Kelamtraş

• 16 Eylül 2020 Çarşamba 02:53:11

-IŞIK-

Gecenin sakinliği dolarken ruhuma, bir nefes aşk esiyor pencereden, soluyorum. Yürüyorum yalnızlığımla el ele, bu gölgeleri çoğalan koğuşta. Aklım mekik dokuyor bir oraya, bir buraya. Gençliğimin kızıla boyanmış saçları dolanıyor boynuma, sarmalıyorum gençlik yaralarımı. Saklıyorum sen yanlarımı.
Gömüyorum içime hissini, bir kelebek can veriyor elimde, henüz çok erkendi diyorum. Valizini topluyor umutlar, kalk gidelim desede kalbim yerinde değil. Bir ucunda şehir oturuyor penceremin, bir ucunda ben gözlerine bakıyorum imâlı ışıklarının. Ne için yakıyorsun hala? Diye sorsamda cevap yok. Yoktan fazla ne vardı ki bu aşkın içinde. . .

-TÜY-
İçim, içine kelepçe! Anahtarını attığım o zirve meğer uçurummuş. Aramızda ki, sen parmaklıklar yaptırmışsın suretine ben rüzgârda uçuşup gitmişim sonbaharın peşine. Tüy gibi hafifledim desem yeri midir? Seni o zindanında bıraktığım anda. Sen; aslında benden korunmak için kendini hapsetmişsin karanlığa. Şiir yüreğim artık yazmıyor adını. Ve unuttu varlığının tadını.
Sen; kalemimi kırmak için eline almıştın kalemi, şimdi o kalem senin imtahanın olacak. İstemesende adımı yazacaksın bensizlikte.
Bense kendimi bırakacağım rüzgârın götürdüğü yere. Belki şehir şehir dolaşacağım. Belki şiir şiir yaşayacağım başka şehirlerde. Ve saçlarıma dolacak yıldızlar, ellerime dokunacak bulutlar. Güneş yine sabahıma doğacak.
Başka bir kentin kadını olup çiçekleneceğim yine. Sen beni salıverdiğinle kalacaksın. Ben tüy gibi uçuşacağım gök yüzümde...

-ARAZİ-
Boş bir arazi şimdi kalp evim. İçinde nice aşklar misafir ettiğim. Yazık oldu dediğimde oldu elbet, iyikilerimde var bana emanet.
Beyaz bir at koşuyor, yeşil çimenlerimde. Huzur ateşi yanıyor kimsesizliğimde. Isınıyorum bazen, bazen üşüdüğümde olmuyor değil. Ama topralıyorum kendimi yaşıyorum işte.
Açık alan diye daha çok soluyorum yaşadığım anı. Kimseyi koymuyorum arazimin etrafı dikenli telle kaplı. Fazla insan sevgisi, gereksiz fazla kirlilik.
Suluyorum güllerimi, tel yaptım dikenlerini. Topluyorum ruhumdaki acı veren herşeyi. Umutlarımı yıkadım astım yoğun bakıma aldım hüzünlerimi. Belkide en kazançlı yatırımımdır bu benliğime kurduğum arazi...

...