Dünün yarım kalan vedasıdır kaçamak bakışların
Son kez dokunuşunda saklıdır hicran dolu yılların

Cam perdeler, kızgın duvarlar, nefret dolu bakışlar hakimiyetin doruğunda aydınlanırlar... Sona kalanların bilmediği kurallar…Son demde karşıda tek tek sıralılar…Hayaller gerçeğin süzgecinden geçerken, topal düşünceler körlerin boy aynasında ayak uçlarını seyrediyorlar...Uçmayı sayıklayan sonrasız yarınlar gibi...Yürümeyi, gökyüzünde kurulu salıncakta arar gibi...

Bazen yaşarken ölenlere, bazen ölmeden hep yaşayacak olanlara ,bazen de bitmeyen yollarda yolcu olarak devam edecek olanlara, söylenecek ne çok söz varmış…Yine de suskun kalınan anlara yetişemiyorum…Susarak haykıranlara selam edenler vardır inanıyorum...

Gözlerim çoğunlukla güneşin doğuşunu kaçırarak yeni güne başlarken, biliyorum ki sen ağaçlarda muazzam bir harmoni ile dans eden yeşil yaprakların arasında, göğü peyderpey kızıla boyayan güneşi, gözlerin kapalı izliyorsun. Belki görebilmek için gücün yok, belki de görebileceğin bir güneşin…Tıpkı bir eylül sonu sorduğun o soru gibi güneşi gökyüzünde göremeyişin… Umutsuz ve korku dolu…Zamanın sendeki etkisi, soğuk bir duşun kendisi gibi..Hücrelerini uyuşturan, günleri unutturan...Ve bilmediğin yerlerde mesken bulduran..

Çarenin ne demek olduğunu öğreten o çaresiz anlarında, başını yaslamak üzere uzattığın her omzun senden bir adım ile uzak kalışı…Vefasızlığın çürüttüğü kalplerde yeşermeyen dostluğun saygısız bakışı…Derinlerinden koparıyor ektiğin öbek öbek fidanları.. Dudaklarında yarım kalan tebessüme, bembeyaz olmuş teninde kuruyan damlalara, ve o çocuksu teslimiyete, yıllardır bu anı kollarmışçasına uzaktan elveda dedi…Çevrende yılların kalabalığı ve yığılı çöplüğü…

Belki bir fark ediş belki de bir uyanıştı sendeki bu dağılış, kimliğini saklamadan ihanet edenlerin yaptığı .. Kuruyan toprağını, sararan yaprağını, budanmaya hazır bekleyen yanını, belki de kimse bilmeden iyileştirendi, o acımasız bırakılış…
Önce, karanlıklar yürürken zayıf bedenine doğru, sonrasında güneşin nidaları geliyor bizlere doğru; O zifiri gecenin katranında kaybettiğin anlarını, sadakatin sabrı ile mayalanmış yarının aydınlığı, bulacak...Ansızın...

YAZIMI BUGÜNE LAYIK BULAN DEĞERLİ SEÇKİ KURULUNA TEŞEKKÜRLERİMİ İLETİYORUM.

ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN.