GÜLLÜ FİLMİNDEN 10 NİSAN 2020’YE, 10 NİSAN 2020 DEN GÜNÜMÜZE

• 16 Nisan 2020 Perşembe 00:18:05

Türk sinemasının oldukça güzel filmlerinden biridir ‘’Güllü’’ Baş rollerinde Türkan Şoray ve Ediz Hun’un oynadığı bu film bilindiği gibi 1970 li yılların yapımı bir komedi filmidir.

Karadeniz’de geçirdiği bir kaza sonucunda yaralanan Fikret’i köylüler bulur ve bir eve taşırlar. Tabii ki koskoca köyde Fikret’e bakacak kimse olmadığı için(!) bakımı Güllü’ye yani Türkan Şoray’a kalmıştır.

Güllü, iyileşene kadar Fikret’e bakar. Hatta o kadar çok bakar ki aşık da olur bu İstanbul’da yetişmiş züppeye. Bu arada köylüler de Güllü’nün Fikret’e aşık olduğunu farkederler ve zavallı kızı göz hapsine alırlar. Acaba Fikret’in de ona ilgisi var mıdır?

Güllü Fikret’e eliyle yemek yedirir lakin Fikret bu köylü kızının ilgisinden sıkılmıştır. Bir gün Güllü ona pilav yedirmeye çalışırken öfkelenir ve kaşığı pilav tabağının ortasına saplar. Bunu tüm köylüler görmüştür ve köyde ‘’ Ben bu kızla evlenmek istiyorum’’ Manasına gelen bir gelenektir kaşığı pilava saplamak.

Derken efendim Fikret ile Güllü’yü imam nikahı ile evlendirirler lakin Fikret gerdek olayından sonra tüyer.

Bunun üzerine Güllü namusunu temizlemek için İstanbul’a gelir, bir sürü macera yaşar ve olay gazetelere kadar yansır.

Bu arada Fikret, Güllü’nün intikamından kurtulmak için mahalle imamı kılığında onun yaşadığı eve gelir ve aralarında konuşma başlar.( Filmin 35-36. Dakikaları)

‘’ Tak tak tak’’

-Çimdir o?

-Benim kızım mahalle imamı.

-Hoş celdun Hoca Efendu. İçeri buyur.

Fikret içeri gier.

-Buyur otur hoca efendi.

Fikret bir koltuğa oturur.

-Hikayeni gazetede okuyunca yüreğim parçalandı yavrum. Günaha girmenden korktum. Gidip dini bütün kızımla bir konuşayım dedim.

-Sağolasın hoca efendu.

-Merhamet etmeyene merhamet olunmaz, affetmeyen affedilmez hadis-i şerifini bilirsin kızım

-Bilirim hoca efendu.

-Aferiiin. Bilirsin ki silah taşımak bir kadına yakışmaz.

-Bilirim hoca efendu.

-Aferin yavrumm. Bilirsin ki insanın insanı öldürmesi günahların en büyüğüdür.

-Oyledur Hoca Efendu.

-İnsanın canına kıyan kırk yıl cehennemde yanar.

-Yanar Hoca Efendu.

-Aferin yavrum. Öyleyse şimdi ne yapacaksın bakayım?

-Kocam olacak o namus düşmanini öldüreceğum Hoca Efendu.

Evet, Bizim insanımız böyledir maalesef. Yani sizi dinler, hak da verir ama döner dolaşır bildiğini okur.

-Bu günlerde sokağa çıkmak çok tehlikeli. Etraf virüs kaynıyor

-Biliriz Hoca Efendi.

-Böyle zamanlarda en doğru şey eğer mecbur değilsen sokağa çıkmamaktır.

-Öyledir hoca efendi.

-Dışarı çıktığımızda maske ve eldiven takmamız gerektiğini asla unutmayalım.

-Unutmayız Hoca Efendi.

-Ellerimizi sık sık yıkamayı ihmal etmeyelim

-İhmal etmeyiz Hoca Efendi.

-Sosyal mesafe kuralına riayet edelim

-Edelim Hoca Efendi.

-Bakın bu virüs şaka yapmıyor. Her yaştan insanı alıp götürüyor?

-Haklısın Hoca Efendi.

Hoca Efendiler hep haklıdır ama gelin görün ki uygulamada hiç kimse sallamaz onları. Ha bu arada, hoca derken cami hocalarını kastetmiyorum. Ülkenin en bilge profesörü, virüs konusunun en uzman kişisi olun farketmiyor. Millet bildiğini okuyor.

Efendim neymiş yasağın başlayacağı saatten iki saat önce genel sokağa çıkma yasağı ilan edilir miymiş?

Evet bu itirazı dile getirenler haklı görünüyordu. Öyle ya iki saat sonra sokağa çıkma yasağı başlayacak ama senin evinde ekmeğin yok, sigaran yok, hatta polislerin ayağına kadar getirdiği rakın bitmiş ve marketler kapalı olacağı için polislerin getirme imkanı da yok bu iki günlük yasak süresince. Ne yapacaksın? Tüm marketlerin kapalı olması gereken saatte kendini sokağa atacaksın. Çünkü biliyorsun bu milletin karakteristik özelliğini. Biliyorsun devlet ne kadar ‘’ Marketler saat 21.00 itibariyle kapalı olacak’’ Dese de saat 22.00 de 23.00 de hatta yasak başladıktan sora bile bir sürü açık market bulacağını. Biliyorsun ki asker postalı ve polis copu görmediği müddetçe bu millet yasak masak sallamaz.

Nitekim yanılmıyorsun. Pek çok yer açık.

Bir taraftan bağırıyorsun ‘’ Sosyal mesafeye uyalım lütfen’’ Bir taraftan omuz, diz, el, ayak darbeleriyle kuyrukta ön sıralara doğru ilerliyorsun. Sosyal mesafe 1.5 santime inmiş.

Bir taraftan ‘’ Allah kahretsin ya. Hiç kimse kurallara uymuyor.Herkes sokakta’’ Diyorsun, diğer taraftan sokağın ortasında bu görüntüleri cep telefonuna kaydediyorsun. Yani sen de sokaktasın.

Bir taraftan ‘’ Ama ben acil ihtiyaçlarım için dışarı çıktım’’ Diyorsun, öte taraftan acil ihtiyaç olarak evine kola, çikolata, çerez taşıyorsun. Çerez satan dükkanların önünde kuyruktasın.

Bir taraftan Cumartesi-Pazar günleri sokağa çıkamayacağını biliyorsun öte taraftan benzin istasyonlarının önünde kuyruğa girmiş arabanın deposunu dolduruyorsun.

Bir taraftan ‘’ Yuh anasını satayım, sanki memlekette kıtlık var.’’ Diyorsun, diğer taraftan bir çuval ekmek götürüyorsun üç dört nüfusluk evine...

Bir taraftan ‘’ Ben sonuna kadar devletime güveniyorum.’’ Diyorsun, öte taraftan devletin ‘’ Paniğe gerek yok. Tüm önlemler alınmıştır’’ İkazlarını sallamıyorsun.

Velhasılıkelam iki yüzlülük ve bencillik tavan yapmış durumda.

Sonra?

Sonra ‘’ N’aapalım kardeşim iki saat önceden haber verilirse olacağı bu’’ Diyorsun. (Hatta dahasını da diyorsun ya terbiyem elvermediğinden yazamıyorum.)

Devlet değerlendiriyor durumu. Diyor ki ‘’ Başlangıçta kısıtlı saatlerde de olsa ortaya çıkan görüntüler, mükemmel yönetilen bu süreçle uyuşmadı. Yapılan eleştirileri de hakaretleri de aldım kabul ettim.’’ Yani vatandaşa hak veriyor her şeye rağmen hatayı kendisinde görüyor.

Sonra ne yapıyor devlet?

‘’ Bakın bu sefer bir hafta önceden haber veriyoruz. Önümüzdeki hafta Cuma’yı Cumartesi’ye bağlayan gece saat 24.00 den Pazar akşamı saat 24.00 e kadar yine iki gün sokağa çıkma yasağı uygulayacağız.’’ Diyor.

Yani her türlü ihtiyacını karşılamak üzere önünde koskoca bir hafta var.

Ne oluyor peki?

İki saat önceden haber vermekle bir hafta önceden haber vermek arasında hiç bir fark olmadığını görüyorsun. Bir hafta önceden haber verilince de aynı görüntüler ortaya çıkıyor tüm yurtta.

İşte böyle durumlarda aklıma hep iki şey gelir

Birincisi fortçuların kalabalık araçlardaki durumu... Şerefsiz, bir taraftan bir kadını taciz eder öte taraftan da bağırır ‘’ Beyler lütfen itmeyelim ayıp oluyor’’

İkincisi de şahit olduğum bir anıdır.

Bir Cuma hutbesinde imam neredeyse yarım saat içkinin ne kadar günah olduğunu anlattı cemaate. Hoca anlatırken herkes ‘’ Haklısın Hoca Efendi, Doğru diyorsun Hoca Efendi’’ manasında kafa sallayıp tasdik ediyordu. Namaz bitti bir arkadaş hemen yolun karşısına geçti ve bir şişe rakıyı attı poşetine.

Her iki durum da günümüzdeki hallerimize ne kadar uyuyor değil mi?

Uzun Lafın kıssası bizde hocalar hep haklıdır ama vatandaş bildiğini okur. Sanırım bu biraz da ölümü pek sallamamaktan kaynaklanıyor. Evet, iki gün aç kalmak bayağı sıkıntıdır bizde ama o sıkıntıya katlanamayıp virüs kaparak ölmek kimsenin umrunda değildir. Öyle ya bize bir şey olmaz. Virüs mirüs vız gelir bize.

Yani dünyanın hangi tarih kitabı yazar düşmandan kaçırdığı cephanenin üzerinde oturup keyifle sigara tüttüren bir Kuvay-i Milliyeciyi? Ya da piknik tüpünün gaz kaçırıp kaçırmadığını anlamak için çakmak yakarak kontrol edeni? Veyahut içi benzin dolu tankerdeki küçük bir çatlağı kapatmak için kaynak yapanı? Ya da ne bileyim arkadaşının kuluncunu kırayım derken boynunu kıranı? Diş ağrısını yok etmek için ağrıyan dişine kurşun sıkanı?

Evet evet sanırım ne ayılık, ne lümpenlik, ne de geri zekalılık... Bizim durumumuz tamamen cahil cesareti. Cahillik ve cesaret yan yana gelince çok tehlikeli mahluklara dönüşüyoruz. İllevelakin bu cehaletimizi de seviyoruz aksi gibi. Çünkü kurtulmak için en ufak bir çabamız yok.

Bu arada unutmadan tüm kapılarında ve çardaklarında ‘’ Parkımız Korona Virüs nedeniyle geçici bir süre kapalıdır’’ Yazısı olan bizim apartmanın tam karşısındaki Millet Parkında çimlerin üzerinde, yüzündeki maskeleri çıkartıp şapır şupur öpüşen kız ve erkek de çok acil bir ihtiyaçlarını gidermek için mi dışarı çıkmışlardı acaba?

FOTOĞRAF:

81 İlimizden sadece biri olan Tekirdağ’da 14.04.2020 Çekilen bir fotoğraf. Diğer illerimizde de durum bundan farklı değil maalesef.