1915 yılında Odessa’da doğan Sovyet şairi Margarita Aliger, küçük bir memurun kızıdır. Lise öğrenimini Moskova’da yaptıktan sonra, bir yandan da bir fabrikada çalışmış, bir yandan da bir kimya enstitüsünün derslerini izlemiştir. Aliger’i daha sonra kitaplık görevlisi ve bir fabrika dergisinin yöneticisi olarak görüyoruz.

İlk şiirlerini1933 yılında yayınlayan Aliger, bir yıl sonra Gorki Edebiyat Enstitüsü’ne girecek ve 1937 yılında da bu okulu başarıyla bitirecektir. İlk şiir kitabı, 1938 yılında çıkmıştır. İkinci Dünya Savaşı sırasında, hem Hava Kuvvetleri Bakanlığı’nın gazetesinde, hem de çeşitli cephe gazetelerinde sürekli şekilde yazı ve şiirleri çıkmıştır. Aliger, kendisine önce yurt, hemen ardından da dünya çepında ün kazandıran ve gerçek bir başyapıt olan Zoya adlı uzun şiirini de işte bu dönemde yazmıştır. Savaş sırasında, partizanlarla birlikte Nazilere karşı kahramanca mücadele eden ; Almanlar tarafından yakalanıp feci işkencelerden geçirildikten sonra kurşuna dizilen Zoya Kosmodemyanskaysa’nın anısına adanmış bir övgü ve ağıt niteliği taşıyan bu şiirinde Aliger, kahramanıyla kendisi arasında ikisi bir tek varlık sayılabilecek derecede bir ’’gönül birliği’’ bulunduğunu belirttikten sonra, şu sonuca ulaşmaktadır: ’’Bugün ben hayattaysam , sen benim dizelerimde yaşayasın diyedir.’’

Zoya’daki başarısını, gene coşkun yurtseverlik duygularıyla örülü olan Zaferim başlıklı şiirinde de sürdüren Aliger, Seçme Şiirler ve İlk İşaretler adlı iki şiir kitabı yayınlamıştır. Işık içinde yatsın.