5
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
734
Okunma
hani uçurum kıyısında ufka dalan bir kadın vardı eskiden
ayakları rüzgara değer
saçları yellerine ayrılırdı
eylüldü,
bir akşam üstünü’ almadan çıkmıştı
pişmanlığı kaleminden akan bir adam
kağıda sardığı harfleri yakıp
son nefesini çekti içine
ellerini uzatıp
tutacaktı kadını
..
hani bir kadın kıyısında uçurum vardı eskiden
...
neyse,
yarım kalsın bu defa
yalan da değil
yarım" kaldı aslında..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz