EVLİLİK KADER MİYDİ ? (2)

• 23 Mayıs 2020 Cumartesi 02:50:07

Yolculuğu yürüyerek devam ederken 10 dakika kadar yürüdüm...

Birazda kendimi yorgun hissediyordum onca uzun araç yolculuğu sonrasında yürüme mecburiyeti yorgunluğu/yorgunluk katmıştı. Biraz daha ilerlemişken bir anda uzunca yürüdüğüm yol karşımda ikiye ayrıldı kimseler yok şaşkınım ve kararsızım hangisiyle devam etmeliydim sorularıyla durakalırken bir anda içimdeki bir ses sağ taraftan yürümemi söyledi. Dedimya yanlızdım ve soracak kimseler yoktu! İlerleme devam ettim yol darlaştı biraz yapılaşma vardı ve az ileride dallarından tutsan avuçlarını dolduracak kadar bir erik ağacı vardı aslında inancım sahipli bir ağaçtan meyve koparmaya müsaade etmiyordu lakin yorgunluk biraz açlık nefsimlede birşey olmaz topla toplayabildiğin kadar diyordu. Lakin almamaya karar verdim sadece seyrindeydim seyredildiğimin farkında olmadan uzunca bakındım ve vazgeztim almaktan diye karar verip yürümeye karar verdim bir kaç adım atıp ilerlemeye başlarken bir ses duydum! Evladım helaldir ""NASİBİN VARMIŞ BURADA" yiyeceğin kadar al diyen bir kadın sesiydi orta yaş üstü bir sesti fakat ağaçlar birazda havanın kararmaya başlaması şahsı net görmeme engeldi. Ağacın bahçesinin içinden gelen o izin sesinin güveniyle avuç dolusu salkımdan toplayıp teekkür edip ilerledim. Belkide eriklere kavuşma heyecenıyla bu yol nereye kadar gittiğini soramamııştım. İlerledikçe yol son buldu ve nihayet bir araç bulup gitmem gereken yere biraz gecikmelide olsa gidebildim. Kısa süre görev yapacağım için pek fazla kimseyle iletişim kurmuyordum yanlız olmanın zirvesindeydim adeta günlerim işim ve araştırmaya sorgulamaya dair kitaplar okumayla geçiyordu ki nihayet görev sürem tamamlandı ve küçük ilçeden ayrılıp İç Anadolu’nun küçük ama güzel olan doğduğum şihre kısa bir tatil için geldim esasında bu Sıla-ı Rahim’de sayılırdır en azından aileme olan özlemimi gidermiş oldum kısa süreliğinede olsa. Nihayet tatil süremde tamamlandı ve memurluğum olan yeni bir şehre görev yerime gittim.

Öyle bir şehirdi ki artık hayatımın yeni sayfası bana çok şeyler öğretiyordu siyasal ve sosyal tüm benliğime adeta zıt bir şehirdi ve şehrin sakinleriyle adeta aramda buz dağları örüyordum biraz inatçıydım birazda inandığıma fazlasıyla inanan bir yapım vardı. Neyse günler geldi geçti çalıştığım kurumdada seçici olduğum için çok fazla dost edinemedim. Ta ki bugün hayatımın bir parçası olan eşimle karşılaşana kadar.

Evet belkide o yanlız sürecim insan süzme ayırt edişimin dikkatine takılan bir hanımefendi dikkatimi çekmişti günlerimin yoğunluğunu o’nu kurumda adeta incelercesine bir nebze takip ediyordum. Bu takibimi tanışabilmek için sarfettiğim birkaç girişişime sürekli olumsuzluğu beni daha çok kendisine yakınlaşmamı sağlamıştı. İnatçı sayılırdım ve güzel niyetler besliyordum hanımefendi için. Nihayet yakın bir gün içinde tekrar inantçılığımlabirkez daha şansımı zorladım oh dedirten bir sakinlikle kısmen olumlu yaklaşması bana mutluluk vermişti geçen günler bizi birbirimize yakınlaştırdı ve artık nihayi ""Evlenme Teklif" edeceğim güne kadar geldi. Evet bu artık beni nasibim olana kavuşmaya kadar götürecek yolculuğun başlangıcıydı. Gezdik dolaştık konuştuk güldük bu süreçte maddi manevi birbirimizi hazırladık ve artık bu işi nihayi bir evlilikle noktalamaya karar verdik bunun için Toplumsal örfümüz olan aileleri tanıştırıp isteme geleneklerimizi yerine getirme gerektirdiği güne karar verdik. Bunun için en uygun gn yıllık iznimiz olan yirmi bir günlük süreçte tamamlamaya karar vermiştik ki bir yıldır neredeyse hazırlınıyorduk önümüzde pek bir engel yoktu. Nihayet karar verdik ve izin başlar başlamaz ailelerimizin yanına gidip bir an evvel farklı şehirlerde ailelerimiz olmuş olsada gerekli iletişim şartlarını tamamlayıp evliliği ihayetlendirmekti isteğimiz. Gün geldi izin başladı otobüs garajına kadar gittik ve ilginç olan hanımefendi kısmen kısa süreliğine sürgün misali gittiğim şehirde ailesi ikamet etmekteydi. Olsun dedik yola revan olduk ailelerimize kavuştuk o zamanın şartlarıyla "Ev Telefonlarından" birbirimizle haberleşebildik.

Bir iki gün hazırlıkları tamamlayıp kalabalık sayılacak ailemizin gidebileceği bir araç temin edip yola çıktık. Hesaplamalarımız ilkindi vaktinde ancak gidebileceğimiz kanısındaydık o zamanda Navigasyon gibi ilerlemiş teknoloji yoktu ancak molalarda evlerinden arayıp son durumumuz hakkında bilgi verebiliyordum ki hanımefendininde hazırlıkları tamamlanmış heyecanla bizi beklemekteydiler. Yol şartları zorlaştı artık gecikme sayaçı adeta devreye girmişti öylede oldu ve 3 saat kadar gecikecektik son görüşmemizde durumu izah etmiştim lakin olumsuz bir yaklaşım olmamıştı gayet olumlu karşılamışlardı il merkezini geçince tekrar arayın ilçeyi tarif edeceğiz demişti. Öylede oldu nihayet geçte olsa il merkezine geldik ve ilçe yolunu devam ederken ki il merkezi bir hayli çıkmıştık o esnada durup müsait bir yerden arayıp ilçeyi öğrenmiştim. Geçte olsa ilçeye vardık bulunması zor bir arama sonrasının bıtkınlığı olsa gerek ki büsait bir yerde telefon bulup iyice sorduk anlaşıldı ki biz bulamayacağız ailelerinden bir araç plakası ve modeli verdiler siz bekleyin şu plakalı şu marka araç gelip size rehberlik edecek. Nihayet o bekeyişte tamama erdi ve bahsedilen araç geldi indim biraz selamlaşma sonrası yola koyulduk nihayet zifti karanlık sayılacak bir gece vaktinde eve eriştik dışarıda pek birşey görünmüyor yolculuğun stresi sıkıntısı adeta baymış olacak ki direkt evni bahcesinin içinde bulduk kendimizi. İndik ve eve geldik bizi çok sıcak yakın ilgiyle saatlerce bekletmemize ragmen çok iyimser karşıladılar. İçeri girdik yolun yolculuğu ve yabancı ve evlilik heyecanıyla biraz çay ikramı ardından sohbet sonrası nihayet söz kesme merasimi başladı açıkcası unuz sürdü tebrik etmeler yöresel gelenekleri yerine getirmeler fakat ben ruh hali olarak çok utangaç ve çekingendim kötüsü sigara kullunma gibi alışkanlığım var lakin başrol oluşum ve büyüklerimin yanında kullanmamayışım bende gittikçe gerginlik oluşturdu. Vakit geldi geçti zaman ilerledikçe ilerledi. Bizi misafir ettiler ertesi gün öğlene doğru tekrar yola çıkmaya karar verildi herbirimize uygunca birer oda düzenleyip uyku moduna geçtik lakin gözüm uykuyla bir türlü barışamıyordu gerginliğin vermiş olduğu ruh halimden olsa gerek biraz uyuduğumu hissetmiştim evde hazırlık yapılıyordu sesler geliyordu bizlerde uyandık bu seslere eşlik edercesine niyahet büyük bir salona erkekler toplandı ki ancak sığabildik gece hhali gibi kadınlar başka bir odaya geçmişlerdi esasında haremlık selamlık değildi ama şartlar böyle bir oluşum gerektirmişti. Kahvaltı yapıldı çaylar içildi ben halen gergindim bir sigara içebilsem o tokluk ardına kendimi çok rahat hissedeceğimi sanıyordum. Yanımda eşim olacak hanımın kardeşi oturuyordu usulca kulağına fısıldadım!...

... Son bölüm yarın ... EVLİLİK KADER MİYDİ 3