Bolu’da Ehliyetimi Kaybettim
Çocuğa özel bir üniversiteden burs almak için E devlet şifresine gerek oldu. Akşam vakit dar. Atladım oğlumla arabaya, üstelik bilmediğim Bolu’da PTT şubesi aramaya başladık.
Telefonda yol gösterici, kısa sürede bir PTT şubesine getirdi. Bu kadar kısa zamanda buraya ulaşınca çok sevindim. Arabayı park ettim, şubeye girdim. Yalnızca bir bayan memure vardı. E devlet şifresi alacağım deyince, ben almayı bilmem demez mi… Durumumuzu anlattım ama nafile. Bir iki dakika sonra tekrar başka bir PTT şubesi aramaya başladık. Az gittik uz gittik, nihayet birini bulduk. Arabadan ayrılıp şubenin olduğu yere varınca, şubenin boşaltılmış olduğunu ve taşındığını gördük. Bu kadar da olur mu dedim içimden. Sinirden ve telaştan şiştim… Camın önünde adres yazıyor ama yaşadığımız yer olmayınca bununda bir anlamı olmuyor. Bir kaş kişiye sordum bilmiyoruz da demezler mi? Boynumuz bükük tekrar yeni bir PTT şubesi aramaya başladık. Şubelerin kapanmaya başladığı vakte tam beş dakika kala bir şubeyi bulmuştuk, çok şükür. Arabadan indim, yolda çarpılmayı bile göze alarak şubeye koştum. Şubede ki bayan beni cin görmüş gibi korkuyla karşıladı. Ne oldu dedim, bende ne haller var ki? Sonra anladım ki maskemi takmamışım. Kimliğimi verdim, koşarak maskemi yüzüme taktım ve tekrar şubeye geldim. Beş dakikada işlem tamamlanmıştı. Sevincimize diyecek yoktu o an…
Bolu’dan ayrılmış, Ankara’ya dönmüştük. Neredeyse on gün olmuştu. Bankada işim vardı. Bankada ki memure benden bir kimlik isteyince hemen ehliyetimi cüzdanımdan çıkarıp vermek istedim. O da ne ehliyetim yoktu. Nasıl olurdu… Neyse çalıştığım iş yerinin kimliği ile işimi halledebilmiştim. Ama ehliyetim yoktu. Koyabileceğim her yere baktım. Düşürdüm mü bilemedim. Aradım ama bulamadım. Sonra düşündüm ki, O en son gittiğim PTT şubesinde ki bayana kimliğimi vermiştim. Hani dedim olsa olsa ondadır. Fakat bu PTT şubesinin adı nedir, nasıl bulurum bir muammaydı.
İnterneti açtım. Bolu’nun haritasını çıkartım. Gittiğim yeri hayal ettim. En sonunda hangi şube olduğuna tahminen bulmuştum. Şu internette de nelere kadir değil mi? Ertesi günü o şubenin telefonunu internetten buldum ve aradım. Ancak faks numarası gibi gözüküyordu ve kimse cevap vermiyordu. Bu şubeye nasıl ulaşabilirdim ki?
Genel Müdürlüğü aradım bir kaç kez.. Ancak sonuç elde edemedim. En sonunda Bolu PTT İl Müdürlüğünü aramamı tavsiye etti birisi. Verilen numaradan nereyi bağlatabilirdim iyice düşündüm. En azından personel şubesinin yardımı olabilirdi. Oraya bağlandım. Birisi çıktı çok şükür. Durumu detaylı anlattım ve bu şubeye ulaşmam gerektiğini söyledim. Bu şubenin telefonu yokmuş. Çalışan kişinin cep telefonundan buraya ulaşılabilirmiş yalnızca… Durumumu dinleyen kişi kendi insiyatifini kullandı ve cep telefonunu verdi. Aradım. Çalışan hanım doğal olarak bu telefonun verilmesinden rahatsız olmuştu, haklıydı da. Ama ben Bolu’da yaşamıyorum, ya da oraya gidecek de kimsem de yok. Bunu izah ettim ve kimliğimin bu şubede kaldığını teyit ettik. Ödemeli olarak adresime göndermesi için rica ettim. Yardımcı olacağını söyledi. Hani memurlarımız işini seviyor ve yardım etmeyi de vazife biliyor. Kim demiş memurlar çalışmıyor diye ki… Herkes yerinde ve çalışmaya devam ediyor, çok şükür.
İnşallah yarın ehliyetime kavuşacağım. Bu bir yazıya ve öyküye sebep oldu. Ha bu arada istediğim burs da kabul edilmedi ya, yanarım ona yanarım!
Saffet Kuramaz
YORUMLAR
İlk önce geçmiş olsun ve oğlunuzun yolu bahtı açık olsun İnşallah.
Her şey bizler için bu anlamda İnşallah ehliyetinize kavuşursunuz.
Sağlık olsun ağabeyim. Bir kapı kapanır bir kapı açılır yeter ki evlatlarımız okusun yetişsin ve vatana millete ailesine faydalı bireyler olsunlar.
Onlar için her şeye değer.
Selam ve dua ile değerli ağabeyim
saf şiir
Devlete safi olanlar emeği kadir olandır ... Güzel yazıydı.. Birisinin zoru ile olan çaba kendi isteği ile yapılan durum farklıdır. Kendi yaptığın çaba güveni ve başarıyı elde eder.