LÂYETEZELZEL

• 27 Temmuz 2020 Pazartesi 10:58:50

Âmiyâneyim, âcizâneyim. Çok çaresizim.
Gaflet, dalalet ve evham, aklımı, kalbimi ve ruhumu, çok sinsi ve ustaca sarsıyor.
Lâyetezelzel değilim.
Allah’ım şerikin yok. Bütün mülk Senin. Benim hiçbir şeyim yok.
Kelâm-ı Ezelînde:
“Bak!” Diyorsun bakıyorum.
“Gör!” Diyorsun görüyorum.
“Aklet” Diyorsun aklediyorum.
“idrak et!” diyorsun müdrik olmaya çalışıyorum.
Bütün eşyanın alnına vurulmuş sikke Senin, mühür Senin, damga Senin, turra Senin, hâtem Senin.
Senden başka varlığı kim halk edebilir?
Senden başka bir çiçek suretinde kim şiir yazabilir?
Baharı Senden başka kim divan-ı kebir yapabilir?
Sen taklidi mümkün olmayan Bir Sanatkârsın.
Sen bir noktayı açar, saçar, yayar, dağıtır, ondan koskoca bir ağaç yaparsın.
Sonra da her şeyi toplar, katlar yine bir şeye çevirirsin.
Senin icadda eşin, i’câzda rakibin yok.
Şüphesiz Sen Sultân-ı Ezel ve Ebedsin.
Kalbimi, ruhumu, şuurumu serbest bıraktım:
Yalnız Seni tasdik etsin, Yalnız Sana secde etsin. Yalnız Senden yardım dilesin.