Yalnızlık Zenginliği

• 26 Ağustos 2020 Çarşamba 20:53:19

YALNIZLIK ZENGİNLİKTİR
Sevgili dostum,
Çok kişi çevresinde çok dost olmasını zenginlik zanneder. Özellikle maddi açıdan varlıklı olanlar ve mevki makam sahipleri. “Bana saygı duyuyorlar” zannederler. Halbuki saygı paraya ve makama olan saygıdır çoğu zaman. Ben ise gerçek zenginliği yalnızlıkta bulurum. Bu yazıyı bile yalnızlıkta yazarım. Kalemim bana saygı duyar. Yalnızken egomuz olmadığından bende mutlu olurum. Zengin hissederim kendimi. Ama ne söylediğini bilmeyen bir insanla iletişim içine girersek o zaman huzurumuz kaçar ve oradan yalnızlığa kaçar ve Yaradana sığınırsın sende benim gibi.
Sevgili dostum,
Tam işine vermiş kendini ve “gençlere nasıl faydalı olurum” diye düşünürken densiz ve tembel adamın bir gelir sana “ ne zaman emekli olacaksın? “ der. “ Sen benden kıdemlisin, sen emekli olarak bana örnek ol” dersen hemen kızarlar. Ama onlardan uzak da kalamazsın. Çünkü aynı iş yerindesindir. İşte bu durum insanı yorar. Çünkü boş ve ne konuşacağını bilmemek ağır yüktür ve muhatap olduğun zaman o boş ve negatif yük sana geçer ve yorulursun. Bu yüzden yalnızlık insanın pozitif olmasını ve güzel düşünmesini ve bu da hafiflemesini ve yorulmamasını sağlar. Ben böyle algılar, uygular ve mutlu olurum. Sen de böylesin zaten.
Sevgili dostum,
İşte bu yüzden de muhatap olacağımız insanları özenle seçmek ve iletişimi de kısa tutmak zorunlu değilse de insanlarla iletişim kurmamak bana mutluluk ve zenginlik verir. Çok insan bunu kibirlilik olarak algılasa da aslında ruhsal zağlığımız ve zenginliğimiz için bu gerekli.
Sevgili dostum,
Her zaman söylediğim gibi çalışmayı seven, yazıları, söylemleri ve tavırları ile gençlere ilham veren ve örnek olan insana şakadan da olsa “ ne zaman emekli olacaksın” demek hakarettir. Bunu söyleyenin boş insan olduğunu gösterir. Aklı başında insan sevdiği arkadaşına sevmediği şaka ve söylemlerde bulunmaz çünkü. Ben sana hiç sevmediğin bir söz söyledim mi bilerek mesela?
Sevgili dostum,
İşte bu gibi boş konuşmalardan kaçarak yalnız kalarak zenginliğimi herkese haykırıyorum ama anlayan kim? Sağlıklı olmak, bilgili olmak, başkalarına söz ve eylemlerimizle zarar vermemek de en büyük zenginlik değil mi sence? Ama anlamayana ne diyeceğiz?
Sevgili dostum,
Bazen boş konuşmalara zorunlu olarak bizde dalıyoruz. Hemen içimiz sıkılıp oradan uzaklaşmak geliyor. Bazen en sevdiğimiz insanlarla bile gereğinden fazla mesela bir çay içiminden çok kalırsam sıkılıyorum. Karşımdaki insan benden öğrenemiyorsa bir şeyler ve öylesine konuşuyorsa onların yanında kendimi fakir hissediyorum çünkü.
Sevgili dostum,
Ailemizin olması ve bizleri sevmesi de en büyük zenginliklerimizden. Bazen aile fertlerimiz de böyle boş şeyler sorarsa bizlere düşende dışarı çıkarak hava almak ırmak kenarında tur atmak oluyor. En güzeli de bu değil mi?