- 1124 Okunma
- 9 Yorum
- 12 Beğeni
Hayallerimize çekilen set
Hayallerinize set çekilir mi?
Çekilir bazen...
Örneğin ben panceremden dışarıya baktığımda uçsuz bucaksız bir deniz ve
ona paralal de bir gökyüzü görürdüm.
Hayallerimi o denizin maviliklerine ya da gökyüzünün semalarına bırakırdım umutla.
Şimdi bakıyorum da etrafımız beton yığını,
hayal kurmak şöyle dursun, baktığımda önümüzü bile göremez olduk bu yığınaklar arasında...
Sonra da diyorlar ki; çocuklarınızın hayallerini karartmayın.
Hangi hayal? sokak aralarında bir alan mı bıraktınız ki koşup, oynayacak.
Park diyorsunuz da, sokaklar artık mahalleden çıktı, ilçe oldu ve o
parklar ilçenin, biri bir ucunda, diğeri öteki ucunda.
Tek başına gidemediğin gibi, gitmek için de bir gününüz ölüyor oynayamadan.
Benim yaşadığım yer biraz daha şanslı belki, sahil yakın.
Ya o kenar mahalleler ne yapsın?
Ellerine geçen üç kuruş parayla market rafları gibi üst üste dizilmiş evlerden,
nefes alacak bir boşluk yok.
Biraz da oralara el atılsaydı ne olurdu...
Burada tek kazancı olan; emeksiz rant sağlayanlar oluyor.
Başımızdaki yöneticilerin ünlerine daha da ün katmak, ya da zengin müteahhitlerimizi,
daha da çok nemalandırmak...
Sonra da çokcuklarınızın hayallerini karartmayın deniyor!
Ben yine de, o daralan alana kocaman hayallerimi sığdırmaya devam ediyorum.
Sessiz hayallerim bir gün duyulur mu bilmiyorum?
Herkes sussa, hayallerimize çekilen setler,
bir gün bizi nefes alamaz hale getirecektir deyip, yazıyorum.
Hekes bir yerlerden başlamalı oysa ki, susmak acizliktir.
Ve o acizliğin faturasını yine bizler ödeyeceğiz ama nasıl?
Ne parayla, ne de pulla...
Daralan hayallerimizin arasında sıkışan nefesimizle,
her gün biraz daha, biraz daha ölüme giderek,
kalan tek faturasız canımızla!..
Kardelen
21.09.2020
Anlık duygulardı...
YORUMLAR
Küçüklüğüm de büyük şehirleri deniz kenarini hayal ederdim...Köyde doğdum ben... O zamanlar değerini bilemiyordum şimdi çok iyi anlıyorum hayelim gerçek oldu şehire yerleştim deniz var sahil var lakin nefes alamıyorum çok nemli bunaltıcı bir havası var köyümün buz gibi esen tertemiz rüzgarı içimi serinletiyordu oksijeni bol huzur veriyordu
Büyük şehirler taş beton yığınları hapisane duvarları gibi yalnız ISSIZ korkutucu ...
Dış dünyamız daralınca kendimizi sanal dünyalara attık haliyle....
Kardelen çiçeği
Sevgi ve selamlarımla...
Hayaller Hayaller,
Aslına bakarsak uçsuz bucaksız bir gezegen üzerindeyiz. Düşüncelerinize katılmamak ne mümkün, yer yüzünde toprak üstüne taştan kaleler dikti insanoğlu. Mezarlarımızı bile süslü mermerden taşlarla örüyoruz artık. Önümüz arkamız, sağımız solumuz, her yerimiz taştan duvarlarla örülü...
Kendi payıma ,bir köyüm var diyebiliyorum, her bir yanı yemyeşil, bahçesi rahmetli babaannemin diktiği meyvelerle dolu. Bunun rahatlığıyla belki de bulunduğumuz taştan kaleleri bir nebze olsun unutabiliyoruz hayatımızda.
Zamanında çocukluğun verdiği heyecan ile oynanan o körebeler, saklambaçlar, bahçelerden yenen can erikleri, voleybol, futbol müsabakaları, köy köy gidilen bayram ziyaretleri... Şanslıydık belki.. Belki de çok şanslıydık o zamanlar. Kim bilir..
Paylaşım için teşekkürler. Anımsatabildiğiniz bütün bu güzel duygular ve hatıralar için teşekkürler.
Umarım ışık olur, aydınlık olur yarına, yarınlarımıza.. Yaptığımız ve yapacağımız tüm paylaşımlar..
Sevgiyle kalın.
Kardelen çiçeği
O zaman biz çok şanslı çocuklarız bu saydıklarınızı hep yaşadık.
Ama benim kaygım yeni neslin çocukları tüm bu güzellikleri ellerinden aldığımız çocuklarımıza ve en kötüsü de asla geri gelmeyecek olmalarına...
Saygı ve selamlarımla...
Hayaller...
Şehir çoktan yangın yeri.
Ötesi var.
Hayallleri çalınır mı insanın?
Hayal gücü müdür birilerini rahatsız eden?
Ve yenidn hayal kurmak içimizdeki şehri ve dünyayı sunmak.
sevmek hatta ilk hayali olmalı insanların ve üstüne kat çıkmak.
Daha çok sevmek daha çok inanmak.
Sevgimle canım arkadaşım
Kardelen çiçeği
Her daim sevgimdesin. Gül yüreğinize sevgilerimle. Selamlarımla...
Evet Kardelen Şairem, set çekilebiliyor hayallere... Her şeyin güzel olması dileği ile. Sevgiler.
Kardelen çiçeği
Teşekkür ederim. Sevgilerimle...
bu günden sonra bu sayfayı protesto edip yazmayacam.
esen kalın
ilk gün siz karşıladınız ilk size veda ediyorum.
bu sayfanın yanlışlarından bıktım.
sizin o kadar güzel şiirlerinizi bir gün bile günün şiiri seçmediler.
hakkımda bölümünde yazdım eleştirimi.
size mutluluklar dilerim
Allaha emanet olun. sürekli okuyacağı yazdıklarınızı. mesaj yazmak istedi lakin kapalı. uzak diye burdan yazdım. okuyunca silin isterseniz.
şiirlerinizi onlarca kez okuyordum ...
yine öyle olacak ama yorum yazmayacağım
protesto ediyorum bu sayfayı
hoşça kalın
Kardelen çiçeği
Çocukluğumun geçtiği o uçsuz bucaksız yem yeşil fındık bahçelerini düşünüyorum...
Oraların bile giderek betonlaştığını görüyorum.
Ve günümüzün çocukları...
Ellerindeki tabletle geçiriyorlar zamanı.
Daha şimdiden, yeşil alanların giderek azalan varlığı henüz bitmeden...
Geleceğe hazırlanıyor çocuklarımız...
İçim sızlıyor...
Gelecekte hiç bulamayacaklarını düşündükçe o yeşil alanları ve belki mas mavi denizleri...