Dün yaşadığım bir anıyı sizlere paylaşmak istedim.

Çay için dün cezayı göze aldım.
Eve çay almayı unutmuşum.
2 gündür çay yok :)
Hani olur ya bazı fırınlarda çay da satarlar o düşünceyle;
Dayanamayıp bizim fırını aradım
Dedim ki:
- Çay satıyor musunuz?
Fırıncı;
- Evet, var abla!
Ay nasıl sevindim anlatamam!
Artık maskemi ve eldivenimi takarak sevine sevine gidiyorum fırına.
Kapıda fırıncının arabası var.
Beni durdurup;
- Abla girmeniz yasak, ben de giremiyorum içeri…
Ben de döndüm hafif gülümseyerek;
- Ben az evvel sizi aradım, çay olduğunu söylediniz. Çayı alıp çıkacağım.
Fırıncı;
- Abla biz paket çay satmıyoruz, kendimiz için demlediğimiz çay var. Biz yanlış anlamışız kusura bakma. Abla istersen poşet çay var, onu getireyim size!
Ben de tabi ki sevinerek gittiğim fırının önünde uğradığım hüsranı belli etmemeye çalıştım.
- Gerek yok, sağ olun dedim.
Fırıncı demez mi! :)
- Abla ne cimri komşuların var senin!
Bende elektrikler koptu güldüm.
Neyse evin yoluna doğru yöneldim.
Bizim mahalle arasında küçük bir bakkalımız vardı, onu kapalı sanıyordum.
Umutsuzca kafamı bakkala çevirdim.
Kapalı gibi ama gizliden açıkmış. :)
Neyse çayıma kavuştum sonunda.!
Kahvesiz hayat olur da
Çaysız hayat olmaz..!

Bu koronalı günlerde yaşadığım hoş bir anımı sizlerle paylaşmak istedim.
Yüzlerinizi bir nebze de olsa güldürebilmişsem ne mutlu bana.

Koronasız günlerin bir an önce gelmesi…
Ve çaysız kalmamanız umuduyla…

Yeliz Algül
13.04.2020