KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1435 Okunma
- 4 Yorum
- 9 Beğeni
Ateş Çemberi
Seninle bu sabah konuşurken İstanbul’a geldiğim ilk yıllarıma doğru gittim.
Biz birbirimize sevdiğimizi hatırlatarak en kötü anlarımızda ellerimizi kenetleyerek kasırgaları birlikte konuşarak atlatalım.
Eğer arkamızı dönersek birbirimize gönül gözümüzü köklerimizi soğukluk yakar.
Yıl 1996 ofisimiz o tarihlerde Kazasker’deydi yürüyerek Erenköy istasyonuna oradan da Kadıköy’e Moda’da çay içmeye gidecektik. İstasyonda ayak seslerimizin çıkardığı yankıyı gölgeye düşüren bir çiftin kavga edişine ilk orada tanıklık ediyordum.
Upuzun dağınık simsiyah saçları titrek sesle kelimeler dökülürken dudaklarından bir eliyle sürekli sevdiğinin iterek çektiği eline dokunmak için yalvarıyordu.
Adam put gibi hareketsiz gözleri kadını döver gibi bakıyordu. Zalimdi...
Genç kız hiç kimseye aldırmadan sanki sığ suların kıyısında boğuluyormuş gibi çıkardığı sesle aşkta arşınladığı yolları ırmaklara dönüştürüp denize ulaştırmak için her türlü fırtınaları göğsünden üflüyor üflüyor üflüyordu…
Arkadaşlarım ellerimden tutarak beni gelen trene bindirmek için çekiştiriyorlardı. Bense göğünde patlayan gülünün dikenleri ayıklamak isteyen kıza bakarak hayır ’’siz gidin ben gelmeyeceğim’’ diye direnen sesimle ve tüm gücümle istasyonu sanki sallayarak kurtuluyorum ellerinden.
Adam bir hamleyle kızı iterek koşarak trene biniyordu.
Genç kız savruluyordu arkasından üç kat daha uzağa yetişmek için. Nafile istasyonda silinebilecek toz kalmamıştı.
Ürkütücüydü sessizlik. Zaman küflenmiş parmaklarını koparıp ateş çemberine atıyordu.
Oturdum usulca yanına ve saatlerce hiç konuşmadık.
Onun kaderi kederim olmuş gibi yüreğimde sızısı ile beraber hâlâ izleri durur.
Ümmühan YILDIZ
YORUMLAR
Okurken olağan bir filmi izler gibi hissettim
belki de o zaman diliminde İstanbul’da bulunmam bende bu hissi yarattı .
Birileri gider zalim olur geride kalanlar göz yaşları ile şair olur.
Geçmişi yad etmeye vesile oldunuz
Teşekkür ederim .
Ümmühan Yıldız
Bir insana yeniden şans verdiğinde ‘Kaldığın’ yerden değil,
‘Kandığın’ yerden devam edersin..."
Ölçüsü kaçtı mı, çok âşık olsan da o an arkana bakmadan gitmek gerekir.
O günkü duygularımla bugünkü duygularım çok farklı. Bugün olsa o bayana çaresiz olmadığını ayağa kalkmasını söylerdim.
Küçüktüm, birbirlerini neden üzüyorlar diyerek çok ağladığımı yeniden hatırladım.
Ahh bu hatıralar bazı insanları, ben gibi duygusal olanları hırpalıyor
Teşekkür ederim, yorumunuz benim için sürpriz oldu.
İyi akşamlar diliyorum.
Fırat YETİŞ
zira gökyüzü bile yeryüzünden aldığını verir çoğunlukla .
Ne çok verdik kendimizden
Hiç tükenmeyeceğiz sanarak
Gene de bin şükür
kendi hüznümüzde demlenip
Kendi ışığımızı başkalarına yansıtmaktan hiç geri durmayacak kadar “insanız”
Şu akılla bile olsa o anı bir daha yaşamamanız dileği ile
İyi akşamlar diliyorum .
şiirsel bir anlatım, empati olunca harika kısa ve öz
" umut küf tutmaz yürek paslanır
çürür sevda
ırmak döner kaynağına" Refik Durbaş
tam burasında kalmışım şiirin, iyi ki de,
anladığımı düşündürdüğünden elbet.
eyvallah.
