Dün Ve Bugün Ve Yarın

• 27 Temmuz 2020 Pazartesi 22:19:49

(Hayata Dair Denemeler)

Yokluk ve yoksulluk ki; o, ekmekten ve katıktan biraz öte...

Siz, yol boyunca gezen ve izmarit toplayan çocuklar gördünüz mü hiç? Hani park ve bahçelerde, kahvehane yakınlarında ve kirli sokaklarda...

Ben gördüm. Çünkü içlerindeydim. Sevsem sevmesem de, sevseniz sevmeseniz de...

Siz, hani pazar dağılınca pazar yerinde gezen ve kaldırılmış tezgahların artıklarında ezilmiş domates, buruşmuş hıyar, kurtlu elma, çekirdeği görünen kayısı veya şeftali, yarım pırasa, içi boşalmış lahana, kartlaşmış ıspanak toplayan parasız fakir insanları gördünüz mü?

Ben gördüm. Çünkü içlerindeydim. Bilseniz de, bilmeseniz de...

Güvercinlere atılan susamlı simitleri, çöplere bırakılan kuru ekmekleri, kedi ve köpeklere verilen artık yemekleri. Siz gördünüz mü hiç, nimet diye çalıp giden o çaresizleri!

Ben gördüm. Çünkü içlerindeydim...

Hiç gördünüz mü siz, karanlıkta önünü göremeyenleri? Gördünüz mü; ayaz gecelerde üşüyüp tir tir titreyenleri? Gördünüz mü hiç, gün ışığında bile varlığı bilinmeyen görünmeyenleri?

Ben gördüm. Çünkü içlerindeydim...

Kimisi öksüz ve yetim. Anası yok, veya babası. Kimisinin anası da var babası da ama kimsiz kimsesiz. Kimisi yurttan atılmış, kimisi evdeki zulümden kaçmış. Kimisi çolak veya topal; iş bulamamış. Kimisi kader mahkumu, hapse atılmış. Kimisi parasız pulsuz, evine ekmek alamamış. Kimisi erkek zulmüne uğramış. Ama korunaklı bir yer bulup oraya sığınamamış. Kimisi verem olmuş bu devirde, gidecek bir hastane bulamamış. Hiç evlenmemiş kimisi. Veya evlenememiş. Evlenmişse bile çocuğu olmamış. Sigortasız çalışmış ömrü boyunca, yaşlanınca emekli bile olamamış. Evi yok şimdi, barkı yok. Üç kuruş maaşı yok. Ne parası ne pulu, yırtık paltosunda başka hiç bir şeyi yok...

Hani sosyal devlet? Hani vergi verdiğimiz, hani gençliğimizi heba ederek askerlik ettiğimiz devlet; o hiç mi hiç yok!

Eskiden izmarit içen çocuklar şimdilerde neler neler içiyor. Eskiden güvercin simidini, çöplerin kuru ekmeğini, kedi ve köpeklere atılan artık yemekleri çalan çocuklar neler neler çalıyor şimdi. Kapkaç, hırsızlık, yağma, sabotaj...
Eskiden el açıp dilenirlerken şimdi yol kesip bıçak çekiyorlar; deliyor, deşiyor, yaralıyor, öldürüyorlar. Irza geçiyorlar. Otomobil çalıp trafik terörü estiriyorlar. Kaldırımlara sıçıp işiyor, vitrin camlarına tükürüyorlar...

Kimisi anasız ve babasız; onlar durumu kabullenmiş. Kimisi var olan anayı babayı yok eylemiş. Kimisi karısını ve ve çocuklarını terk edip firar etmiş. Kimisi de çocukları ve kocayı bırakıp evi terk etmiş...


Latekmen. Ocak/2020/Lüleburgaz