GECE MAVİSİ

• 14 Eylül 2020 Pazartesi 12:06:16

Duyduğum bir sözle adeta fal taşı gibi açılıyordu gözlerim.
Evet bu söz ’Önce umutlar ölür sonrada insan’lardı.
Düşünüyorum da ne kadar haklı bir söz ’umutsuz insan yaşayamaz’ umutlarımızı bir şeye bağlama ihtiyacı duyarız. Bu bazen bir çiçek olur, bazen bir sınav ama bazen de bir insan olur.
Hani şöyle varlığına şükrettiğiniz, hep onu incitmekten korktuğunuz, üzerine titrediğiniz, kendi ilaçlarınızı unutup onun ilaçlarını hatırladığınız, sevgi sözcüğü aklınıza geldiğinde yüreğinizdeki tek isim.

Evet o kişi, onu bir yerlere koyamazsınız dost deseniz dosttan ileridir, sevgili deseniz sevgililer iki güne ayrılır ve samimiyetsizdir. Siz ona can dersiniz canınız koparcasına.
Seviyorum diyemeseniz de içinizde hep o vardır. Ya düşündüğünüz, ya da merak ettiğiniz, hani bazen dalıp gittiğinizde keşke yanımda olsaydı dediğiniz ya da kahvenizin yanında sıcak sohbetini aradığınız.

Hayat bir satranç tahtası olsa onu canı pahasına savunacağınız, üzüldüğünde gözlerinizin dolduğu, ağladığın da hayata kahrettiğiniz, güçlü olmadığınız anlarda bile sırf onu ayakta tutmak adına güçlü rolü yaptığınız, gecenin karanlığında size maviyi gösteren biri.

Şimdi gecede mavimi olur dediğinizi duyar gibiyim, gecenin içinde o maviyi görmek ve göstermek maharettir. O maviyi herkes göremez, bana hayatın bin bir rengini gösteren umudumun tek ışığı iyi ki varsın.