Normal Yaşama Dönmek Hazine Aramaya Benziyor Ya

• 4 Mayıs 2020 Pazartesi 14:24:59

Hangi çağda yaşamak güzeldi? Bu kadar alışkanlıklarımız olunca, bunlardan vaz geçmek sanki çok kolaymış gibi, bir kaçış yeri tarihin derinliklerine süzülüyorum. İlk önce ne arıyorum, kriterlerim nedir onları tespit etmeliyim.

-Kesinlikle özgür olmalıyım
-Kesinlikle dindar olmalıyım
-Kesinlikle huzur bulmalıyım
-Kesinlikle yazar olmalıyım
-Kesinlikle gezer olmalıyım

Bu şartlara göre, Evliya Çelebi olmak bana tam uyuyor. Yürümeyi seviyorum, insanlarla konuşmaya bayılıyorum. Gittiğim yerlerde tehlike olması doğal ama ben kılıç kullanmak istemem, dövüşmekse asla… Bu durumda Osmanlının sağladığı emniyet içinde ki yerlerde bulunabilirim. Ancak, ben bu sınırları da aşmak isterim. İpek yolu üzerinden Çin’e hatta Japonya’ya varmayı arzularım. Aslında bugünkü imkânlara göre bile buralara seyahat etmek benim için zor olsa gerek. Hayal ya olsun bakalım…

Bu Koronavirüs geldi geleli seyahat etmeyi kim düşünebilir ki… Artık ben bu kadar yer gezdim diyecek insanlar olmayacak yaşadığım çevremde… Yurt dışı seyahatlerine arzu duyanı bırakın iş yerlerinde bunu teklif edecek insan aranır olacak. Hep insanın aklında, ya virüs bulaşırsa olacak. Kolay değil, en hızlı şekilde ölüm sunuyor adi virüs… Yurt dışını bırakın şu günlerde bir şehirden diğerine bile gidemiyoruz ya!

Herkes evden film çeviriyor, şarkı söylüyor, dans ediyor, maraton koşuyor, ağırlık kaldırıyor… Öğretmenler habire EBA’dan ders anlatıyor… Gönüllü hapishanemizde zaman geçiyor, en azından o evimiz çok şükür, ömür sürüyoruz. İşte geçmişe uzanıyor, nerede yaşarım diye düşünüyorum. Hayalde sınır yok… Ama şu an düşündüğüm çağımı yaşamalıyım diyorum. Ben bu çağda yaşamak için dünyaya geldim ya… Tarihte hangi savaş bitmedi, hangi salgın yok edilmedi ki… Leb demeden leblebi yenir mi, biraz sabır edeceğiz değil mi? Gelecekte güzel günler bizi bekliyor nasıl sa, Ya sabır demek lazım.

İşte, kendi kendime konuşuyorum deli gibi… Kimse duymuyor beni. Duvarlardan ses geçmiyor, balkondan kimse görmüyor. İstediğim gibi giyinir rahat rahat dolaşırım o zaman. En azından bu lüksüm var işte, yaşasın! Bak, insan düşündü mü, aradı mı buluyor bir çıkış yolu işte… Ben de çıktım tarihin sayfalarından, gerçeğe döndüm… Kaç mayıstı ya?

Saffet Kuramaz