Seni üzmekten üzülüyorum.

• 5 Kasım 2020 Perşembe 01:56:06

Bir mağarada gibiyim dünyada. Kapının kilidi benim anahtar da bende. Mezarda mı böyle olacak, yoksa yakılsam küllerim de bir mağarada hissedecek her bir zerresi kendini.

Sevginin içimde getirdiği garip bir durum, aşkın ne olduğunu bilemedim hiç. Kaçmak istiyordum her şeyden, hiçlikten bile kaybolmak istiyorum, kimsenin istemeyeceği şeyleri istiyorum. Lakin istemekle olmuyor ki.

Hangi söz veya hangi dil ulaşabiliyor sana, hangi sembolden anlıyorsun, hangi davranış seni yaklaştırıyor bana, beni sana.

Yolları tarif etmek mümkün olmuyor gitgide, ölüm uçuruma koşuyor muyum yürüyor muyum, yoksa bir ağaca sırtımı dayadım bacaklarımı uzattım da seyre mi durdum görebildiğim her şeyi.

Göremediğim ancak hissettiklerim çevremde, rüzgarda, heybemde, zihnimde, kalbimde… O tebessümünü unutamam asla. Canlı canlı hayat dolu gözlerinin içindeki o tarifsiz sevginde kayboluyorum.

Rüyalarımdasın kimi, kabuslarım da oluyorsun, uyuyorum uyanıyorum değişmiyor hiçbir şey, uzakken yakınımdasım, yakınımdayken de bir başkasın anlatamıyorum, kelimeler, sözler, hareketlerim yetmiyor seni yüceltmeme.

Daha önce yaşamadığım bir şeyler yaşıyorum, daha önce tatmadığım bambaşka lezzetler alıyorum. Çok garipleştim iştahım da kayboluyor kaç zamandır. Zaman seninle kutsal bana, mekan seninle cennetten öte bildiğimce.

Dün sabaha karşı bilir misin, çobanlarla, şamanlarla, peygamberle, halkla gezindim durdum. Biraz zaman geçti robotlar belirdi zihnimde, insandan daha insan olan robotlar üretmişlerdi. Şimdilerde garip bir huzur, hafif soğuk, hafif sıcak bir karanlık ve aydınlık içindeyim.

Araf mı diyorlardı bu hallere, yanmak istesen yanamazsın, uçmak istesen uçamaz, en ruhi kahkaları atıp gözünden yaş gelene kadar eğlenemezsin dedikleri durum bu mu?

Kimi bir ses, bir söz çağlayanlara dönüşüyor zaman zaman gözümde… Kimi bir ses yıldırımlar şimşekler çarpıyor…
Hayvanları ve bitkilerin derinine indikçe kaçıyorum uzaklaşıyorum ordan, insaniyetin zirvelerini gördükçe eriyor, bitiyorum… Sen bana köpürüyorsun kimi, ben sana…

Lakin yetmeyen bir şeyler var içimde, daha çok isteyen bir şeyler olmasa da bir şeyler eksik kalıyor yine de, gülüyorum onlara da..

Değişiyorum lakin neye dönüşüşeceğimi bilememeyi seviyorum, neye dönüşürsem dönüşeyim kötü olamayacağımı..
En çok seni üzmekten üzülüyorum. Bir bunu sevmiyorum belki de..