Senden sonra sevemem..

• 13 Eylül 2020 Pazar 01:14:55

Bir Pazartesi kordonda giderken gördüm ilk Yeter/i yere bakıyordum, birden başımı kaldırıp karşıma bakınca bakışlarını hissettim gözlerimde. Evet, oda bana bakıyordu. O an başladım dua etmeye onu tekrar görebilmek için. Bakışlarına vurulmuştum onun.

Öyle güzel bakışları ve bu bakışları tamamlayan kahverengi gözleri, burnunun sol kısmında Piercing vardı ki âşık olmamak mümkün değildi. Adını bilmiyordum ama öğrenecektim. Artık her gün görmeye başlamıştım. Ben ona bakıyordum sürekli o da bana bakıyordu. Onun bakışları bana umut verdi işte.

Âşık olmuştum. Yemek yiyemiyordum, kendimi kendime veremiyordum. Adının, Yeter, ne kadar iyi olduğunu ve sevgilisinin olmadığını öğrendim. Hala bir umudum vardı. Aradan bir iki hafta geçti ve konuşmaya başladık artık onu sevdiğimi biliyordu ve bunu bildiği için benimle konuşuyordu.
Artık günler onu özleyerek ve onunla konuşarak geçiyordu. Onu çok iyi tanıyordum artık. Yarım bırakılan sözleri sevmezdi, tuttuğu takımına (Beşiktaş) düşkündü benim gibi. Ama biliyordum benden etkilenmişti. Belki de âşık/tı ama bunlardan hiç bahsetmemişti bana. Onun beni ilk dudağımdan öpüşünü hiç unutmam. Hele yanında beni bırakacak korkusuyla ağlayışımı ve sebebini söyleyemeyişimi.
İlk buluşma mızı diğer üç buluşma mızı da. Bana yalandan nefret ettiğini söyleyip yalan söylemesini de. Onu gördüğüm o pazartesi gününden sonra aradan yaklaşık bir ay geçti. 17 Kasım 2013 pazar bana hiç sevmediğim bir şey yaptırdı. Takım elbise giymemi istedi. Giydim ve onunla buluşmaya gittim saat 13.15 ti. Aşkım için fedakârlık yapmam gerektiğini biliyordum.

O gün benim için çok özel çünkü hayatımdaki en güzel ve en kötü günü o gün yaşamıştım. Bana çıkma teklif etmişti. Mutluydum çünkü beklediğim an nihayet gelmişti. Kabul etmiştim tabi ki. Bu anı durdurmak istiyordum çünkü en mutlu anımdı. Çok seviyordum onu. Yanındayken onun beni deli gibi sevdiğine inanıyordum ama o uzaklaşınca yanımdan bitiyordu her şey sanki.
İşte bu yüzden en kötü günüm de bu gündü. Böyle hissetmem boşuna değildi. Ya bana oyun oynuyorsa bundan hiçbir zaman emin olmadım. O söylemeden olamam da.
Aradan iki gün geçti ayrıldık. Sebebini inanın ben de bilmiyorum ama sanırım bana güvenmediği için. Aradan bir buçuk ay geçti ve ben hala o ikinci buluşmamızda dinlediğimiz şarkıyı dinliyorum.
Benim kalbimden hiçbir şey eksilmedi hala o pazartesi günü aldığı yerinde duruyor. Ama o ne hissediyor bilmiyorum. Önceden ne hissettiğini de. Ben hala onun yollarını gözlüyor, ilk buluştuğumuz yere bakıyor, ilk öptüğü yeri tutuyor ve ağlıyorum.
Dilimde hep aynı şarkı onu bakışlarımla çağırıyorum. Onu da seviyor sanmıştım. Nedense hala giderken bakışlarını üzerimde hissediyorum ve sevgisini de. Hala yanımdan geçtikten sonra bile dönüp tekrar tekrar bekliyorum. Biliyorum hala içinde bana karşı bir şeyler var. Hala haykırmak istiyorum aşkımı bağıra bağıra ve bu kez hiç korkmuyorum kim duyarsa duysun umurumda değil.

Unutmak mümkün değil çünkü o benim ilk aşkım, ilk sevgilim ve hala onu çok seviyorum. Sevmeye devam da edeceğim. Ben yanından geçerken bakmasam da kalbim hep ona bakacak ve yine hep aynı şarkıyı dinleyeceğim hiçç bıkmadan. İnşallah benden sonraki sevgilileriyle mutlu olur.

Hoşça kal sevgilim Yeter/im ben seninle beraber kalbimi de gönderdim. Senden sonra hiç kimseyi sevmeyeceğim.

Bil ki senden sonra da kimse ile de birlikte olmayacağım, sen unutsan da ben seni hiçççç unutmayacağım çünkü taaa şuracığımda sana özel köşkün var.

Sami Arlan..