KOMŞULUK ÖLMEMİŞ

• 23 Eylül 2020 Çarşamba 12:27:37

Uykusuz bir sabahın ardından elimde kâğıt ve kalemle uyuya kalmıştım. Uyandığımda her yerim uyuşmuştu ve saat 11:00’ı gösteriyordu. Yine işe geç kalmıştım, her sabah olduğu gibi. İş yerini aradım ve üzerimde bir kırgınlık olduğunu söyledim ve izin aldım artık uyuyabilirdim. Sonra gözüm masa üzerinde duran kağıtları gördü, tek tek okumaya başladım ve gözlerim bir kelimeye takıldı bu kelime özledim di. Evet özlemek çok güzel ama bir o kadar da acıtan bir duyguydu oysa yıllar önce kaybetmiştim Luğat’ımda bu kelimeyi. Babamı kaybettiğim gün hayat damarlarımdan biri kopup düşmüştü yere, o günden beri hayat anlamını yitirmişti.

Telefonun sesiyle beynimdeki düşüncelerden bir anda olsa ayrılıyordum evet telefondaki alt komşum Şinasi amcaydı Şinasi amca çok yaşlı bir adamdı, hiç kimseyle konuşmayan, evde cam, kapı, çerçeve açmayan, soğuk bir adamdı. Komşular ondan bahsederken, öyle şeyler anlatıyordu ki! Şinasi amca meğerse iki oğul’la bir de kıza sahipmiş ama ne oğulları, ne de kıza amcaya bakmamışlar. O da gurur meselesi yapıp hiç minnet etmemiş, hatta üzerinde olan üç daireden ikisini kızılay’a bağışlamış.
Bu hareketiyle beynimde çok özel bir yer almıştı ama en çok ilgilendiğim ise her gün camına astığı şiirlerinin yazılı olduğu bir kağıttı.

Onunla dost olmaya, kalbine girmeye karar vermiştim. Apartman toplantısı tam aradığım ortam olacaktı. Nihayet apartman toplantısı günü gelmişti ona hayranlığım günden güne artıyordu. Beyefendi duruşu, aklı başında konuşması. Bir iki laf atsam da sözlerim bana geri dönüyordu. Kararlar alınırken -Bir adım atmalıyım dedim. kendimce ve sesimi yükselttim karşı çıktım dışarıdan gelecek bir şirket yönetimine. Herkes suspus olmuştu ve üzerime dikilen gözlere aldırmadan sadece konuşuyordum tüm doğru bildiklerimi söylüyordum ki Şinasi amcanın bakışları ile benim bakışlarım çarpıştı ve gülümsedi. Eşi öldüğünden beri ilk kez gülmüş.

Toplantı bitti hepimiz evimize döndük. On dakika geçti geçmedi eski yönetici imza toplamaya gelmiş şirket yönetimi için. Kapının açılma sesini duydum alt kattan ama ben eski yönetici ile konuşuyordum kendisine -Asla dışarıdan yönetimi kabul etmeyeceğimi, bunları toplantıda da dile getirdiğimi ve o imzayı atmayacağımı söyledim. Yönetici teşekkür edip gitti kapıyı kapattım tam içeri girecektim ki! Kapı tekrar çaldı kapıya gittiğimde adeta şok olmuştum. Bu Şinasi amcaydı ve bana dik duruşumdan dolayı teşekkür etmeye gelmişti evet aramızda buzlar yavaş yavaş erimeye başlamıştı.

O günden sonra çok güzel bir ilişkimiz oldu, o sabahta telefonda sesini duyunca çok korktum sesi titriyordu. Hemen evine gittim baktım yerde yatıyor, hemen hastaneye götürdüm. Serum, iğne derken Şinasi amca minnettardı bana oysa, ben hiçbir şey yapmamıştım, kim olsa yapardı. Ertesi günler Şinasi amcanın bir planı olduğu belliydi, bir gün geldi yine bize dedi -Oturduğum evi sana bırakacağım. -Asla kabul etmeyeceğimi söyledim.
Şaşırmıştı -Neden dedi. Ben de -Ben komşuluk görevimi yaptım, bugün olsa yine yapardım dedim gözleri doldu.
-Evlat demek ki komşuluk ölmemiş dedi evet komşuluk ve insanlık henüz ölmemiş ti tüm öldürmeye çalışanlara inat.