kağızman'dan "ölüler adası" manzarası; arnold böcklin sembolist resmini gördüğümüzdü. / ard-öyk/ 84-2020

• 17 Mayıs 2020 Pazar 18:13:28

kahvehane salaştı.
sokak lambaları aydınlatıyordu masamızda ki çay bardakları.
temizlikte yapıyordu kahveci.
kağızman; küçük kasaba (county) olduğunu bilmememe rağmen transit geçmiştim; şimdi ilk kezdi avdetimiz.
serhat ve şükrü dışarı kapıdan girmiştiler.
ben... "böcklin’in vadisi"... ni ermenistan sınır köylerin yakamozlu pırıltı içindeymişti... seyrek seyrediyordum.
kalp krizi sabahtan tutmuştu... kabul mu etmiyordum. enfarktüsü yaşıyordum.
yangın ev’den çıkmış itfaiyeciler, rahatlığına sahip olmamaktı: krizin acıları bedenimde ruhumdaydı.
ölüm vadisi, bu yakada, gözlerim ona dikiliydi.
novalis’i henüz okumamıştım.
böcklin’in tablosunu güzel sanatlar lisesi merdivenleri çıkarken görecektim: görmemiştim.
sembolizmi ezoterizmin bayrağı olduğu... nu düşünmemiştim.
adalıyım...
adalılar mert olur.
ada adamı dağ adamlar; ömrü uzun olur.
eski adamlar...
yayla adamları...
aran adamları.
geceler...
bahtiyar vahapzade’nin " geceler" şiiri...
novalis... geceleri rüsvayi seviyor.
"gece bilgi düzenimle varoluşumu biliyorum."
zihinsel özgürlük geceleyin bireyin varoluşudur.
sokakta; gönül hasiyeva " geceler" mugamı, holigramlısı arz-ı endam etmişti.
içtiğimiz çay idi.
masamız gıygaçtı.
serhat sandalye çekmiş, oturmuştu. manzarayı hayatta görüyordu, perde inmiş kahve’nin talaşlı zemine düşmüştü: yapıldak.
kısık ışıklar yine sokakta.
kars’a yola çıktık.
lastiğimiz ığdır’da patlamıştı. ağrıya gidelim teklifi olmuştu serhat’ın. geç olunca, kars’a ve ardahan’a yöneldik.
sim-metrik sim-bolyumlar...
rüyalarım sekansları ezoterizmle simetrik olmuştu.
şimdiyi... zamansız ruhta suretti.
tamamen değilse de simetrik ve simbolyum: " ölüler adası" tablosu berermişti:
kağızman...
kahvehane...
ve kısık ışık altında herc-ü merç vizyonlar.
herşeyi bıraktık.
oradan ayrıldık: vadiden çıkmıştık!

yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
18-05-2020