KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ZAMANE ÇOCUKLARI
ZAMANE ÇOCUKLARI
Annem sabah erkenden kalkar doğruca mutfağa giderdi. Kimsecikler uyanmasın diye adeta mutfakta tavşan kadar sessiz iş görmeye çalışırdı. Musluk ses yapacak, tencerenin kapağı bir yere çarpacak da çocuklar erkenden uyanacak diye pürdikkat kesilirdi. Hatta kapı açılıp kapanırken ses yapmasın diye kapı ile eşik arasına minder koyardı. Zavallı annem bizler için saçını süpürge ederdi de biz çoğu zaman yaptığı yemeklere burun kıvırırdık. Kardeşimle birlik olup: ‘’Her zaman evde yemek mi yenirmiş’’ diye ortalığı birbirine katardık...
Ah, bir bilseniz şimdilerde ne kadar pişmanım! Çocukluğumuzda annemizi ne kadar da üzmüşüz diye. Bunu nereden mi biliyorum; benim çocuklarımda bana aynısını yapıyorlar da oradan biliyorum... Biz; bir iki tepinir yine de sofraya otururduk. Ah, şimdiki çocuklar öyle mi? Tepiniyor da tepiniyorlar! ‘’Ben illa da pizza isterim’’ diye. Ayol şaşırdım vallahi!
Çarşıya pazara çıksan onu ister, bunu ister. Param yok dersin anlamaz... İnan çocuklarla babası yokken bir yere çıkmaya korkuyorum. Bunların bütün nazı bana. Babalarına yapsalar ya! Şöyle bir yan bakması yetiyor... Ne varsa bizde. Bütün naz annelere...
Geçenlerde tecrübeli bir öğretmen büyüğüme danıştım. O da: ‘’Vallahi Hanım Efendi; bizim zamanımızda okuduğumuz psikoloji kitapları zamane çocuklarının sorunlarını çözmeye, onları anlamaya yetmiyor!’’ demez mi? İyiden kafam karıştı. Sanırım bu yeni kuşak için psikoloji kitaplarının yenden yazılması lazımmış. Ben öyle anladım. Bilmem siz nasıl anladınız...
Salih KOÇ
21 Haziran 2020 / Avcılar-İst.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
