tepsi... ard-öyk 2020- 70

• 30 Nisan 2020 Perşembe 02:52:57

tepsi önümde rafadan yumurtamı kafasından açtım. çay kaşığıyla pelte sarıyı alıyorum. ağzıma ekmek lokması ile... çiğniyorum.
çay büyük bardaklı. pide ekmeği ve rafadan yumurta.
tepsi sahurda masadaydı.
yumurtayı dayamak icap etti.
efkarlıyım.
düşünceler başımda.
bunaldım.
çayı yudumlamak istiyorum.
yumurta devrilse içindeki sarılık akacak tepsiye.
daraldım.
pideyi düşünsemde üzeri sarıya bulanacak.
okyanustayım ümit ve dayanak yok.
elimde yumurta sağa yürüyor gözüm... takipli elimde.
fikrim gözümü ve parmaklarımı kavrıyor.
tepsi de köşeyi keşfediyorum.
diğer üçünü isteseydim...
yumurtamı dayadım...
dökülmesin, berkittim.
ve köşe lafları... onların doğruluğunu tarttım.
köşende dur!
köşeden ayrılma!
dümdüzlükte birşeye yaramazmış.
yumurtam mahvolacaktı...
bir çıkıntı...
köşe...
bunalım nihayetlendirmeğe kafiymiş.

yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
30-04-2020