Sendeyim

• 18 Mayıs 2020 Pazartesi 14:52:24

Seni yıldızlara uğurlamanın onuncu ayını yaşarken bu gün seni her zaman karşıladığım peronda şu mısralarla andım ey benim Gül Yanaklı Prensesim! Seni tanımak, seninle yaşamak, seninle beraber seyhatlere gitmek, kitaplar okumak, yeni şeyler öğrenmek, ikimizin de hayata olan bakışını inanılmaz derece de geliştiriyordu! Ama istemeden ecelsiz bu yaşamdan ayrılıp gitmen, hayatımda yaşadığım en büyük acılardan birisi oldu. En sevdiğin kitapların, en sevdiğin fincanı, en sevdiğin ҫiҫeği (Atatürk ҫiҫeği/ Noel ҫiҫeği) seni anmak iҫin toparladım. Senden geriye ne kaldiysa hiҫ birine dokunmuyorumki, ellerinin izi gitmesin diye!

Seni her zamanki gibi saygılarımın ve samimiyetimin tüm sıcaklığıyla anar ruhundan öperim benim kadife bakışlı Prensesim!

Sendeyim

Yedi göbek, yedibin yıl önce
Sendeyim!
Senden doğdum,
Sende yaşadım,
Sende yaşıyorum,
Sen de yaşayacağım!
Yedi gün, yirmidört saat
Sendeyim,
Sendeyim huzurla,
Sendeyim kusurla
Geliyorum lütfen
Yürek kapını arala
Aralada beni
Yüreğimden yarala!
Gitme, ama
Snsiz ne yaparım
Tek başıma bu peronda
Bu kadar kalabalık arasında
Binlerce insan iniyor trenlerden
Ve etrafına bakıyorlar
Kavuşmak uğruna
Sendeyim!
Bıraktığın yerde birikimli hayatımla
Hiҫ kimseye eyvallah deyip
Aman dilemem senden başka
Senden sonra bir zaafım kaldı
O da kitaplara …
Sendeyim umutlarımla,
Sendeyim elvan elvan acılarımla
Sendeyim heybem sırtımda
Yaşam yetmiyor onları doldurmaya
Sendeyim!
Yanlız sol tarafımla!
Düştüm senin iҫin seyhatin yollarına
Sendeyim!
Oturmuş yazı yazıyorum terasta
Sendeyim!
Binbir acının tuzağında
Tuzlanır gözyaşlarım
Senin mahzun bakışlarında!
Sözcükler susar ve utanır
Adını her yazdığımda
Sevdaya saygıya durmuş
Bir yürek saklarım koynumda
Adı sen olan beyin dünyamda
Hipotalamusum sallanır başımda
Eksik kalırım her şeyimle
Sarsılmış ruhumda!
Sendeyim!
Dikilmiş bekliyorum
Trenden incek mi?
Diye acaba …
Sendeyim,
Hiҫ yaşanmamış mevsimler adına
Sendeyim,
Yorgun bedenim ve ruhumla!
Avuҫlarım boş kalıyor
Ellerini tutmayınca!
Erişemiyorum huzura
Kalınca acılarımla baş başa …
Her şeyi gri ve solmuş şu anda
Üşüyorum, üşüyorum
Donarak yokluğunda
Hiҫ bir su yıkamıyor ruhumdaki acıları
Sen olmayınca!
Sendeyim, sendeyim!
Asırlar boyunca
Sarıldığım ruhuna!
Sendeyim,
Körpe bir fidanın susuzluğunda!
Yaprakları dökülmüş bir ağaҫ gibi
Seyrederim semayı acıyla …
Sendeyim,
Tanımsız ve tarifsiz acılarla
Sendeyim, sendeyim, sendeyim
Bıraktığın gibi zorlu bir yaşamın
Daha başında!
Başım dumanlı dumanlı ağlamaktayım!
H. Hüseyin Arslan - Peron 19 – 16/ 17.05.2020