ŞİİRİN VE UMUDUN YORULMAZ İĞNESİ

• 12 Ekim 2020 Pazartesi 22:11:11

Kendisi tanıttığı yazısında Sennur Sezer şöyle diyor :

"...12 haziran 1943 tarihınde doğdum . Eskişehir’de Babam , Devlet demir yolları teknisyenlerindendi . Çalısırken işçi , ücreti ödenirken memur sayılanlardan . Fazla çalışmaya zorunlu ama örgütlenmesi yasaklı olanlardan ... "

Sennur Sezer 15 mayıs 1984 ’ de Prof. Fehmi Yavuz , Prof. Aziz Nesin , Prof. Bahrı Savcı , Prof Hüsnü Göksel , Esin Avşar gibi bilim adamı , yazar ve sanatçıların imzaladığı " Aydınlar Dilekçesi " nin imzacılarından biri olarak verdiği ifadesinin şiirleştirmiştir

Evliyim

İki çocukluyum

Ozanım

Düzeltirim

Çocuklarımdır

Bütün çocukları dünyanın

Evet kaygılıyım

Çocuklarım için

Korkmasınlar isterim

Çalınısından kapının

Saygılıyım kurallara

Bu yüzden kurallar

Saygılı olsun isterim

İnsana ...

İnsanın insandan korkmasından karşıyım

İşte bunun içindir

Bütün yazıp

Altına imza attıklarım .

Sennur Sezer emekçilerin , hayatı üreten yaratanların en büyük şairlerinden biridir . Safını lise eğitimini yarıda bırakıp Taşkızak Tersanesi’inde çalsmaya başladığı günden ortaya koymuştur. Şair Ataol Behramoğlu , Sennur Sezer’i anlattığı yazsında diyorki : ... Nazım Hikmetin bütün şiirlerinin toplamı , hem yaşadığı dönemin ve çağın bir tarihi hemde şairin oto biyografisi gibidir ...

Bu Sennur Sezer içinde böyledir ... " Oya baydar’a görede ; ... Sennur Sezer , Emegin , mücadelenin , direncin ve umudun şairi olduğu kadar ince duyguların , sevgilerin , hüznün ve ille de kadının şairidir ... "

Sennur Sezer yalnızca şiirlerinde ve yazılarında değil hayatın her alanında mücadele edenlerin yol arkadaşı, yazarların, sanatçıların olduğu kadar tüm ezilenlerin, bütün halkın örgütlü mücadelesinin sıra neferidir. İşçilerin, emekçilerin özgürlük ve demokrasi mücadelesini yürüten insanların tümü grev çadırlarında, meydanlarda, etkinliklerinde, eylemlerinde, toplantı ve gösteril yürüyüşlerinde , gecelerinde; Onu,kavga ve hayat arkadaşı Adnan Özyalçıner İle birlikte, yanıbaşlarında bulmuşlardır. Sennur Sezer bu eylem ve etkinliklerde az ama öz sözlerle konuşmuştur. Konuşacak çok sözü olan ama öz sözle anlatan bir yazı ve söz ustasıdır.

1967 yılında evlendiği öykücü-yazar Adnan Özyalçıner bir biyografi kitabına yazdığı yazıda; şiiri şu başlıklar altında tanımlamıştır. ’’...Çoğunluğun sesidir şiir...Şiir direnmektir...Tanıklıktır şiir...Anaçtır şiir...Dildir şiir. Dilin özüdür. Çeşitli kültürlerin , inançların, dillerin bileşkesidir. Çünkü Anadolu’dur şiir. Anadolu insanıdır...Ve Sennur Sezer’in şiirinde bütün bunlar yazılıdır...’’

Sennur Sezer edebiyatımızın en üretken yazarlarının başında gelmektedir. İlki 1964’de yayınlanan 10’u aşkın şiir kitabı , deneme ,inceleme yazısı, neredeyse bütün edebiyat dergileri ve kitap eklerine yazılan yüzlerce kitap tanıtım yazısı...Ve her gün yazmaya, üretmeye devam eden bir yazarlık yaşamı...

Sennur Sezer’in bir çok eseri bestelenmiştir. Teoman Alpay’ın bestelediği, ’’Gurbet içimde bir ok her şey bana yabancı...Hayat öyle bir hanki acı içinde acı...Hangi kapıyı çalsam başımda buruk acı’’ diye başlayan ünlü ’’Buruk Acı’’ ile Buğulu Gözler, Sadık Gürbüz’ün bestelediği ve söylediği Arife Türküsü ve Üşengeç Buğdaya Türkü gibi.

Sennur Sezer’in şiirlerinden alıntıladığım aşağıdaki dizeler, Sennur Sezer’in şiirini kurarken sahip olduğu büyük birikimi, dünyaya ve hayata bakışını yansıtan dizelerdir.

’’Ekmek, tuz, kitap ve şekere saygı...Saygı halkın gücüne ve hünerine...Önce ekmeğe saygım:...Tarlaya ve tohuma...Dökülen tere, değirmene...Unu kepekten ayıran eleğin aklına...Mayanın unun çoğaltan gücüne...Önce ekmeğe saygım...Emeğe’’ diyor Sennur Sezer.

’’Bu sözle kuruldu dünya...Hep o sözü aradım ve buldum:...Emek...Dokunulmamış toprağı işlemek ...Dokunmak ayva tüylü sevgili yüze...Ve kan ter mutlu varmak uykuya...’’ diyor. ’’Hangi Kan’’ başlıklı farklı bir şiirinin ilk dizelerinde ve sonra tarih bilincine sahip bir ozan olarak tamamlıyor bu şiiri: ’’Ne zaman öğrendik direnmeyi...Birbiri ardına toplanmayı...Yürümeyi...Osmanlı tarihi söyler...Tramvay grevi...Ya daha önce...Piramit yontulurken...Hangi kan karıştı harcına...Hangi kan?’’

Sennur Sezer’in şiiri ve tüm yazdıkları; toplumsal içerikli, yalın, bir anlatıma sahip, sahip olduğu bilgi birikimini yansıtan, coşku ve umut dolu, kendine özgü bir şiir dili olan, yaratıcı, yeni ufuklar açan bir şiir ve anlatıdır.

Sennur Sezer şiirinde ve yazılarında, söyleşilerinde ve konuşmalarında, tüm halkların kardeşliğini, eşitlik ve özgürlüğü, sömürüsüz bir dünya özlemini, emeğin haklarına kavuştuğu bir dünyanın savunusunu ’’slogancı bir dil ve anlatıya düşmeden’’ anlatmaktadır. Sennur Sezer, şiirlerinde ve yazılarında; aşkı, sevdayı, acıyı, hüznü, insanın bütün hallerine ilişkin her şeyi anlatmıştır ve anlatmaktadır:

’’Bir su verin bir su...Gönlüm serinlemez...Gül bahçesine dönmedikçe örenler...Sivas’ta, Çorum’da, Maraş’ta...Bir yudum suyunuz yok mu?...Yanmasın diye güller....Tunceli’de, Lice’de Diyarbakır’da...’’

Sennur Sezer; yaşamı, kavgası, insani duruşu ve direngen,mücadeleci kimliğiyle ’’gerçek üstü’’ roman kahramanlarına benzer. Hani bilirsiniz; onurlu gururlu, inatçı, yiğit, emekçi, çalışkan, direngen, örgütçü, dost kararlı ve mücadeleci kahramanlar...Oysa biz biliyoruz ki;bütün bu güzelliklerin tümü Sennur Sezer’de fazlasıyla vardır. Sennur Sezer;kadınımızdır, insanımızdır, sanatçımızdır, işçimizdir.

7 Ekim 2015’te kaybettiğimiz Sennur Sezer’i anlatmaya çalıştığım yazımı eşi ve yoldaşı olan Adnan Özyalçıner’in Ona yazdığı duygu dolu şiiriyle bitirmek istiyorum. Aşkın, emeğin ve işçinin şairi ışık içinde yatsın.

’’Sevgilim sen benim her şeyimdin...

O benim her şeyimdi...

Karımdı, sevgilimdi, annemdi...

O benim elim ayağımdı...

Elim ayağım koptu...

O bir şairdi...

Şiir yürekli...

Umut yüklü bir defter yaprağıydı...

O ne güzel bir insandı...

İnsan haklarının, kadın haklarının, emeğin, işçi haklarının sunucusuydu...

Savunuculardan biri eksildi...

Acımız sonsuz...

Ömür boyu insan hak ve özgürlükleri için verdiği savaşımıyla

Bize bıraktığı güneş rengi şiirleri ile

O ölmedi ...

Ölmeyecek...

Yanımızda...

’’Ağrımasa bilir miydim yüreğimin yerini’’ derdi.

O yüreğinin yerini hep bildi

Yüreğinin yerini bilenlerle oldu.

Şimdi de bizimle

Bizimle kalacak...’’