Masum aŞk 8

• 14 Ağustos 2020 Cuma 13:47:59

Nazlı Ayhan konusunu tamamen kapatmayı planlıyordu. Ayhan’dan ziyade kendi hislerinden korkar gibiydi. Bu sabepten hayatına Mert denen çocuğu dahil etmeyi düşündü ve "tamam" dedi Gönül’e. Haberi uçuran Gönül’den sonra Mert’le ilk okulun koridorunda konuşuyorlardı. Nazlı onunla konuşurken Ayhan’ın koridora çıkmıştı Nazlı’ın Mert’e karşı soğuk tavrı Ayhan’ı görünce değişiyordu. Daha çok şakalaşıyorlar gülüşüyorlardı. Ayhan zamanla aralarında ki bu iletişimi fark etmiş olmalı ki Nazlı’ya sataşmaya başlamıştı. Bir gün yine Mert’in olmadığı bir teneffüs vakti Ayhan Nazlı’ya doğru yaklaşıp bir şeyler söylerken Nazlı "benden uzak dur sevgilim görürse iyi olmaz" dedi. Ayhan şaşırmamıştı tabi yine de "kim senin sevgilin?" diye sordu. Nazlı da "mert tabi ki" dedi.
Ayhan gülmeye başladı. Alay ederek gülüşü Nazlı’yı çıldırtıyordu. "ne?" dedi Nazlı. "bişey yok " dedi. Ayhan.
Sonra aralarında şöyle bir konuşma geçti.
-Neden benim sevgilim olamaz mı?
-Olabilir ama o Mert denen çocukla mı?
-Ya ne var neden gülüyorsun gülmeee!
-Tavuk o ya korkak bir tavuk
-Sensin tavuk neden çocuğa tavuk diyorsun.
-Sende tavuğun sevgilisisin demek

Nazlı Ayhan’a doğru yönelip tekme atmak istedi ama Ayhan kaçıyordu. Okulun merdivenlerinde koşuşup duruyorlardı. Ayhan sürekli Nazlı’yı "tavuğun sevgilisi" diyerek kışkırtıyor Nazlı’da onu yakalamak için kovalıyordu. Sonunda Nazlı Ayhan’ın kolundan tutmuştu ki o sırada merdivenlerden çıkan Mert onları görüp Ayhan’a doğru yürümüştü.
Ayhan Mert’i de kışkırtıp kavga etmelerini sağlamıştı sonunda. Ayhan ve Mert kavga ederken Emre ve diğer çocuklar onları ayırmaya gelmişler Nazlı’nın yanına gelen Selin’de Nazlı’yı sakinleştirmek için kenara çekmişti.
-Ne oluyor Nazlı? diye sordu Selin.
Nazlı ise Selin’e cevap vermeden
-birinin burnu kanamış diyerek koşmaya başladı Ayhan’ın ardından.
Ayhan sinirle erkekler tuvaletine doğru yürüyordu Nazlı önünü kesip önce burnuna sonra eline bakmak istediyse de Ayhan onu kenara itip tuvalete girmişti Nazlı tam ardından koşmak üzereyken Selin kolundan tutup onu sirkeler gibi "dur napıyorsun?" dedi. Nazlı birde baktı ki erkekler tuvaletinin önünde "ya Ayhan’ın bir yeri mi kanadı diye bakacaktım." dedi. Selin alnına hafif dokunup iterek "o senin sevgilin değil Mert var o işte seninkisi ayrıca Mert’in bir yere kanıyor sanırım" dedi. Nazlı dönüp sınıfına girdi. Bir daha Ayhan’a kızsa da yakınından geçmemeye karar verdi. Gerçekten Mert’e bir şans verse belkide Ayhan’ı tamamen unutabilirdi.

Günler sonra Gönül’ün doğum günü kutlamasına katılmıştı Nazlı. Mert’te ordaydı. Ayhan yoktu tabi kii. Belki çağırılmamış belki de gelmemişti. Mert o gün Nazlı ile oldukça ilgiliydi. Ona iltifatlar ediyor bir şeyler ikram ediyordu. Nazlı’ın aklında ise Ayhan’la ilk dans ettiği Selin’in doğum günü vardı. Çok güzel bakardı Ayhan. Çok iltifat etmezdi, çok fazla sevgi sözcükleri söylemezdi ama bakışlarından binlerce anlam on binlerce şiir çıkarırdı Nazlı. Sonra güzel dans ederdi tek başına ettiği danslarda bile kendine hayran bırakırdı. Nazlı’ın karşısında olanca yeteneğini kullanmış olmalı ki hala aklından çıkaramayacak kadar iz bırakmıştı kalbinde. Nazlı bunları düşünürken Mert ona bir şeyler söylüyordu. Nazlı Mert’in gözlerine baktı. Ayhan gibi bakmıyorlardı. Sonra ne dediğini sorduğun da Mert
-Dans edelim mi? dedi.
-Bilmem ki. dedi Nazlı.
Mert ellerinden tutarak onu dansa kaldırdı. Arka fonda "Atilla taş-karşı tarafın ışıkları" çalıyordu. Mert "bu şarkı benden sana gelsin" dedi. "Bunu dinleyince beni hatırla" diyerek gülümsedi. Nazlı kafasını önüne eğdi aklı başka bir yerdeydi kendi başka bir yerde... Bu şarkı bile ona Ayhan’ı hatırlatmıştı.