- 458 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Bu hikaye sizi çok duygulandıracak. Okurken gözlerinizden yaşlar akabilir :(
Zor sınavlar güçlü insanlar yetiştirir.
Unutmaki Güçlü çınarlar sert rüzgarlarda yetişir
Eylül ,Henüz küçük bir kız çocuğu ama içine sığmayan koca bir kalp taşıyan o masum kız dünyanın kirinden öyle uzak ve habersiz ..
7 çocuklu evin bir kızı Eylül henüz hayatının başındayken zor bir mücadelenin içinde bulmuştu kendini .. taşıyamıyordu o minik omuzları bu hayatın ağır yükünü ve birgün ölmenin bir kurtuluş olabileceğine inanarak intihar etmeye karar vermişti .Geleceğe dair umutları yoktu küçük yaşta kaybetmişti tüm heyecanını ..
Henüz ilkokul çağlarında olan Eylül o minik elleriyle anne babasına yazdığı mektubu ardında bırakıp gidecekti bu dünyadan ...
Mektubunu yazacağı gizli bir köşe arıyordu bir kapının arkasına geçti ve gizli gizli yazmaya başladı ..satırlar arasındaki mürekkebin damlaları ile gözyaşlarının damlaları birbirine karışmıştı .. Ağlıyordu ama kararlıydı artık yaşamak istemiyordu ...
Yazdıkça ağlıyordu bulanıklaşan görüntüyle yazmaya devam ediyordu . 1 damla daha damladı o minik gözlerinden gözyaşı ve yavaşça düştü beyaz kağıda ..gözyaşı karıştı mürekkebe ..ıslandı kağıt gözyaşlarıyla ..Eylülün gözünde yaş , titreyen elleriyle karalamaya devam etti bişeyler .. duyguları o kadar yoğundu ki duyguları dolup taşıyordu da kağıda dökmekte zorlanıyordu .. sonra derinlere daldı elindeki kalem düştü yere sonra başı …