Hey Z kuşağı

• 19 Eylül 2020 Cumartesi 03:29:43

Derler ya, hedefi olmayan yelkene hiç bir rüzgarın faydası olmaz gibi. Öyledir biz nesillerin bir çok derya dalga ilişkisi. En güzeli nedir bilir misiniz, alıp valizi çekip gitmek, ardına bile bakmadan, hiç bir şeyi düşünmemek. Oysa bunu yapmak da dünyanın en cesaret isteyen işidir. Biri kovarken veya gençlikte bu yapılır da orta yaşta bunu yapmak ekstra bir enerji ister.

Bağları kuvvetli olanın gidebilme cesareti de bir o kadar kırılır. En bilmişlerin bildiğine, en yaşayanlar güler geçer hesabı. Öyle derler büyükler, siz daha ne yaşadınız ki; bu sözler, gençleri deli etmeye yeter. 20 yaşındaki bir gencin yüreğindeki dumanlar, 60 yaşındaki gencin gözlerinde yaş olur aslında veya tebessüm. Orta yaşın taşıdığı yükün haddi hesabı olmaz. Alttan da yer yumruğu üsten de. Kum torbasıdır orta yaş bizlerin serüveninde.

Çok güzel bir sözdü; gençlikte dünya, orta yaşta ülke, en kamil yaşta da yav ben kendimi düzeltsem yeter diye düşünmeye başlar insan aslında. Nesil yetiştirmek bu devirde çok zor, hele ki araştırmaya meraklı zihinleri bir şekilde bir düşünceye kanalize etmek imkansıza yakındır. Kanalize olanlar, gerçek şu ki cahildir be.

Büyükler gençleri çok güzel yönlendirmeyi bilir, oysa büyüklere olan güven yitirildiyse veya doğru sanılanlar yalan çıktıysa (kime göre yalan) o büyük küçülür gençlerin gözünde.

Sömürü düzeninin formülleri bellidir, Din, kendine meçhul davalar, idealler. Hani çok eleştirilir akademikler, çok yabancı kelime, terim, lügat katarlar cümlelerine. Ne çok biliyor kardeşim dedirtir insana. Oysa bir köylünün bildiğinden ileri de olan köylü kalıp akademik düşünebilmektir. İnsanların tabii olduğu kadim liderlerin hayatı tek şart üzerine kurulmuştur; zalime karşı çık, garibi koru, devingen ve çevik ol. Bu yolda gidersen gümbürtüye de, halk senin destanını yazar.

Bir balıkçının, bir çiftçinin, bir çobanın düşündüğünde olan gelecek ne olabilir ki bir başkanın, siyasetçinin, zenginin geleceği ve düşündüğü özde farklı olsun.

Robotik çağların kapısındaki en büyük meçhuliyet; sistem çarklarının bir yıkıma doğru döndüğüdür. Ya bu yıkımı desteklersiniz ya da yeni bir sitem kurarsınız. Sistemi eskiye döndürürseniz, zalimlerden olursunuz. Bilgi çağında istenilen sadece; kolay bir hayat, kolay ulaşılabilen ürünlerdir.

Ürünleri ne kadar yükseğe koyarsanız yeni nesiller bir o kadar ikiye ayrılır, bu ayrılma etçil ve otçul karakterler diye iki grup çıkarması lazım. Otçul karakterler ne kadar çoksa da etçil karakterlerin vahşeti veya kral olma arzusunu yenemez hayvani sistemde. İnsani sistemde ise çarkın bir şekilde kırılması lazım günümüz dünyasında.

Devletleri zenginler yönetir genelde, askeri sınıf alt tabakadan devlet çarkında yükselir ve sitem benim der, zenginler askerleri kontrol eder, siyasetçi ikili arasında tahterevallide değil mi görünende.

Bir öğretmenin, imamın, orta sınıf bir askerin, küçük esnafın karşısında bir vali önünü iliklemez veya yukarıdan bakabilir, lakin o vali o şehrin ileri gelen zenginin önünde el pençe durur. Çünkü bir telefonla sürebilme gücüne sahiptir o zengin veya siyasetle içli dışlıysa birde, yandı gülüm keten helva. Toplumu hizmet diye kandıranlar ise; aslında sistemden pay kapma yarışındadırlar. Allah ve Tanrı rızası falan hikayedir gerçekte.

Kökeni kadın kaçakçılığına ve köleciliğe dayanan abd başkanı ile kökeni devlet istihbaratında geçmiş putinin veya ortaçağdan gelen hanedanların ve dini söylencelerde beylik kovalayanların kendi içlerindeki alengirli ve kibirli oyunlarının en büyük destekçileri bir şekilde din adamları, ruhbanlar oluyor. Din bir güçtür halkı yönlendirmek için her devirde, her geçen an etkisi azalsa da hala önemlidir.

Kutsaliyet etkisinde ezilen ruhların ve zihinlerin; yüzde 90 ezilen ile yüzde 10 ezen arasındaki çekişmede yüzde 90’ın yanında olması görülse de aslında sadece yüzde 10’nun piyonlarından ibaretlerdir. Bilinmezi satarlar dinistler. Bundan da kendileri bir itibar kazanmaya çalışırlar ve kendilerini önemli bir iş yaptıklarını göstermeye çalışırlar. Nedir o önemli iş; bilinmezi bir şekilde tariflemek veya anlatmak oysa kendilerini kandırdıkları gibi halkı da kandırmaktadırlar.

Ticarette kullanılan paranın el değiştirmesi, üretiminin halka ve bireye inmesi sistemi çökertmeye yeter. O yüzden kimse bilmez bankalar aslında ne iş yapar? Banka sisteminin nasıl çalıştığını gittikçe sorgulayan gençler bu gidişe, balonları patlatacak, bu patlamaya üstekilerin cevabı da, ya devletler arası savaşla halkı dini yönden doyuma ulaştırıp cepheye sürmek ya da krizdir. Krizlerin gelmesi de yavaş yavaş olur aynı dünya ve ay arasındaki gelgitler gibi ya da tsunami şeklinde mi?

Peki gelen her konuda, bir gelgit olayı mı tsunami mi? Tsunami vurdu aslında dünyaya. Sadece ilk domino taşının düşmesi kaldı gibi...

Kadim asırlardan bugüne kullanılan altının serüveni belli, yakın zamana bakalım; 2000 yılında 250 dolar olan ons altın, 2020 yılında 2000 dolar oldu. Yaklaşık 8 kat yükseldi. Neden? Altının yükselmesinin nedeni; gerginliktir, savaşın yaklaştığının belirteçidir ekonomide mi?

Son bir yılda % 30 değer kazanan altın için sorulması gereken soru şu: Bu yükseliş halka altın çıkıyor hadi altın almaya mı, yoksa kadim değer saklama aracı olan altınların elden çıkarılmasını mı anlatıyor size. Devletler altın almaya mı başladı? Niye çıkıyor altın, kim çıkartıyor? Abd ekonomisi en kötü dönemini yaşıyorken bir de? Koronovirüsle dağılan zihinler veya hayatlarla perdelenirken çevrilen oyunun veya gerçeğin amacı ne?

İşin gerçeği şu dönemde belki de tahmini 2050 ye kadar yüzde 90 ya köleleştirilecek sisteme ya da yüzde 10nun gücü elinden alınacak. Dünya hiç olmadığı kadar tehlikeli bir viraja girdi.

Size de garip gelmiyor mu anlamadığınız dilde sizlere bilinmezi satanların çarka nasıl hizmet ettiği?

Biri de bana ne anlattığımı söylese de anlasam ya hu. Ne çağ arkadaş...

Hey Z kuşağı dostlarım, gardaşlarım, bacılarım; bana hayallerinizden bahsedin lütfen!