ÇİRKİN KRAL VE MAVİ GÖZLÜ DEV

• 1 Kasım 2020 Pazar 18:18:26

Düşleri, dövüşleri, gibi sürgünlükleri, hasretleri gibi, çekip gidişleri de birbirine benzedi. Nazım, dünya aydın hareketinin başında veda etti gökyüzüne. Yılmaz, Paris’te Bastille Meydanı’nda yine de kortejin başındaydı o yaralı bedeniyle.

Onlar, tabutlarına sığmadı;mezarları memleketlerine...

’’Çok üşüyorum’’ diyordu Yılmaz: ’’beni komünarlar’ın battaniyesine sarın’’. O dağ gibi adam üşüyordu. Sert bakışlarıyla düzinelerce kişiyi, hizaya sokan o minik dev üşüyordu. Şimdi Paris’te Pere Lochaise’de Komünarlar’ın battaniyesine sarınmış yatıyordu.

’’Anadolu’da bir köy mezarlığına gömün beni’’ diyordu Nazım. Kalbi öylesine yaralıydı ki, ’’Çok yorgunum’’ diyordu sonra; ’’Beni bekleme kaptan...Seyir defterini başkası yazsın...Kubbeli, çınarlı mavi bir liman...Beni o limana çıkaramazsın’’.

Çirkin Kral ve Mavi Gözlü Dev...

Şimdi Paris’te ve Moskova’da , birbirlerinden onca kilometre uzakta, ama Dicle ve Fırat’ın serinliği gibi. Anadolu’nun derinliği gibi, upuzun akıyorlar.