- 1741 Okunma
- 8 Yorum
- 3 Beğeni
Ayakta..
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Yeniden başlamak mı, yoksa köstebek tüneline girmek mi gerekiyor güneş bu kadar parlakken? Sıcağa mı hasret kalmışım, titremeye mi? Ne anlayabiliyorum olan bitenleri, ne de hissedebiliyorum. Çoğunlukla beni aşan konular bunlar. Zaten bu yüzeysellikle de hiçbirinin içinden çıkabilme ihtimalim yok. Duruma uygun bir atasözü veya deyim söyleyin bana. Atalarım yaşamıştır deyip biraz rahatlarım belki..
Geriye gidemem daha fazla, çünkü duvara yaslanmışım artık. Korkularım etrafı adım adım karartarak yaklaşıyor. Onlar karşısında babasının cebinden bozuk para aşıran bir ufaklığa dönüştüm. Gerçi bir küçük tokat yemekle hesabı bitiremem bu sefer. Kiminin güldüğü, kiminin ağladığı ve kiminin elinde çekirdek mimiksiz takip ettiği bu şovda, yer bulamadım kendime. Tıslayan ikaruslarda hep ayaktaydım. Kapısı kapanmayan minibüslerde bir ayağım havadaydı. Köküm yoktu ama bana tutunurlardı. Bir kapı kolu kadar olmasa da kullanıldım. Slogan bulmam gerekiyordu sayılmam için. Taraf seçmem gerekiyordu bertaraf olmamam için. Ortasındayım duvarın, ortasındayım dünyanın ve Amerika da uzak, Çin de.
Deli taklidi yaptığımı sanırken delirdim çoktan. Üstüme gelmeyin artık korkularım. Zehirim alınmış, zararsızım. Yaşamak; yönetmekmiş ruhu ve ben yönetimden anlamadığımı fark ettim, hep battığım zamanlarda.
Bir an önce varmak istediğimden ikişer üçer çıktım merdivenleri. Varma çabam, vardığım noktadan daha kıymetliydi. Belki de ne kadar hızlı çıkarsam çıkayım geç kalmıştım bekleyenime. Bir müddet bekleyip gitmişlerdi. Herkes benim kadar beklemeye alışkın değil. Günümüzde sabır nesli tükenmek üzere olan bir nitelik. Hiç durmadan koşmak lazım, bunun içinde iyi bir ciğer lazım. Her mevsim kapalı penceremde, bol sigara dumanı eşliğinde, karbondioksit partisi verdiğimden hiçbir zaman yetişemeyeceğim. İkaruslar kaldırıldı, ilkokulda cezalıymışım gibi tek ayağım havada bu yolculuğu tamamlarım bir gün sonunda.
YORUMLAR
Yok olma korkusu ile birilerinin eteğine yapışma...Bazen seçim yapmadığımızda asıl seçmenin hakkını vermiş oluruz..
Tebrik ederim bu güzel yazınız için.
cointreau
tebrikler...
çıkmaz sokaklardan bile bir çıkış mümkündür olmadı geri döner yeniden başlarız
düştüğümüz yerden kalkmak da diyebiliriz buna
kalkmak için kendi elimizi tutmamız
yeterli aslında içimizde ki gücün farkında değilizdir belki de
düşe kalka bir ömür bitecek
bakalım nasıl bir ömre imzamızı atacağız...
cointreau
Beklemek/ sabretmek/ bazen doğru olsada çoğu zaman gereksizdir/ yaş ilerledikçe ya hayat küsersin ya da "yaşamadığın yılları yaşamaya çalışırsın" özlemle. Aslında bugün yapılması gereken neyse yaşanmalı/ bir daha dönüşün olmuyor dün'e./
Güzel bir yazı oluşmuş duygularla karmanlı/ kutlarım..
cointreau
Hayatın içinden bir dolu yaşanmışlığı değişik cümlelere çevirerek okuyucuya sunmuş Sayın yazar... Korkularımızla, ümitlerimizle, sevinçlerimizle bir bütünüz insan olarak... Yıkılırız bazen, eziliriz, kalkar yerimizden yine devam ederiz, bizi sürükleyen zamanın gölgesinde... Kutlarım güzel yazınızı...
cointreau
Yazılarınız hep bir sorgulama ile ilerliyor..
Bir taraf mücadele ediyor bir taraf bezgin..bir taraf her sucu kendine yüklüyor bir taraf birkaç suçu da başkası alsın diye bekliyor..."hırsızın hiç mi suçu yoktu" der gibi..
Sonra kader buymuş diyor birden bir teslimiyet çöküyor yazının içine ama içinden bir yerlerden yazı bağırıyor sanki..."ufacık bir umut olursa ben yine ayağa kalkarım.."
Tüm bu karmaşanın altından kalkmak neredeyse imkansız gelmiş ya tüm insanlığa o yüzden " hayat işte " demişiz...
Şunu söylemek isterim yalnız siz değilsiniz.. aynı çıkmazlar çoğu zaman gelip gidiyor içimizden...sonuç mu sonuçsuz oluşu sanırım...
En iyisi belki de çözebileceğiniz sorunlara yönelmek..En azından biraz umut getiriyor peşinden...
Yüreğinize sağlık..
Sevgiler ve selamlar
black_sky tarafından 7/6/2020 2:44:06 PM zamanında düzenlenmiştir.
cointreau
Birde kendinizi yazılarıma yorum yapma zorunluluğunda hissetmiyorsunuzdur umarım. Öyleyse üzülürüm. Çünkü kendimi tekrarladığım bir gerçek. Teşekkür ederim.
black_sky
asıl siz kusura bakmayın bir mecburiyet hissi uyandirdiysam...
Inanın okuyunca bir şey yazma isteği duymasam yazmam ve yazamam zaten..benim açımdan öyle bir mecburiyet yok ama yorumlarimla ilgili hoş olmayan bir duygu yarattıysam siz kusura bakmayın. Akik vermek gibi bir hava oluşturmak istemem. Bendeki sohbet ve dertleşme gibi bir yorum oluyor.
Ama yine derim ya hiçbir sey sonsuza kadar sürmüyor neyse ki kötü olan durumlar bile.
Sevgiler ve selamlar