Gözlerinin içi gülen kıvırcık saçlı bir çocuk hafızamda ki. Üzerinde çizgili sarılı grili kazağı kazınmış gibi gözlerime. Asi idi evet okul kıyafeti içinde o asiliği severdim. Sıkılınca gravatını söküp atıp gömlenin iki düğmesini açmasını severdim. Kıskanırdım da çok. Onu hatırlamaktan çok onun bana bıraktığı hisleri hatırlarım zaman zaman. Mesela her görüşümde tutamadığım gülüşlerim uçar dağılır havayla bir olurdu. Evrene yayılırdı aşkım.
Her şeyi özeldi. İlk konuşma, o ilk dans. Mustafa Sandal sever diye tüm şarkılarını ezberlemiştim. Çok güzelde dans ederdi hadi o şarkı gibi "Aya benzerdi". Yaşından büyük bir ağırlığı vardı. Beni çeken ondan başka kimseyi gözümün görmemesine neden bu duruşu bu havalı oluşuydu. Şımarıktı evet şımartırdım belki biraz daha ama şu bir gerçek ki hakkını vere vere sevmiştim. Çekinmemiş duygularımı hissetirmekten, korkmamıştım onu sevmekten.
O kıskanmadım dese de içten içe sahiplenişi hissetirirdi bana kendini. Ondan habersiz ondan uzak durma adına yaptığım planları sezer gibi her şeyi alt üst ederdi yine beni kendine çeker yine kızgınlıklarını sineye çekerdi.
Beni sevdiğini söyledimi anımsamıyorum. Ama ben sevgi dolu mektuplar yazardım ona kızdığında geri yoladığı. Bir kolye hediye etmiştim bir keresinde onu da geri vermişti. Belki kıskanıp üzerine gelmekte ona haksızlık etmiş olabilirim ama boşuna değildi bu kıskançlığım. Bal arıları gibi etrafında uçuşan kızların bana da iğnelerini göstermesi belki beni daha çok hırçın yapmıştı. Ben kraliçe arı olmalıydım o benim kovanım.
Hiç bir zaman bana karşı bir yanlışı olmamıştı aslında. Hiç bir zaman kırmamıştı da. Nasıl anlaşırdık ne konuşurduk hatırlamıyorum. Sevmişsem vardır yüreğimin bir bildiği diyorum. Onu anımsayınca yüzümü güldüren bir şeyler illa ki var. Ama bir burukluk yarım kalmışlıkta beraberin de gelir. Hani hayatında özel birisi olur ya, onu öylece alıp bir müzeye koymak istersin dokunulmasın, incinmesin, kirlenmesin diye. İşte o kişilerden biriydi benim için.
O yüzden belki onu öylece mazide bırakmak en iyisi. Onu anımsadığım son haliyle.
Hani her şey çok taze ve safken, hani henüz bu kadar kirlenmemişken dünya. Sadece kalpte hissedilen aşkların zamanı geçmemişken daha o ilk aşk benim için özeldi. O gözlerine şiirler yazdığım çocuk her şeyden daha masumdu. Kendimden bile...