Postane’nin önünde kuyruk var. Maskeli, eldivenli ve birbirine korkuyla bakan insanlar… Güvenlik görevlisi işlemi olanları ikişer ikişer alıyor ve girişte kolonya uzatıyor. Arkamdaki amca öksürünce bir anda arkama dönüyorum ve ona bakıyorum. Diğer insanlarda onunla göz temasında bulunuyorlar. Yaşlı adam bütün gözler kendine çevrilince “ne oluyor?” diye sorarcasına irkiliyor.Sonunda sıra bana geliyor. Hem elektrik hem de su faturasını yatıracağım. Kurum gişe memurlarıyla sosyal temas kuralını delinmemesi için gişelerin önüne bankları koymuş. İşlemi hallettikten sonra eve dönüyorum.

Eve dönünce teyzem beni maske ve eldivenle karşılıyor. Komut verircesine:
-Ayakkabılarını dışarıda çıkar. Paralarını ver dezenfekte edeyim. Elini ve yüzünü yıka. Sonra kolonya sür.
Teyzem ve eniştem evin girişindeki vestiyerin üstüne dört çeşit kolonya koymuşlar. Bakan Bey’in ferdi ve içtimai (toplumsal) OHAL çağrısını titizlikle yerine getiriyorlar. Odama girince dışarısını aratmayan bir soğuk hava ile karşılaşıyorum çünkü teyzem bütün camları sonuna kadar açmış. Küçük televizyonumdaki kanalları çeviriyorum. Hep aynı insanlar aynı şeyleri farklı bir şey söylüyormuş gibi konuşup duruyorlar. Hele bir tanesi var ki evlere şenlik: Ceza hukukçusu Serkan Mutlu. Bu arkadaş Afrin Harekatı sırasında da televizyonlardan eksik olmuyordu. Yine “ben bilirim” edasıyla heyecanlı bir şekilde konuşuyor. Uzmanlığını geçtim en azından bir diksiyon dersi alması , yavaş ve tane tane meramını anlatması şart… Aptal kutusundan sıkılıyorum 3G ile sanal aleme bir seyahate çıkıyorum. Burası da televizyonlardan farklı değil, her kafadan bir ses çıkıyor. Sokağa çıkma yasağı talep edeninden, ölü sayısını devletin sakladığını iddia edene kadar… Ben her şeye rağmen mütevekkil olanlardan ve devlete güvenenlerdenim. Haberleri tararken bir habere rastlıyorum. Bir İngiliz politikacı küresel hükümet çağrısı yapmış fakat isim takmayı unutmuş. “Koronya Hükümeti” uygun düşmez mi? Nasıl olsa herkes Küresel ağababaların örgütü DSÖ ne derse onu yapıyor.