Zaman Zindan İçindeyken

• 18 Nisan 2020 Cumartesi 09:53:41

ZAMAN ZİNDAN İÇİNDEYKEN

......kocayıp yaşlanacağız bir gün,
gözden düşüp kırılacağız belki de
bin parçamız bin yerde,
sonra alıp götürecekler bizi bir parça toprakla örtecekler belki üstümüzü.

04 ekim 2003

her gün bunu yapıyorum sabah sabah
her günle yüzünü arayarak tan vakti
bazen kaldırıyorum yerden gözlerimi
alaca karanlıkta seçebildiğim kadar bakıyorum uzaklara

dilimle yuvarlayıp öylece salıveriyorum üstüne tümceleri
olduğu gibi bazende
seçmeden
öylece sıradan biriymiş gibi....

Gerçek olan yalandır her düşünür için.
Bunun içindir ki

Basit olmak tercih meselesi değildir, bulunduğun yer ve imkanlarla alakalıdır.

Düşünmek acı çektirir bedene, beyin ise sadece; bedenin varlığını, açlığını gidermenin saflığıyla basitleştirir….

Bir düşünce kendi bedeninde yeteri kadar olgunlaştıktan sonra, onun dışarı çıkmasına kimse: hiç kimse engel olamaz!

Ben merkez

Kendi ben’imizi ne derece tanıyabilir isek bedene o kadar korku verici olabilir belki / ama bu pısırık bir insan olmak anlamında değil. Bilakis: kişiyi daha fazla cesur olmaya iter ve radikal kararlar alarak ondan, beklenmediği şeyleri yapmasına bunun akabinde katiyen başarılı olabilmesinin de en güvenilir yolu olduğu aşikardır.

Ayrıca ve üstelik, bütün bunları kimseler düşleyemezken sen yaşamış olursun.

Tam merkezdesindir olayların akışında.

Farkında ve merkezdesindir.



03 şubat Salı 2004