Kum Saati

• 4 Eylül 2020 Cuma 12:15:53

Dev bir dalga geldi ve benden bu yaşıma kadar biriktirdiklerimi, varlığımı aldı... nefessiz bir şekilde sürüklendim. Bir girdabın içinde komaya girmiş bedenimle, günlerce, bedenimi yok etmek için kazan kaynatan yamyamlarca, sürüklendim. Sanki sonun bir an önce gelmesini istiyor gibiydim. Zor olan yaşamaktı. Zor olan ayakta kalmaktı. Ben artık zorları da başarmak istemiyordum.

O kadar çaresiz hissettim ve kayboldum ki, beynimin ortasında acılan koskoca bir delikten kendimin kum saati gibi aktığını hissediyordum. Tükenmek böylesine savrulmak olmamıştı ömrümde. Nefessizlik varlıkla eş değer olamazdı. Ya yok olurdun ya da var. İnsanın insana yaptığını en karanlık yaratıklar yapamazdı.