Alıcan bi karavan ohh miss vallaa, mülkiyetçilik yok, istediğin yere sıçacan..

Doğaya saygısı olanın kendisine de saygısı vardır. Bir ot çöp diye geçtiğimiz dünyada neler var neler...

Şükran duyuyorum her zaman....tükettiğim için teşekkür ediyorum, bana yaşamamı sürdürmeme izin verdiği için teşekkür ediyorum. Doğanın sesini dinlettigi için teşekkür ediyorum. Şamanik isteklerime izin verdiği için teşekkür ediyorum.

Ve beni kabul ettiği için teşekkür ediyorum...

İnsan, kendini ayrıcalıklı yere koyarak en büyük "burnu yukardalığı" yapmıştır. Şehir, insana göre değil...bir anlasa bunu insan. Snobist düşüncelere çeker, boğar, yer, bitirir insanı şehir, bir şey oldum sanır. İzleyen gölgesini bile unutur kendi kalabalığında.

Oysa bir hiçtir ve hiçliği özlerken "öz"ü düşünmez, içindeki Şaman'ı ortaya çıkarmak isteyen kendi ruhuna karşı gelir, acımasızca.

Günahkâr....hem de büyük günahkâr.

Arınsan, durulukla özüne akan suda buluşsan hakikatin bilgisi ve yüce ruhlarla.

Karanlık hemde zifiri karanlık bir Şaman sesi gelir gecenin gırtlağından boğuk boğuk. Şehirde seni çağırır...çünkü zaman bu zamandır.

Konsantre, dostum...

Daha dün geceydi, uykum bölünmedi aslında, zaten olmayan bir şey bölünemezdi madem olmadı, olamadı dedim hadi sil baştan şaman olalım.. diye bir yazıya başlamıştı zihnim. Lakin yazı yazılmış, bana tebrik etmek düştü...

saygı sağlık ve huzur dilerim.