Her sabah olduğu gibi besmele ile sağ yanımın üzerine kalktım yataktan. Bir hırsız tavrıyla hane halkını rahatsız etmemek için sıyrılıp çıktım kapıdan. Sokak kapısında sigaramı yakıp (Özür dilerim bu arada hepinizden sigara içtiğim için ) İş yerime doğru yürüdüm. Başım önümde muhtemelen yüzüm asıktı. Çevrede de zaten pek kimse yoktu ve yaklaşık 20 yıldır kimse verilen selamı almıyordu zaten.Tanıyanlar istisna. Dükkana geldim kapıyı açtım ve çay suyunu koyup, sevgili bücürük’ümü (Kedim) biraz yoğurup sevdim. Sebebini açıklamayı düşünmediğim sıkıntıların kasvet yüklü kalbime ilaç oldu onunla didişmem. Çay demlendi ben sayfada bir kaç tur atıp kahvaltımı yaptım bir iki yorum yazıp arkama yaslandım ve bu günü düşündüm. Yirmi yıl öncesine gitti aklım.
Size yukarıda saydığım fiillerin tamamında eskiden Besmele çekerdim. 20 yıldır çekmediğimi fark ettim.
Neydi Besmele...........Eüzü billahimineşşeydanirracim. Bismillahirrahmanirrahim.
Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sığınır ve Allahın ismi ile başlarım. Demekti ve bu benim kalkanımdı. Birileri bu kalkanı almış elimden. Yatarken ve uyandığımda söylediğim bu istiaze (Korunma) sadece yatakta kalmış son 20 yıldır sadece yatağa sağlam girip oradan sağlam çıkmama sebep olmuştu. Gerisi mi yaranın her türlüsü diyelim.
Peki bize niye yazdın.
Aman ha dikkat edin elinizden kalkanınızı almasınlar.Zira bizi Dünyanın iğrençlik ve zulmünden sadece Besmele korur. Kendimi Size şikayet ediyorum ki bir daha aklımdan çıkmasın. Ha birde sanırım ekserinizi seviyorum yoksa böyle bir fiilde bulunmazdım.
Sevgi ve Selam.