Ne derler gençlik aşkı..

• 4 Temmuz 2020 Cumartesi 23:27:08

Arkadaş gibiydik her şeyden öte kahve renkli gözleri bakışı her şeyiyle onu çok seviyordum liseye başlamıştım aynı mahallede büyüdük ilkler de bir şey hissetmiyor sanıyordum ama bana karşı bakışları dokunuşları benim aklımı alıyordu.
Onu düşünüyordum her gün daha fazla herkes bizi ağabey, kardeş gördüğünden rahattık saatlerce konuşuyor sohbet ediyorduk kıskanıyordum da onu bir tek beni o güldürüyordu gizlice bira içerdik erkek, kız arkadaşlarımda oldu onu severken artık onsuz olmuyordu. Kalbimin her zerresine artık onu yazıyordum sadece o vardı bende.
Bir gün beni öptü ilk öpücüktü bu hiç unutmadım tadını dudaklarının sıcaklığını düşündükçe hala hissederim (ilk onunla seviştim ilk vücudumu o yaktı)’’rüyalarım da’’ yakındık birbirimize ama arkadaşlıktan çok ona dokunmak ona sarılmak istiyordum çok zamanla aileler farklı durumu askerliğim vardı askerden sonra evleniriz düşüncesi vardı.
Aklımızda kalbimde korku artık akşamları yürüyüş yapıyorduk yalnızken bana masaj yazıyordu ellerini hissediyordum vücudumda hala hissederim ilk gün kü gibi o benim vücuduma istediği gibi sahip olacak tek kadın dı benim için ama bir akşam askerliğime gitmeme üç gün kala büyü bozulmuştu.
Benimle yatmak istemişti bende istiyordum ama yapamazdım bir zevk için olmaz dedim hesap veremezdim kimseye o gün çok kızmıştı kavga ettik kavgamızı kardeşim görmüştü kavga ettiler kardeşim ile eve geldik sevgisinde şüphe etmiştim kaç gün eve gelememiştim her şey güzelken bir anda bitmişti ayrılamamıştık ama yasaklamışlardı büyüklerimiz.
Birbirimize uzaktan el sallayabilmiştim sarılamadım son kez, askere gittim ben de bitmiştim ev hayatı kâbusa döndü kardeşim ile ailemle aram hiç iyi olmadı bundan sonrada olmazdı.
Kendim de değildim boşluktaydım artık sigara da içiyordum yalnızdım zaman geçiyor ama nasıl geçiyordu askerliğim asla bitmez diyordum onu düşünüyordum, ben aynı yerde sayıyordum evdekilerle bağım kalmamıştı mektup dahi yazmıyorlardı artık.
Boşluğu kimse dolduramadı askerden beri haber alamamıştım ondan cezalıydım kimse bir şey demiyordu özlüyordum onu, izine geldim.
Bir gün yolda karşılaştım gözlerime inanamıyordum karşımdaydı sımsıkı sarıldı bana ağlıyordum onunda gözleri doldu oda ağlıyordu beni sıktıkça sıkıyordu benimle gel dedi kaçalım her yanım acı içindeydi (sen yokken yaşadığım tehditler dayaklar dan korktum) dedi, ben olmaz diyebildim haklıydı aslında kaçmazsak hiç evlenemezdik ama hala askerdim yapamadım.
Zorunlu ayrılıktı ikimizin istemediği ayrılık mecburduk ayrılalım dedim bitsin ikimiz içinde sen evlenirsin ben askerden geldiğim zaman daha sonra evlenirim dedim böylesi daha hayırlısı dedim susmuştuk ağlamalarım kesilmiş ama gözlerimiz dolmuştu baktı son kez gel dedi ilk ve son kez birlikte olalım ömrümün sonuna kadar seni hissederim dedi gidemedim.
(O kadar aptaldım ki)

Hoşça kal kendine iyi bak diyebildim kesin bitmişti giderken arkasından bakakaldım ağlıyordum oda dönüyor ağlıyordu ve bana yarım el sallar gibi elini kaldırıyordu ama çok ağlıyordu.

O gün en zor en acımasız gün olmuştu benim için sonra askerliğimin bitimine az kala bir mektup almıştım onu telefon da aramıştım konuştuk samimi idi ama bir o kadar soğuk konuşma evlenmek istediği erkeği anlattı evlenip mutlu olmasını söyledim başka bir şey söyleyemedim.

Askerden gelince evlendiler o gün artık bitmişti aklımdan tamamen çıkartmalıydım onu evlendiği gün ben de evde sigara üstüne sigara yakıyordum onun mutlu günüydü o gün ağlayamadım kaldığım yerden devam ettim askerliğim bitmiş işe gidip geliyordum fırsat buldukça geziyor eğlenceme bakıyordum.
İki seneye yakın haber almamıştım ondan görmeye artık korkuyordum iki sene sonra tanıştığım biriyle kısa zaman içinde evlendim şarkılarda söylenir ya kaç kere sevdim de ama bir kere yandım diye doğru eşimi seviyorum onun hiç bir şeyden haberi yoktu o masum du bir de çocuğumuz var.
Çok değerli benim için kaç sene oldu hala kahve renkli gözlümün gidişine alışmış değilim görsem bir kez daha diye düşünüyorum da gözlerine bakmaktan hala korkarım herhalde sadece hala kalbim de sen varsın.
Kaç sene yastığıma her başımı koyuşumda sen vardın aklımda seninle sensiz seviştim kaç gece korku dolu gecelerde sonra onca geçen zamana inat hala aklımda kalbimin en uzak köşesinde sen varsın.
Hala canımı acıtan kollarım da, yatağımda başkası seninde benden farkın yok sadece bilmek istediğim tek şey senden "sen unutabildin mi aklının hala bir köşesinde var mıyım?" şimdi gel desen sımsıkı sarılsan bırakamam seni ama çok geç bitti ikimiz içinde bir aşk hikâyesi.

Benim kahve renkli gözlüm acaba ne durumda beni düşünüyor mu? Düşünüyorsa nasıl düşünüyor bana kahır mı ediyor benim ona dualar ettiğim gibi ediyor mu?

Sami Arlan..