KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
İnsanlık Gözünün Görmediği Koronavirüsten Şeytan Görmüş Gibi Kaçıyor
Doktor, doktor geziyorum
Kaplıca, kaplıca giriyorum
Masum mu ki öğütçüler
Kulağım delik dinliyorum
Hem acılarım katlanıyor
Hem paralarım pullanıyor
İnsan olduğum atlanıyor
Muhtacım, şifa arıyorum
Dinlemedim ya Rabbim sözünü. İsraf ettim, günah işledim, kendime zülüm ettim. Hasta olunca, seni hatırladım. Şimdi öylesine acı çekiyorum. Çaresizlikten inliyorum. Çıkma dediler evden, çıktım. Sokağa çıkma yasağı kondu fırına koştum. Koronavirüs belası her yerde, ne yapacağım bilmiyorum. Dua ediyorum sana içtenliğimle. Kurtar beni diyorum, herkesi de.… Senden başkası yalan… Anladım. Bana şifa ver. Sonra beni öylesine helale alıştır ki, harama gitmeyeyim. Allah’ım senden başkasına beni muhtaç etme…
Bu acılar içinde, anladım ki, sana ayırdığım zaman ne kadar azmış. Seni hatırlamadığım anlar geçen ömrümmüş. Oysaki gerçek dostta, aşkta, öğütçüde senmişsin… Allah’ım bir vesile, bir işaret ver ki, şifa bulayım. Sağlığım yerine gelince hep seninle birlikte olacağım, söz…
Der şifa arayan… Şifa bulur, yeniden eski hayatına sarılır. Verdiği sözü unutur. Yine hasta olur, yine dua eder… Allah yine ona sağlık verir. Ama Allah ancak, kişiye ecel gelene kadar sabreder. Kuluna rahmet eder hep, ama ölene kadar. Artık o vakitten sonra ne söz vardır, ne dünyalık acılar. Beterin beteri vardır belki de, derler ya, Allah korusun!
Bak evrene, galaksiye, okyanusa, güneşe aya… En küçük virüsten tutta samanyoluna! Hiç kendini değiştiren var mı? Ne zaman hangi saniyede baksan herkes aynı vazifede… Hiç biri halinden şikayet etmiyor, hiç bir şeyde istemiyor, ya sen? Neye sahip olsan daha fazlasını istiyorsun. Hangi iyilik dolu yazıyı, şiiri görsen yerden yere vuruyorsun, öğütleri dinlemiyorsun. İnsanın içinde bir halkanın en küçük bireyisin. Ne düzelmek istiyorsun ne düzelenden memnunsun. Belki de ne istediğini bilmiyorsun, ancak belanı bulduğunda şifa isterken ne istediğin belli oluyor. Sağlık olmadan, ölüme giderken hiç bir şey olmadığını anlıyorsun. Etrafında birisi varsa işte o dostmuş diyorsun. Belki de o hasta halinde kimseler yanında olmuyor, Rabbinden başka… Tek gerçek var, ölüm. Onunda hayırlısını istemek lazım. Türlü çeşitleri var. Birdenbire değil de yıllarca insanlara muhtaç yatakta yaşamak, üstelik acılar içinde, Bize denk gelir mi gelir de, Allah korusun. Kıyama kalk, boynunu bük, Allah’a itaat et, her an. Şifa isterken azıcık yüzün olsun. Ne istersen ondan iste, onunla dertleş-namaz, oruç…. İbadetle! Kalbinde hissettiğin şifaya kan… Ayakların yerden kesilsin! Ya bu dediklerim bedava ha. Hiç para vermeyeceksin, doktor aramayacaksın da!
Artık demeyeceksin, şifa arıyorum…
Saffet Kuramaz
YORUMLAR
Her şey Allah'ın takdiri ve dilemesi ile insanoğlunun bunu bilmesi ve anlaması lazım. İyi şeyler düşünelim ülkemiz ve tüm insanlar için ki yoluna girsin her şey. Kuluz ve aciziz neticede... Kutlarım içtenlikle Saffet Kardeş güzel yazını...
saf şiir
Selamunaleykum.Çox doğru və məna dolu bir yazıdır.Ürəyinizə sağlıq...
saf şiir
Hiç kendini değiştiren var mı?
Aksi mümkün değil en azından deli gibi çabalıyorum gerçi başka insanların gözünde anlam ifade etmediğini görüyor ve biliyorum ama...
Ölüm ya da ihtimal dahlinde ölüm hele ki ailenizden kim varsa ölüm nefesini çok yakın hissettirmişken o yüzden korona, bana tanıdık bu korkuyu hatırlattı çünkü öncesinde sayısız kere ölümle kesişti yolum ve de yolumuz ailecek üstelik.
Ölümden korkmak mı?
Ne yalan söyleyeyim, herkes kadar olmasa da korkuyorum çünkü yapmam gereken çok şey var ama en korkutucu olan sevdiklerimin uzak durması ölümden.
Şu bir gerçek ki; kendimden çok sevdiğim insanlar var bu yüzden çekip gitmek çok da dert değil hani ama elbette uzun ve sağlıklı bir ömür dilerim ben de herkes gibi üstelik sırf kendim için de değil.
Korona denen felaketten daha beterini yaşadım geçtiğimiz yıllarda ve uyumadan geçen haftalar hatta aylar annem yoğun bakımdayken korku ile yaşadığım.
Evveliyatı da var lakin hiç başınızı ağrıtmayayım.
Değişmek...keşke daha fazlasını becersem ama çabalıyorum kendi adıma çok hem de ve bu anlamda sevdiğim, değer verdiğim güzel insanlardan güç alıyorum.
İnanç ve sevgiden başka hiç bir ilaç yok ve şifamız inançta saklı ve Allah'ın varlığı dışında kimse yanımda olmadığından beri inanılmaz ivme kazandı maneviyatım ve Rabbime layık bir kul olmayı nasıl isterdim en azından içimi bozmuyorum ve sadece O'ndan istiyorum gerçi çok değerli insanlardan da güç alıyorum bu anlamda zaman zaman da rahatsızlık veriyorum ama ama...
Rabbimden sonra ve de Rabbimin iziniyle sevmek ve Allah dostu iyi insanlardan feyiz almak ve de onlardan bana yansıyan enerji, iyi niyet ve nice manevi güzellik ki kelimelere dökmem de çok zor bu anlamda Allah beni ve kimseyi doğru yoldan ayırmasın.
Çok çok hatam da var hani ve kim bilir ne çok günahım.
Allah beni af etsin ve İnşallah ömür ve sağlık versin sırf kendim için de değil üstelik.
Hayat çok geniş bir mecra ve duygular illa ki inişli çıkışlı ama değişmeyen kavramlar var asılı kaldığım ve asla vazgeçmeyi düşünmediğim.
İnanç.
Sevgi.
Umut.
Konunu dışına çıktım büyük ihtimalle bu anlamda affınıza sığınıyorum ağabeyim.
Allah razı olsun.
Selam ve dua ile.
