KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 482 Okunma
- 8 Yorum
- 4 Beğeni
BEBEĞİMİN KOLU NEREDE?
---Bebeğimin kolunu bulun. Ne olur iyi bakın oralara, bir ayağı da yok. Ne olur bulun bebeğimin kolunu bacağını!
Bebeğim...
Bebeğimin kolu bacağı kırık, eli yüzü pislik içinde. Bir gözü açık. Hiç kapanmıyor. Diğer gözü kapalı hiç açılmıyor.
Olsun hiç önemli değil. Ben yine de bu bebeği çok sevdim.
Onu ilk kim gördüyse onun olur. Elbisesi de yok; ama olsun annem ona elbise de diker."
Gecekondu evimizin şirin bir bahçesi vardı. Dut ağacımız vardı. Hem bize hem de mahalledeki komşularımıza yetecek kadar bereketli; bal gibi tatlı dutları olurdu.
Tüm gün dışarıda oyun oynar bazı günler ise;
"Biz oyuncak bulmaya gidiyoruz anne!
Diye çıkardık evden. Arkadaşım ve kuzenim Niyazi ile.
Sokak aralarında dolaşır, evlerin bahçelerine bakar, yerlere atılmış, tekerleksiz arabalar, kırık tabancalar, saçı başı yolunmuş bebekler, gazoz kapakları, patlak toplar ve daha neler neler...
O gün bir çöp variline düştü yolumuz. O zamanlar büyük silindir şeklinde kocaman çöp varillerine atılırdı çöpler. Daha sonra çöp kamyonları gelip varilleri boşaltırlardı.
Kuzenim Niyazi görmüştü varilin hemen yanına bırakılmış eski oyuncak dolu karton kutuyu. Kocaman bir kutu ve içinde yok yok. Kırık dökük kir pas içinde bir sürü oyuncak...
Ama nasıl sevindik, nasıl sevindik görmeniz lazım. Arkadaşım Ayşe ve Niyazi deli gibi saldırdılar kutuya. Ben henüz şoku atlatamamış şaşkın şaşkın bakıyorum. Hiç bu kadar oyuncağı bir arada bulmamıştık o güne kadar. Oyuncak bulma bizim üçümüze özel bir oyundu adeta...
Kutunun içinde kaybolan arkadaşım ve kuzenime bi omuz vurarak, daldım ikisinin arasından oyuncakların içine. İlk elime geçeni çektim çıkardım.
İşte bebeğimle ilk karşılaşmam böyle oldu. Sarı saçlı, çilli suratlı et bebek. Çok güzel bir yüzü yoktu. Biraz çirkince bi şey!
Ama bana sorun siz onu. Benim için dünyanın en güzel bebeğiydi. Ama kolunun biri yoktu. Belki kutunun diplerinde bir yerlerde kalmış olabilirdi. Sonradan fark etmiştim. Bebeğimin bir bacağı da eksikti...
----Ne olur bi bakın, bacağı var mı?
----Çekilin kolunu bulurum belki!
----Ne olur bulun bebeğimin kolunu bacağını.
Bebeğim üzülme emi. Ben seni böyle de severim.
Demiş ve sıkı sıkı sarılmıştım...
YORUMLAR
Çocukluğun masumiyeti gözlerinizden yansıyıp o çirkin bebeği güzel bir hale getirmiş...
İnanıyorum ki çocuksu heyecanın ve yetinebilmenin hasleti oldukça çehreler bir hayli gülümseyecek...
Dilerim hatıraların lezzetli kareleri her daim sizinle olur dost kalem ;)
asude_vuslat
evet çok masumduk bir zamanlar
sevgilerimle dost kalem...
Hatıraların mutlu olduğu zamanlar ,güzeldi. Sevgiler.
asude_vuslat
kırık oyuncaklar bile
sevgilerimle.,
yine beklerim...
asude_vuslat
kırık oyuncaklar bile
sevgilerimle.,
yine beklerim...
Hatıraların mutlu olduğu zamanlar ,güzeldi. Sevgiler.
Sen hâla o sevgi dolu çocuksun,çocuksun derken yanlış anlama sakın yürek güzelliğini söylemek istedim.Yureğin dert görmesin çok güzel bir paylaşım.
sevgilerimle 😊
asude_vuslat
yüreği güzel insan yine gel (:
Çocukluk anılarınız hoş...
Benim çocukluğum fındık bahçelerinde geçti.
Bizim oralarda pek çöp olmazdı. Çünkü yiyecek artıklarını, elmanın kabuğunu, armudun çöpünü, sebzelerin yemediğimiz kısımlarını ineğin yalına dökerdik...
Biz oyuncaklarımızı kendimiz yapardık.
Fındık çubuğundan, kızılağaç kabuğundan...
Zıpçık, borazan ve sapandı bizim oyuncaklarımız.
Lastik ayakkabılarımızla arabacılık oynar, onlarla toprak taşırdık...
Ama yine de mutluyduk...
Tıpkı sizin bir kolu, bir bacağı eksik oyuncakla mutlu olduğunuz gibi...
Anılarınız beni de anılarıma taşıdı...
Güzel bir paylaşımdı.
Kutluyorum...
Saygılar.
asude_vuslat
kendi yaptığınız oyuncakları ve çocukluğunuzu yazmalısınız
saygılarımla...
Çok duygulandım. Çocuklar için oyuncağın ne kadar önemli olduğu bir hikayeydi.
İçimi acıttınız.
Ve o yoklukta bir bebek oyuncak bir kız çocuğu için nasıl değerli. Kolsuz bile olsa o çocuğun sarılışını nasıl güzel anlatmışsınız.
Tam senesini hatırlıyorum, Almanya'dan ilk tatil için yurduma geldiğimde 40 yıl önceydi. Yeğenlerime birer tane bebek getirmiştim. Yatırınca ağlıyordu. Böyle bir güzel bebekti. İkisine de aynı bebeği almıştık. Küçük olan daha pek anlayamaz ama ona da alalım demiştik. İnanın daha birkaç yıl önce büyük olan yeğenim " Amca o bize getirdiğin bebekleri hiç unutmadım. Nasıl sevinmişltim " diye anlattıydı.
O geldi aklıma...
Bizim oyuncaklarımız da bi acayipti ki. Onları anımsattınız.
Hap kutularını biriktirirdi arkadaşımın annesi. Arkadaşımın babası kronik hastaydı. Bitişikti evlerimiz. Arkadaşıma geldiğimde kilimin üzerine dökerdik. Bir de mısır koçanları olurdu. Onları o zaman biz bugünkü legolar gibi evler, bahçeler yapıyorduk. Şekil şekil. 60 yıl önceye götürdünüz beni. Pedalları olmayan küçük bisikletle bir ben iteklerdim bir arkadaşım. Avluda oynardık. O arkadaşımı 6 yıl önce kaybettik.
Susayım.
Yoksa çok uzayacak.
Ama tel arabalarımız olurdu. Odunluğun yan tarafına park ederdim tel arabamı. Onu da yazayım bari.
Rengarenk uçurduğumuz altıköşeleri de bir de. Gökyüzü sonbaharda şölen olurdu o renk cümbüşünde.
Tebrik ediyorum sizi. Ayrıca çok teşekkür ediyorum. Bana çocukluğumu yaşattığınız için.
Sevgilerimle
Fikret Şimşek tarafından 7/5/2020 1:36:36 PM zamanında düzenlenmiştir.
Fikret Şimşek tarafından 7/6/2020 7:54:03 PM zamanında düzenlenmiştir.
asude_vuslat
çok duygulandım
bu yorumunuzu yazın asın sayfanıza
yine beklerim
hoş geldiniz...
Fikret Şimşek
Siz okudunuz, belki bir ara ben de sizin gibi yazarım.
Odunluğa park ettiğim tel arabamı... Cebimde şangırdayan bilyeleri. Harmanda onar kuruş toplayıp arkadaşlarla bir liraya aldığımız naylon topu. O topu bi amcanın bahçesine kaçınca kesip duvarın üzerinden iki parça geriye atışını.
Oyunumuzun yarıda kaldığında ağladığımızı. Ve bu bir iki derken o amcanın bizi o küçük yaşta terörist yaptığını. Ellerimize bir gün taşları alıp harmana bakan pencerenin bütün camlarını kırıp oradan rüzgar gibi uçtuğumuzu. Saatlerce arkadaşımızın evlerinin çatısına saklandığımızı.
Yaaa beni hakikaten siz çocukluğuma götürdünüz ama.
İyi ki varsınız.
Tekrar çok teşekkür ederim.
Ayrıca renklenen yorumum için de.
Sevgilerimle
Başkalarının beğenmedikleri değersiz gördükleri bazı insanlar tarafından nasıl değerli o bebek senin içinde öyle olmus benimde bir bebeğim vardi içimi kanatan bende yazicam sairem belki seninki kadar acı olmayacak ama kanatan bir anı saygılarımla
asude_vuslat
bu anı bir tanıdığım birine ait
hikaye gibi okunsun istedim
yine beklerim (: hoş gelmişsin hikayeme
