Yol kenarındaki sarmaşığın sararan yaprağında
Usulca ötelerin tozunu toprağa katan gözyaşı
Özlemde çırpınan dakikaların sessizce yanında
Beklemekte edepten ebede dek gelecek olan yarını…

Kimse yok mu? Duyulmuyor mu sesimiz? Nerede bu sessiz kimsesiz? Sahi kayıplar kutusunda bekleyen yıllar mıydı çaresiz? Yoksa silindi mi kayıtsız isim listelerinde bekleyen kimliksiz? Odalar dolusu yığılı özlemde kutular dolusu kitaplardaki altı çizili cümleler… Zaman engelinde bekleyenlere neler söyler?

Sorular yeniden soruldukça uzayan cevapların saçlarını hala taramakta… Elinde bestesi umut olan şarkılarla yaşayan yarınlara yetişen lavanta… Taradığı saçlara bahar dallarından taneler yakıştırmakta…Cümlelerin öznesini nesnelere saklarken tarağının dişlerini etine batırmakta… Kuruyan güle benzettiği tenini kana bulamakta… Kanından can kattığı o eşsiz tarağına… Zamansız sorularını sormakta… Cevabı olmayan yok oluşların cevabını hala aramakta…Lavanta…

Yeniden nefes alırken mavinin sinesinde, umudun harelerinde aydınlanan düzlükte serinleyen, serinledikçe hülyada olduğunu hisseden, yalanların yakamozuna karşılık gerçeklerin karanlığını tercih eden… Yanını bilenler var… Özleyen yanını, eksik kalan yarınını…Hatta yaşadıkça daralan saklandığın odalarını…Keskin bir kılıcın soğuk renginde beklerken bilenler…

Sağanak yağmurda uzun koridorların ıslanan taşları soruyorlar şimdi, adavete susan seni … Açarken yüreğinde çöl gülleri, sararıyor burada yeşil bıraktığın papatya fideleri…

Yoruluyor durağı olmayan bedenler, savruluyor savunmaktan bitkin düşen nefesler, anılıyor çatalların şarkılar söylediği sofralardaki o isimler, ve duruyor birden kum saatindeki taneler… Özleyen zihinlerde peyda olan silüetler , hakikatin akasya kokulu yarınlarında cevaba erecekler...

Çözülüyor sabrın zaman ilmeklerinde düğümlü eskiyen iplikleri, özlemde kaldıkça seyrekleşiyor ıslanan kirpikleri, sesleniyor duvarların dökülen sıvasında ki umudun bitmeyen cevheri … Yaklaşmakta zemheri ayazında doğacak vuslat güneşi…

YAZIMI GÜNÜN KÖŞESİNDE TAÇLANDIRAN DEĞERLİ SEÇKİ KURULUNA TEŞEKKÜRLERİMİ İLETİYORUM.
ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN