ANNE ELLERİ

• 31 Ağustos 2020 Pazartesi 03:08:54

Herkes insan olamaz…
Hele de bir anne, ne kadar önemlidir bir annenin kutsallığı, ne kadar değerlidir O’nun elleri...
Kabus görerek uyandığımızda, bir bardak suyu getiren O’dur. Saçlarımız dağılsa okşayarak, gözümüzün önünden çeken de o’dur.
Onun O’ güzel elleridir, sıcacık şefkatle bizi kucaklayan, hastalandığımızda başucumuzdan ayrılmayan da O’dur.
Daha doğduğumuz ilk günden, son nefesini verdiği o ana kadar ellerini üzerimizden çekmeyen de O’dur.
Doğum sancılarını, emzirmekten yara olan memelerini, hastalandığımızda akıttığı gözyaşlarını gizleyen de O’dur.
O’ bunları evladına bir borç bilir. O’ canından can kattığı yavrusu için canını verir.
O yüzden anne elleri çok değerlidir. Bebekken O’ elleri sardı altımızı, elleri ile emzirdi, ne zaman üzülsek sardı sarmaladı bizi, benim annem de babaannemdi…
Onu kaybettiğimde, sanki beynime bir kurşun yemiştim… ‘’Ölemez’ dedim’’ Daha beni okutacaktı, ve ben ilk maaşımla ona en sevdiği cevizli sucuktan alacaktım.Sayısal oynayacaktık" Senin elin uğurlu geliyor"derdi bana...
" Luna parka gidecektik hani? Hatta gondola binecektik. Hatta hiç korkmayacaktı, çünkü bana söz vermişti.
Her gece uydurduğu masalları dinlerdim ve her sabah ve her öğle… Ne yapayım çok güzel anlatırdı ve ben onu hep dinlemek isterdim.
Birde komşularının bile kıskandığı meşhur portakal kurabiyesi vardı. Kocaman, ya da ben çocuktum gözüme kocaman geliyordu… Ufaktım çünkü, O’ ise küçük ama kurabiyeleri kadar devdi gözümde.
Ve o kurabiyeleri ne ben yapabildim ne de başkaları, halam belki biraz benzetti. Ama onun sevgisini kimse o kurabiyelere katamadı.
İş hayatımda saçma sapan ve egolarına yenik düşmüş insanlar beni üzünce eve ağlayarak gelirdim. Beni ağlatan O’ saçma sapan egolu insanlar olamazdı.
Beni ağlatan evime her gittiğimde bana sarılan bir meleğin, ‘’Babaannemin’’ olmayışıydı.
Yastığımın altındaki son fotoğrafı, gözyaşlarım yüzünden sırılsıklam olmuştu ve ben gözyaşlarıma bile kızmıştım. Hatta sövmüştüm bir deli gibi…
İşte o denli çok sevdim ben Babaannemi… Kimse onun gibi sevmedi beni, kimse ‘’Karabiberim’’ demedi.
Biri demişti ama O’da sahte sevgi gösterilerini, gözyaşlarıma karıştırmayı iyi becerdi. Hiç yaşlanmayacak, hiç ölmeyecek gibi. İnsanlar ne kadar da rahatlar demi?
Ne kadar da acımasızlar, bu dünya ekseninde hepsi cambazlar, oynuyorlar palyaço gibi… iyilerde var elbet onlarda ‘’Polyanna’’ misali …
Babaannem, annem seni andım bir gece vakti. O güzel yüzün geldi aklıma, senden almışım güzelliğimi sevgi dolu kalbimi ve söz verdiğim gibi…
Kalbimdeki meleklere iyi bakacak ve onları asla şeytana bırakmayacaktım.

O yüzden annelerinizin değerini bilin, O’ kutsal varlıkları üzmeyin. O’kutsal varlığın, sizin ve onun yaşama nedeni olduğunu asla unutmayın. Herkes, her şey yiter, gider ama anne ölse bile sizi gözetler…
Size bir şey olmasın diye dua eder…
O yüzden bir annenin elleri çok değerlidir, eğer anneniz sağ ise ve ona uzaksanız, tüm engelleri kaldırın ve koşun ona, o mübarek ellerini öpün, tekrar öpün…
Annesizlik zor. Sizi karşılıksız seven ve sizin için her şeyi göze alabilecek yegane varlıkta odur.
Babaannem, seni çok seviyorum… Sen olsaydın şimdi, her iç çekişim de ‘’neyin var Kızım’ ’derdin.
Öpüp, okşardın…
Ben şimdi o anlattığın masalları hep bedavadan dinlemişim ya hani? Bir cevizli sucuk dahi alamadım affet bu Karabiberini…
Bir gün senin sevdiğin gibi biride çıkıp sever mi acaba beni? Sevmezler, devir kahpe devri… Ucuz insanlar, ucuz anlar, ucuz dünya hayatı değerli.
Sen hiç kirlenmedin bende, bizim hikayemiz tertemiz bir kalpte.
İzin verirsen ağlamamak için, senin o komik masalını anlatacağım. Belki benim ve okuyucularımın da yüzünde biraz tebessüm olur. ‘’SEN BENİM AĞLAMAMA ASLA DAYANAMAZDIN’ ‘Eminim bu köşemi okuyan herkes şuan çok duygulandı…
Sizleri seviyorum, lütfen annelerinizi ziyaret edin ve asla onları üzmeyin.
Bir babaanne masalı;
ABÜDÜK SIÇAN
‘’Kuyruğu maşa gibi,
Kulakları meşe gibi.
Çıkmış Sivrihisar yoluna,
Üç tuğlu paşa gibi.
Ekmeğin iyisini seçer,
Arpanın üzerine pisler…
Var mı senin gibi Abüdük Sıçan….’’ Hediye Arıcıoğlu’ anısına…