Zeytin Dalı

• 3 Kasım 2020 Salı 09:53:09

Ne güzel bir şey değil mi, ne anlamlı ne manidar, zeytin dalı uzatmak.
Kırdığınız, üzdüğünüz, gücendirdiğiniz insanlara zeytin dalı uzatmak.
Evet barışı, huzuru, mutluluğu simgeleyen bir zeytin dalı.
Zeytin dalı uzatarak var olan tüm kini ve husumeti bir çırpıda bitirivermek.
Anlamsız bir küskünlüğü, bir düşmanlığı sonlandırmak.
Bir zeytin dalı uzatarak son vermek tüm olanlara, tüm yaşananlara.
Zeytin dalı uzatarak barışa ulaşmak, yakınlaşmak, kaynaşmak biz insanlara özgü bir şey. Bir çok şeyde olduğu gibi buna da bir çözüm bulmuş insanlık.
Ne çetin mücadeleler verilecek, ne savaşlar yapılacak, ne kanlar dökülecek, ne canlar alınacak ve sonrasında bir barış eli uzatılacak. İşte bu barış elinin simgesi zeytin dalı. Hemen her toplumun ortak değeri ortak ürünü olan zeytin dalı.
Ne büyük kolaylık değil mi, ne büyük rahatlık.. Zeytin dalı uzatarak bir savaşı, bir kavgayı, bir husumeti sonlandırmak. Anlamsız yere kan dökülmesini önlemek.
Günümüzde çok ihtiyaç olsa gerek zeytin dalına. Görüyorsunuz her taraf kan revan içerisinde. Dünyanın her tarafında savaş.. Devletler arası savaş, toplumlar ve medeniyetler arası savaş, kabileler arası savaş.. İnsanlar birbirine kıyıyor. En yakın olanlar, kardeş olanlar, aynı soydan gelenler, aynı toprakta yetişenler birbirine kıyıyor birbirini yok etmenin mücadelesini veriyor. Ne büyük acı ne büyük ıstırap değil mi?
Cidden çok acı ve ıstırap verici bir durum bu. İnsanın insanı yok etmesi. İnsanın insana kıyması. Yazık çok yazık..
Hemen hepimiz seyrediyoruz. Hiç bir şey yapamadan, elimizden hiçbir şey gelmeden. Olan bitene hiçbir müdahalede bulunamadan.
Geçmişten günümüze hep savaş hep savaş. Hep acı, hep göz yaşı. Durduramıyoruz bir türlü. Güçlü olan zayıfı alt etmenin, yok etmenin peşinde. Hakimiyet hep bende olsun derdinde. Hükümranlığım hiç bitmesin derdinde.
İnsanın hiç mi önemi hiç mi kıymeti yok. Ölen, yok olan insan.. Kolay mı geliyor bu dünyaya, kolay mı yetişiyor. Ne özenle, ne ihtimamla yetiştirdiğimiz, bakmaya dahi kıyamadığımız yavrularımız ya atılan bir bombanın, ya basılan bir mayının ya da sıkılan bir kurşunun hedefi oluyor ve bu dünyadan göçüp gidiyor. Kalanların da kiminin gözü, kiminin kolu bacağı kaybedilmiş olarak ağır aksak yaşamları sürüyor.
Hep ne uğruna bunlar. Hep hakimiyet hep hükümranlık uğruna.. Güçlü olanın egemenliğini sürdürmesi uğruna.
Kolayı var, çözümü var tüm bunların. Bu bir akıl işi. Oturup düşünme işi. Akıllı insanlar işi.
Ne yapmalı o zaman? Bu işi biz insanlar çözmeli. Simgesel anlamda bir zeytin dalı uzatmalı başkalarına. Gerçek anlamda bir barış eli.
Sıcaklık olmalı o elde, samimiyet olmalı, iyi niyet olmalı.
Kararlı olunmalı, sağlam duruş sergilenmeli. Yalpalanmamalı bu yolda. Geri adım atmamalı.
Bir irade sergilenmeli. Ön şartsız, koşulsuz, yargısız, hesapsız olunmalı.
En yakınımızdan başlayarak; içimizden ailemizden çevremizden başlayarak atılmalı bu adım. İlk barış elini en yakınımızdan başlayarak uzatmalıyız.
İnanıyorum ki dalga dalga yayılacak bu barış ve kardeşlik eli. Tüm insanlığa uzanacak. Huzur ve sükun bulacak bu sayede bütün insanlık. Barışa kavuşacak, huzuru ve mutluluğu tadacak.
Paylaşılamayan ne ki; kavga insanların kavgası değil, kavga egemenlerin kavgası. İnsanlar üzerinden hükümranlığını sürdürmek isteyenlerin kavgası. İnsanlar sürülecek öne, insanlar ölecek sakat kalacak ön safta, arkada hükümranlar ilelebet hakimiyetini sürdürecek.
Bakın Ortadoğu ne halde. Kim kazançlı bu işte. Kimin hesabı bu. Kardeş kardeşe kırdırılmıyor mu?
Dinimiz barış ve kardeşlik dini değil mi? Paylaşılamayan nedir? Müslüman müslümana kırdırılıyor bu coğrafyada.
Görelim tüm bunları. Boşa çıkaralım tüm bu hesapları. Bir zeytin dalı uzatalım en yakınımızdan başlayarak tüm insanlığa. Sonlandıralım bu savaşı, bitirelim acıları. Durduralım bu kan ve gözyaşını. Huzura erdirelim tüm insanlığı.
Barışalım bir olalım, birlik olalım, beraber olalım, birlikte yaşayalım. Koşalım geleceğe. Uzanalım sonsuzluğa..

Kemal SEYFİ
07.10.2013