ÖTELEME PERİYODU

• 3 Haziran 2020 Çarşamba 02:31:37

Altın varakla süslenmiş beklemekte şimdinin çelimsiz gülüşü
Zaman rikkatsiz yanaşmış söylemekte bitmedi onun düşüşü

Her gün yaşanan hadiselere cevap olarak aradığımız nedenler, tıpkı kâinatın sırlı bir kitap halinde mucizeleri ağuşunda saklarkenki hali misali, bir o kadar açıkken bir o kadar da efsun kokan kıvrımlı yollarına davetkar göz kırpıyor. Bulamadığımız her soruya cevap olarak, zahmetten mahrum bizler neler söyler meçhulken , doğanın sessiz ve telaşsız akışının billur aksine, kulaklarımızı kapayışımıza yaşam der ki; göçük altında kalmış bir insandan daha acizler.

İnsanlık bugününü ertelerken, bu kıymetsiz ötelenişin soğuk hissiyatını bir kez dahi hissetmedi. Oysa ertelerken, imkanın yokluğunu yaşayan hayallerini, zamanın dipsiz sularına yolcu ediyordu. Ertelemenin kucağımıza her gün biraz daha yakıştığını düşünen bizler, unutmanın fuzuli eylemini de ellerimizde oyuncak edip, nedamet kavramından habersiz avunma terapileri ile yola devam ederler.

Gecikmek nedir bilmeden, baharın kocaman tebessümler ile merhabalar diyerek zarif adımlarını haber edişi, bir yağmur katresi timsali toprağı alnından öpen o nazenin cemrelerin sakince düşüşüdür ..,Unutmadı senin de o ilkbahar ile canalanacak oluşunu ve dostane koşarak gelip müjdeler verdi… Öyle değil midir ki, bir gelin edasıyla yürüyen baharın gelişine sevinen kuşlar kanat çırparken, insanlık nasıl unutmadan, ertelemeden el çırpardı? Mesnetsiz avuntularımız ile taşlaşan kuruntularımızı, güneşin her gün unutmaksızın sadakat kokan gülümsemesi bile eritemiyordu artık..

Oysa sonuçların aslıydı ertelemeler. Fısıldıyor gökyüzü, fısıldıyor ağaçlar; atomlar kusursuz ahenk ile seyrediyor alemi… Ve fısıldıyor mavinin hayran olduğu Akdeniz; sen ki alem-i beşeriyet, hudutsuz çizilen hakikatler evreninde neden böyle suskun, neden böyle perişan kaçışlar seni sersefil eyledi ?

ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN