Huzur nedir sizce?
Huzur! Çocuklarınıza sımsıkı sarılmak, kedilerinizle uyumak, büyük annenizin dizlerine yatıp, saçlarınızı okşatmaktır.
Huzur! Borçsuz harçsız, kendinize ait sıcacık bir evde kahvenizi yudumlamaktır.
Yağmur kokusudur.
Faturalarınızı ödemektir huzur. Yemek yemektir, iştahla…
Huzur! Sağlıktır, hasta olmamaktır.
İçtiğiniz o kahveyi zevkle içmektir.
Kafanızı yormamaktır hiçbir şeye; Çayınıza beş kaşık şeker attığınızda ”şekerim yükselir veya yağlı bir yemek yediğinizde kolesterolüm çıkar diye”.
Kâbussuz bir uykudur, huzur. Huzur bozanları hayatınızdan çıkardığınızda.
Huzur aşktır, sevgidir.
Gerçek bir sevgilinin kollarında uyumaktır.
Huzur, size doğduğunuz günden beri emek veren annenin babanın elini öpmektir.
Beslediğiniz hayvanların sıcacık patilerini yüzünüzde hissetmektir.
Varsa gerçek dostlarınız, onların kötü gününde yanlarında olmaktır.
Yardımlaşmaktır huzur!
İyilik yapmaktır, ne kadar iyilik yaparsanız o kadar huzurlu olursunuz.
Ve vicdandır huzur!
Vicdanınız rahatsa, kimseyi üzmediyseniz, kırmadıysanız, günah işlemediyseniz, başınızı yastığa koyduğunuzdaki rahatlıktır huzur.
Huzur! Bir kelebeğin kanadındaki ahenkli uçuş.
Bir çiçeğin kokusundaki kayboluştur.
Bir bebeğin kokusudur. Sevdiğin bir çikolatanın ilk ısırışındaki zevktir.
Bir şairin şiirindeki yaşanmışlıktır.
Bir kadının bakışlarıdır.
İçinizdeki çocuğu dışarı çıkaran, yaptığınız onca kötü espriden sonra bile, size hala tebessüm edebilen sevgilidir huzur…
Benim içinse huzur!
Gözlerimi kapamak ve çocukluğumdaki anıları, tekrar tekrar yaşamaktır. Çünkü güzel anılar sadece çocukluğumuzda kaldı.
O zaman değerimiz bilindi, o zaman elimizden tutuldu, o zaman değerler gerçekti.
Ve biz büyüdük, her şey kirlendi…
Serap kaya