hayırlı işler diyerek çıktılar dükkanımdan
İçim burkuldu gencecik bir kadını zor sınavlar bekliyordu güçlü kadın ve emrilugundugu gibi bir insan olabilmek adına imtihan sırrinca anca ardından dua edebildim.Rabbim yar ve yardımcısı olsun şifa bulur tez vakitte diyeyerek
Aslında farklı bir hikaye anlatacaktım kalemi elime alınca ama hayatta bir sonra neyle karsilasacagimizi bilemezken, gelir bir başka hikaye bir başkasının hikayesine çalım atar işte bugünde öyle oldu tamda empati kurmaya dair bir farkındalık olsun diye farklı bir hikaye anlatacakken.
Empati çok önemli bir kavramdır ve en basit manasıyla bir kişinin kendisini başka biri yerine koyabilme ve o şartlar altında düşünebilmesidir.
Empatinizi hiç bir zaman kaybetmeyin
Bazen siz empatik olup karşınızdakiler empati yoksunu anti_sempatik insanlar olsada siz yinede empati kurmaya devam edin "insan olabilmek" adına. O onların kendileriyle iç sorunu siz size bakın onların anti_sempatik tavırlarını üzerinize almadan empati kurmaya devam edin ne
kazanacağınızı hiç bilemezsiniz...
Bazen" bir duanızın amini olur" bir başkaları bunu hiç ama hiç unutmayın..
Nevin Aktekin Gülfirat
YORUMLAR
Muhteşem bir yazı.Evet ..Empati..Bazen empati kurmaktan neredeyse kendimi tanıyamaz oluyorum..Neyse ki sonunda Allah rızası var sabrın tecellisi olarak.Kaleminiz hiç susmasın.Saygıyla..
neneh. tarafından 11/8/2020 2:47:47 PM zamanında düzenlenmiştir.
Nevin Aktekin Gülfırat
İyi insanların mükâfatını Rab elbette derecektir biz kuldan değil Rabden bekleriz mükafatı kul nedeolsa beşer şaşar çoğu zaman
.
Saygılarımla huzurlu bir akşam diliyorum