"Pişmeden yenmiyorsa hiçbir yemek, olgunlaşmadan koparılınca ziyan oluyorsa her meyve....acımadan da öğrenemiyormuş insan, bir bütün olabilmenin her şeyi sahiplenmekten geçtiğini."

Yaaşdığımız her şeyin bir zamanı, bir kıvamı, bir nedeni olduğunu bu cümle ne kadar güzel anlatmış... Yazının özeti gibi.

'Olgun insanların geçmişinde büyük acılar vardır' sözü de kadim kültürlerden bu yana yapılan gözlemlerin sonucudur ve kesinlikle doğrudur.

Her acı yaşayan olgunlaşır mı?... Yok tabii böyle bir garanti!
Çok şeyi boşu boşuna yaşayan ya da yaşadıklarından çıkarım yapamayanlarla dolu dünya!..

Er ya da geç her yara kabuk bağlar Sevgili Yazarım!.. Kapandı izlenimi veren bu yara, alttan alta hep derine işler, kabuk düşse de yeri bellidir artık.

Bu sürede aranan uhrevi destekler bile koskoca bir aldatmacadır. Kişi acısıyla yüzleşmeden, nedenlerini ve sonuçlarını sorgulamadan, çözümleri kendi üretmeden 'kabuk' düşmez!..

Bu kişisel çabadır ki düşen kabuğun bıraktığı ize bile artık saygıyla bakabilmesini, onu bir parçası gibi kabullenebilmesini mümkün kılar.

Çok samimi bir iç yolcuğunuzu bizimle paylaştığınız için çok teşekkür ederim. Dupduru ve akıcı dille okuyana doğrudan geçen bir yazıydı.

İçtenlikle kutlarım.

Sevgilerimle...

kabuk ve yara,iki sevgili gibi,,,
her yaranın,iyileşince,kabuğunu düşürdüğünü biliyoruz ama,,:)
yaraya değilde,kabuğamı üzülmeli,yaralananamı,bilemedim,en şanslı,yaranın kendisi galiba,,,ama,yazı çok güzel,onu bildim,
zati,güzel Adamlar,hep güzel yazarlar,onuda bilirim,
gecikmiş bir tebrikle,ve çok hürmetle,,

Sevgili black_sky yazıyı okudum fakat yoğunluğum nedeniyle yazamadım.

Siyah renklerin en güzelidir :))

biraz karışmışsın
ne kadar sorgularsan o kadar karışırsın
😊 akışına bırak
ya da bırak...

Sevgili ve vefalı yazarım. Yazınızın güne geldiğini gördüm ama yorum yazamadım.

Kısa bir tatildeyim. Cep telefonumdan okumaya va yazmaya çok alışık değilim, zorlanıyorum. O nedenle paylaşımlara da dönemiyorum.

Sizi içtenlikle kutluyorum.
( Yorum hakkınız baki. :))

Sevgilerimle...

Sevgili ve vefalı yazarım. Yazınızın güne geldiğini gördüm ama yorum yazamadım.

Kısa bir tatildeyim. Cep telefonumdan okumaya va yazmaya çok alışık değilim, zorlanıyorum. O nedenle paylaşımlara da dönemiyorum.

Sizi içtenlikle kutluyorum.
( Yorum hakkınız baki. :))

Sevgilerimle...

Zaman zaman her insanın yaşadığı ve yaşayacağı hisleri paylaşmışsınız. Eskiyle hesaplaşma ve aradan ne kadar vakit geçerse geçsin kabuğun düştüğünde yaranın bıraktığı iz hep devam edecektir. Gelecek bu kadar karanlık görünüyorsa elbette geçmişe ve yaralarımıza sarılacağız bu bir gerçek.

Günün yazısını selamlıyorum..

son zamanlarda okuduğum en hisli yazıydı
cidden hakkaniyet doluydu
dingin bir şekilde okuttu kendini
sardım sarmaladım
sarıldım

çok teşekkür ediyorum
kutluyorum canı gönülden

sevgiyle kal.

Şu hissettiklerinde öyle haklısın ki.

Sevgilerimle...

ne çok yakışmış kurdelesi..
tebrik ederim güzellik..

sınırsız sevgilerimle

Temiz ve inandırıcı bir yürekle kaleme alından günün yazısını kutluyorum.

".... acımadan da öğrenemiyormuş insan, bir bütün olabilmenin..." Ve;

Gök kubbenin altında bir birinden üstün olmayan renkler gibi, yaratılmış bütün insanların da yaşama hakkı var olmalıdır. Keşke herkes istediği rengi seçebilme ve istediği yerde yaşama hakkına sahip olabilseydi.

Saygılarımla Efendim...

Çok güzel bir yazıydı.

Yüreğinize, kaleminize sağlık.

:)

Dün yarısına kadar okuyabilmiştim ( zaman kıtlığından) yarım haliyle bile kendi adıma güne seçmiştim...

Çok kutluyorum içten, sevgiyle...

Hayat veya yaşamak içsel bir yolculuktur.
Yaşamak için bu yolculukta yolda olman lazım.

Çok beğenimle.
Çok tebriğimle.

Nesildaşım;

Yazı güne gelmiş ve iyi de olmuş. Çok güzeldi...

Sevinerek ve tekrar tebrik ederek🙃🙃

saygılar

bence,
siyah olmasına rağmen her aydınlık, ışığı olmalı her fikrin tanrıyı aydınlatacak

akıl yetmez, ses yetmez...ufalansada çığlıklarımız bir düşün cebine dahi girmez, giremez metaforik yanımız

Yakışır kardeşime!:)

Çokça tebrikler, sevgiler...

Cismani bir yolculuktan, İlahi bir yolculuğa sürükleyen yazınızı tebrik ediyorum, kaleminize sağlık.

Sevgili Black,
Aslında hepimiz büyüdük, büyüyoruz, ama bazıları daha erken farkına varıyor "yaşam" denilen armağanın değerini, "olgunlaşmak,pişmek" ten bahsediyorum... Dünyaya, hayata, insanlara, yaşama, kendine, ruhuna bakışındaki farkındalık muhteşem... Yaşamı, kendini olduğu gibi kabullenmek ve bu konuda net olmak öyle her baba yiğidin harcı değil. Alıntıladığım şu cümleler benim için çok şey ifade ediyor..

"Ya da bir doğru için çekilen acılar, bir yanlış için tenine kazınandan daha mı şerefli duracaktı..."
Bu bakış açısı bana çok bilgece geliyor... Kabullenme, gücünün farkına varma ve bu gücü örneğin
gökyüzünü salt varoluşundan kaynaklanan mavisiyle, yıldızları ve güneşiyle, karanlığı ve aydınlığıyla, bulutları ve berraklığıyla olduğu gibi kabul edip, koşulsuzca sevmek gibi bir şey... ..Doğa nasıl akıp gidiyorsa, belirli bir ritmi, ahengi, canlılığı, var edişi ve yok edişi, varoluşu ve yokoluşu varsa, o şekilde yapabilme, olabilme halini temsil ediyor gözümde.Bu öylesi büyük bir anneliğe, sevgi ve şefkate, koşulsuzluğa, varoluşundan, salt varoluşundan duyduğun coşkuya, affetmeye, yaşamda her zaman, her ne olursa olsun güçlü olduğunu bilmenin verdiği özgüvene, anlama kucaklaşmaya işaret ediyor... Zamanla, kendinle, insanla, geçmişin ve geleceğinle... İşte o zaman ancak akışa kapılıp, an'ın, şimdi'nin getirdiği her şeyi kabullenip, ruhuna alabilme yeteneğini duyumsayabiliyorsun.. Sen aynı anda hem "hiç" hem de "herşey" olabiliyorsun... Bu nasıl güzel bir meziyettir.... İşte o yüzden senin diğer adın "yaşam" olmalı.. Yaşamın içinde olmak için sorumluluk almak gereğini hissetmen, duyumsaman, şefkatli bir dokunuşla, bir tokadı aynı akış içerisinde, sadece ve sadece, kendi içine yani makrokozmoz içindeki mikrokozmozunu daha iyi tanımak adına yapıyorsun... Bunlar çok güzel... Söyleyecek kelime bulamazken, aklımdan senin bu dünyaya kimbilir kaç kez gidip geldiğin, ölüp, yeniden doğduğun sorusu geçiyor.... Ve seviniyorum, en azından birinde seninle karşılaşmış oluşuma.... Şahaneydi... Tebriklerimle... Sevgim her daim seninle... Cesursun ve bu benim çok hoşuma gidiyor💞💞💚💚😘

"Hepsinin ayrı bir hikayesi yok muydu..hepsi bir şeyler öğrettip de gitmedi mi... birini yalancılıkla suçlasam kendimi daha mı güçlü hissettirecekti..."....
Esas güç, güçsüz olma hakkın olduğunu, bu durumun bir insanlık hali olduğunu kabullenmek ve bu durumu öncelikle kendine söylemekten kaçınmamak, yüzleşebilmektir... Sen bunu muhteşem yapıyorsun... 💞💞Yola devam o zaman çakıltaşım... ✋✋💕💚

Yazının içinde kayboldum resmen!

“Çok yorgundum...sığınmak istedim tanrının koynuna..deliksiz ve ilahi bir uykuya ihtiyacım vardı..“ burada da yeniden kendimi buldum. Ve evet, öyle kalabalık ki tanrının koynu, en iyisi kendi yolunu seçmekti...

Nefis bir yazıydı!.. Kutluyorum çok ve sevgiyle...

Kabuğun altında ne yaralar gizli..
iyileşmeyecek kimisi, iyileşmesin de zaten bi'tanesi, en derindeki..

sızladıkça o yara için için,
hatırlatır sana yaşadığını,


Sevgiyle güzellik..

Alıp götürdün bizi gökkuşağının renklerinde kendi rengimizle yüzleştirdin.

Gönlüne sağlık..

Kabuğun altında ne yaralar gizli..
iyileşmeyecek kimisi, iyileşmesin de zaten bi'tanesi, en derindeki..

sızladıkça o yara için için,
hatırlatır sana yaşadığını,


Sevgiyle güzellik..

Alıp götürdün bizi gökkuşağının renklerinde kendi rengimizle yüzleştirdin.

Gönlüne sağlık..

İçimde madde ve anti madde çarpıştı, ilk patlamadan hemen sonraki. Ve dedi ki Tanrı, anti maddenin karşısında maddenin şansı"hiç".

Bu hiçlikten meydana geldiğimizi biliyor bilenler ama susuyor... Olsun.
Bir yol daha var, içimizdeki patlamanın sesi.

Black, bu neydi böyle...müthiş. Tıpkı bing-bang gibi.
Alkışlıyorum.

.


Kimbilir tarafından 7/13/2020 5:55:51 PM zamanında düzenlenmiştir.

İç içe geçmiş duygular

hesaplaşma ve yargılama sorgulama

Gökkuşağı eşittir ruhsa her duygu olmalı ve yaşamalıyız

Tebriklerimle nesildaşım

saygılar

:)

yeni bir yolculuk öncesi valiz toplamak gibi
ve daha önceki giyilmişleri çıkarıp, yer açmak yeni ve elbet en güzel bir gökyüzüne dedim.

eyvallah.

O ki imdiye kadar büyük bir kavramdı, imdiden bu çağdan sonra çok küçük kalıyor. çok değerliydi uğruna katliamlar yapıldı, imdi değersiz ona benzemek isteyen katliam yapacak ya da ins kendi kendine yapacak.

lakin güle tebessüme rüzgarın ve dalgaların musikisinde kanatlarını bırakmak lazım artık. gayrısı paklamaz. hani derler ya, ruh gibi.. aynen öyle ruh gibi yaşamaya bin bir mutluluğu görmeye açılacak gözler.... umuyorum umarım. zifiri karanlıkta aydınlıksa zihin, aydınlıktayım diyenler zifire koşmalı.. ve sevmek acıyı ve tiksinmek acıdan veya sıfır. genel 1 lerde dönüp duruyor. sıfırız hiçiz hepiz bu yüzden dinazorlar kaybolmasa da çevremizden..:)
dünya sanki replikion:) veya transformers olsa ne fayda ne zarar..

nesildaşım.. insansın.. çöğlüğünde açmış dimağlarız dünyanın..

ulu şaman ulusun yenilmesin tanrının çocukların hiraya ve romaya.. ve hinde çine. afrikaya. amerikaya..

içimizdeki şaman ulusun..kalp perdeleri titresin. ve kalpteki kurt ses versin..

saygı huzur ve sağlıcakla efendim..
eksik olmayın..