ŞAİRİN GÜNLÜĞÜ 25.06.13 (SALI) 

• 5 Kasım 2020 Perşembe 11:27:57

25.06.13 (SALI) 

Tayin işim tamam. Sınavlarda görev alamıyorum. Emekli olma fikri iyiden iyiye beni zorluyor. Ne yapsam bilmem ki. Mahkeme yolundan vazgeçsem mi? Bu durumda biraz danışmalıyım çevreme. 
Yine sıcak olacak bu gün. Farkında eğilim henüz. Korkudan evden çıkamıyorum ki. Oysa yapacak işlerim var. Doğalgaz firmalarıyla görüşmek, topladığım kuponları bayie götürmek, iş mahkemesi hâkimiyle konuşmak, bilgi almak. Hilmi abiyi aramalıyım bu ara. Adam tatile gitmiş. Oysa bize Sedaş ’tan yeni bir randevu alması gerek. Ben kendimdeki ataleti anlayamıyorum. 
Hafta sonu İzmir’e gidecek miyim bilmiyorum. Atatürk Üniversitesi mezunları toplantısına gitmek için mahalle baskısı var üzerimde. Oysa hiç müsait değilim. Borçlar boyu aştı. Kredi kartları zorlanıyor. Düğün masrafları, inşaat harcamaları, çocukların ve evin giderleri belimi büküyor. 
Sülüklerim var takılacak. Her akşam onlara bakıyorum. Sularını değiştiriyorum hayvan sevgimi b öyle tatmin ediyorum galiba. Eve kuş alamamak, balık besleyememek hep içimde ukde oldu kaldı. Eşim bu konulara sıcak bakmıyor. Ben de bu yüzden hayattan kopuyorum. Bir tek şiir beni hayata bağlayan. 
Kitaplarımı da yeni eve taşımış olmam bazen bana bir tarafım eksilmiş gibi geliyor. Gece balkonda yattım ama daha önceki gibi rahat edemedim ama nedenini anlayamadım. Geç vakit uyudum. Ama püfür püfür esinti çok hoştu. Ev sıcaktı ama bana serin geliyordu. Gece balkonda uzun zaman oturmam serinletmişti beni. Bu evden ayrılmak anlaşılan bana çok zor gelecek. Alışkanlıklarımdan vazgeçmek bana zor gelmiştir hep. 
Bu evde 11.yılım. Dile kolay. Bir de babamın evinde kaldım bu kadar. Oysa bu ilçeye hiç alışamadım. Bakalım köye alışabilecek miyim? Annem, abim iki yakın akrabanın yanı. Bakalım ne yapacağız. Burada kardeşim hep problem oldu. O çıktı ben rahat ettim. Bana yaptıklarını üst katta futbol oynadığını söylediğimde bir de bana hakaret etti. O zaman Adapazarı’nda çalışıyordu. Hafta sonları evine geliyordu. Eşyasız evde çocuklarıyla top koşturuyordu aşağıda insan yaşadığını düşünmeden. Ben de anneme kaçıyordum ailece. İnsan bu kadar umarsız nasıl olabiliyordu anlamıyordum. Ne söylesek anlamıyorlardı. Taş duvar kesilmişlerdi. 
Şimdi yukarda kiracısı var. Rahatız. Evde ufak çocuk olduğu halde o kadar rahatsız etmiyor bizi. 
Hatun gelinlikçiye gitti sabah. Gelinlikçi damadın akrabası. Kadın daha önce işçiydi kocasının çalıştığı fabrikada. Şimdi birsiyle ortak dükkan açmış. Ne çalışkan insanlar var. Kayın validesi çocuklara bakıyor. Üstelik sadece onlara değil diğer torunlarına da. Çünkü diğer gelini de çalışıyor. 
Hükümet sözleşmelileri kadroya geçiriyor. Eylemlerin etkisi mi bu? 4C unutuldu yine. Asıl mağdur onlar. Engellileri öğretmen yapacak. Bu iyi bir gelişme. 650 kişi çok değil. Ülkede bir sürü engelli var en azıdan onlar için kendilerinden onları daha iyi anlayacak bir eğitici bulamak iyi bir durum. Eylemciler gözaltına alınıyor. Bu iyi. Ülkede kanun hakimiyetinin sağlanması gerek.

Ahmet Kemal