yorumları okuyunca gerçek olduğunu öğrendim. Ve üzüldüm. O coğrafyada yedi yıl farklı tarihlerde o tel örgünün diğer tarafında _içinde, görev yaptım.

Aklıma Çağan Irmak’ın kült filmi Mustafa hakkında her şey filmi geldi. Konu öykünüzdekinden çok farklı olsa da özne aynıydı, insan ruhunun derinliğinin bilinmezliği. Sizler olaylar üzerine o kadar kafa yormuşsunuz. Yorum bırakanlar aile dahil bir çok sosyal sebebi haklı gerekçelerle sorgulamış.

Ne kadar sorgularsak sorgulayalım ruhun derinliklerindeki denklemleri hiç birimiz çözemeyiz ve o denklemin sonucu bazen böyle aşımların atılmasına neden oluyor nedensizce.

Akıcı anlatım. Net gözlemler. Örgü.

Tebriklerimle yazar/yazar

Yıllar önce buna benzer bir olay tv de cok gündemdeydi.bilgisayar bölüm öğrencisi bir kız doğulu evli bir adamı sevmis kaçmıştı..ailesi ne kadar ugrastıysa kız geri gelmemisti..

O kadar güzel yazmışsınız ki okumaya doyamadım gercek olmasına da bir o kadar üzüldüm..

Güne gelen çok güzel bir yazı
Tebrik ederim sayın hocam
Selamlar efendim.

Hayat dersi!...

Öyle güzel kaleme almışsın ki, hayranlıkla okudum.
İçten tebriklerimle sevgili arkadaşım, hep var ol e mi

Aygül körü körüne bir aşkın kurbanı oldu
Peki ya nice aygüller şimdi şimdi manken dıye sanatçı dıye hayatları kararıyor
Otellerde pazarlanan aygüller
Hiç hiç uğruna topraga düşen ler
Tacizler tecavüzler
Ve bunlar şimdi diplomaların çoğaldığı bir dönemde yaşanıyor
Kaleme aldığınız yazı bir gerek ama yüzde 1 lik
Verilen msj genel anlamlı

Tebrik ederim sayın hocam.
Saygımla

Hikaye, gerçek bir yaşam öyküsünden vucuda gelmiş. Bu çok belli. Çok gerçekçi. Anlatımdaki akıcılık, kullanılan dilin sadeliğiyle anlaşılır olması, kaleminizin meziyeti. Hikayenin kronolojik geçişleri yerli yerinde. Okuru sürükleyen bir merak hissi var. Sonuç bölümünde iki soru hikayeye nokta koymazken, okuru düşünmeye sevk ediyor.

Emeğinize ve aklınıza sağlık. Selam ve saygıyla...

Çok üzücü bir durum. Dilerim kimsenin başına gelmesin böylesi can acıtan hayatlar...

Yaşanmışlığı her zaman yaşatıyorsunuz yazılarınızda çok başarılı bir şekilde. Bu da okuru hikayenin içine çekiyor...

Tebrik ederim Serap Hocam sizi günde görmek güzel..

Sevgilerimle...

Serap hanım gerçekten çok güzel bir anlatımla zaman zaman Anadolunun bir çok yerinde olan bir dramı dile getirmişsiniz ben Kıbrıs'ta askerlik yaptım yakinimizda bir köy vardı teyzeler askeri bölgede zeytin topluyordu normalde yasakti ben izin verdim ve yanına gittim teyzecim dedim biz sizin için burdayiz neden bizi sevmiyosunuz dedim (gerçekten askerleri sevmiyorlardi) evladım dedi siz adaya geldiğinizde biz sizi evlerimize dahi goturuyorduk ama bizim kızları evlenecegiz deyip hamile bırakıp gittiler teyze dedim bazı kendini bilmezler böyle şeyler yaptı diye tüm askerler bir olabilirmi biz buraya sizin için gerekirse ölmeye geldik desemde teyzeyi ikna edemedim belkide oda öyle bir şey yaşamıştı yazınızı okurken bu diyalog aklıma geldi bazı yanlış insanlar bazı doğru insanların canını geleceklerini calabiliyorlar saygilarimla

Öğretici yaşam öyküsü. Kısacık anda alınan karar. Ama bu karara iten bir perde arkası var gibi. Yaşın getirdiği duyumsal bir boyut olabilse de, başarılı bir öğrencinin eğitiminin en önemli aşamasında "yüreğinin seline kapılma" kurguda olmalı. Gerçek yaşamda bu kızımız için yakışmadı. Ailede bir eksik var dedirtiyor. En azından sevgi selinde boğulmuş gibi. Sevginin ne olduğunu bilen sevdiklerine zarar verebilir mi? ...?.... Türkçe, edebiyat derslerinde her öğrencinin düşünce belirterek, ya da sonucunu tamamlatma gibi ele alınacak anlatı.Benzeri metinlerle eğitim yapılan toplumlarda benzer olayları aileler, çocuklar yaşamaz diye düşünüyorum. Yeni üretimler beklentisiyle.....

Kurgu olmasını çok istedim ama hiçbir kurgu gerçekmiş gibi de olmazki. Okurken hakikaten içim acıdı. Hayatın acımasızlığı böyle bişey.

Harika bir anlatım ve tabiki yerine yakıştı.

Yüreğinize kaleminize sağlık hocam.

Saygılarımla...

Kıymetli Serap hocam yazıyı okuduğumda yaşananlar yüreğime dokundu ve çok etkilendim. Öncelikle yazınızı kurgulanmış bir öykü olabileceğini düşündüm. Sonrada yorumları ve sizin yorumlara verdiğiniz cevaplarınızı okuyunca anladım ki, tamamı gerçek ve yaşanmış olaydan alınmış bir yaşam kesiti. Evet, çok üzücü bir hikaye fakat şaşıracak ve kınanacak bir durumu yok. Yaşam böyle bir şey işte, bazen olacak la öleceğe mani olamıyorsunuz. Kendi yeğenimden biliyorum. Geçmişte okulunu bitirmemiş ve askere gitmemiş iş güç sahibi olmayan evli gençleri gördüğümde çok şaşırır, ailelerini kınardım. Kendi kendime ya şunlara bir akıl veren yol gösteren büyükleri çevrelerinde aklı başında birileri yok mu derdim. Gün geldi zaman geçti benim yeğenim üniversiteye hazırlanırken çıktığı kızla evlenme kararı aldı. Yapma etme üniversiteyi oku bitir söz evlenmenize müsaade edeceğiz dedik, içlerinde öğretmen, doktor, mühendis, olan tamamı tahsilli dayıları, amcaları, teyzeleri vs hiç birimiz ve hiçbir şekilde engel olamadık ikna edemedik öyle ki psikologlara kadar götürdük iyi söyledik, kötü söyledik ne yaptıysak fayda etmedi.

Sonuçta kendimizi nikah törenlerine katılmış bulduk.

Çok fazla kaderci bir anlayışım yoktur ama bazen insan kaderine boyun eğmek zorunda kalabiliyormuş onu yaşayarak gördüm. Kısacası o anlarda insan çaresizliği iliklerine kadar hissediyor.

Çok anlamlı ve etkileyici bir yazıydı.

Kaleminize emeğinize sağlık

Saygı ve sevgilerimle

Yazıyı okurken öğrencim Meltem ve annesini hatırladım.
Sanki dün gibi hemde...

Annenin; rızası ve gönül birliği olmadan, ikinci eş olarak büyüklerin kararı ile evlendirilmiş olması.
Aygül ile Meltem'in annesinin medeni kanuna göre statüleri aynı ama: Aygül bile isteye gönül rızalı,
Meltem'in annesi zorunlu...

Meltem'in annesinin onca engellemelere rağmen kızına yapmış olduğu minik dokunuşlar, hem kızını , oğlunu
Hem de kendi kaderini değiştirmiş olması benim hikayemde sevindirici bir durum. (Oldukça uzun ve mücadele ile dolu bir hayat hikayesi.)


“ Önemli kararlar böyle kısacık anlarda mı verilir acaba, hiç bilmiyorum“. Cümleniz mihenk taşı. Sanırım kişiye göre değişebilir. Böyle bir karar Meltem için mucize yaratması gibi...


Sonuç olarak bu hayatlar bizim gerçeğimiz.
Yazının içeriği içimi acıtsa bile anlatım çok güzel.
Tebrikler Serap Hanım, sevgilerimle...

Paylaşımınızı dün okudum aslında. Ama ne yazacağımı bilemedim o an. Kanım dondu. Çok çok üzüldüm.

Belki geleceğin bilim insanı olabilecek bir kız çocuğu lanet bir herife bilmem kaçıncı avrat oluyor !

Cahillikle çocukluğun tam da çakıştığı bir yaşta kendini kurban etmiş o çocuk. Ve onun gibi kaç tane var sayısı meçhul.

Anlattığınız hikaye başlıbaşına bir hüzün yumağıyken, sizin aktarma ustalığınız, vurgularınız bizlerin de birebir algılamamıza ve hissetmemize vesile oldu.

Kaleminiz dert görmesin. Günde göreceğiz inşallah. Bu vesileyle daha fazla insan okuma fırsatı bulacaktır.
Teşekkürler Serap hanım.

cevabı olmayan bi hayati yaşamak
düşündüm de
kalbim daraldı
o kadar hissettirdiniz ki

ne diyeceğimi bilemiyorum

sevgiler

...

Sanki bir hikaye okumadım da, siyah beyaz yeşil çam filmi izledim.
Serap Hocam, kaleminizden düşen her cümle, film bobininde ki
resimler gibi canlı, hareketli, mimikleri, kılık kıyafeti görünen resim.
Elbette edebiyatçı kimliğinizle, anlatılanın canlılığı şaşırtmadı beni.
Birde mesleki olarak yazılanların benzerlerine yakından şahit olma
durumu söz konusu oluca, yazdıklarınızdan daha çok etkilendiğimi
söylemek şaşırtıcı olmaz diyebilirim.
Yazılan hikaye ne yazık ki Türkiye'nin kanayan yarasıdır. Ve Günümüzde
de bu yara hala tedavi edilmek yerine, kanasın diye bazı çağ dışı inanç
gruplarınca kaşınmaya devam ediliyor
Kutlarım Hocam.
Saygılarımla.

Aygüller
Yalniz değiller
17 yaş sendromu bir cok genc kiz bunu atlatamiyor malesef.

Egitimci degilim ama okullarda karsi cins egitimi verilmesini dusunenlerdenim..

Bir de
mutsuz evliliklere bakiyorum da
neden
evlilik oncesi ciftleri sinava tabi tutup sertifika vermiyorlar

Uygun gorulmeyen ciftlere tekrar dusunmeleri icin zaman.

Sadece aygulu değıl
Toplumu sosyal ve ekonomik olarak
Etkileyen bir hadise-ler

Tebrikler serap hocam
Keske butun genclerimizin bu yaziyi okuma sansi olsa.

İçim cız etti hocam.

Bir yakınımın kızı da benzer bir olay yaşadı.

Yazınızdaki finale cevap vermek çok zor. Boşandı demek mümkün değil asla bırakmazlar.

Çok merak ettim doğrusu.

Sağlıklı günler dilerim hocam.

Saygımla.

Medeniyetin başlangıç noktası olan o bölgenin yıllar içinde nasıl da bu kadar cahil ve duyarsız hale getirildiğini anlamış değilim. Hala Avrupa da orta çağ sisteminin sürdüğü, geleneklerin ağır bastığı cehaletin dip noktası ne yazık ki değiştirilemiyor.

Atatürk başta olmak üzere Türkan Saylan ve onun gibi pek çoğunun mücadelesi yetersiz kalmış hep çıkar gurupları tarafından kesintiye uğratılmıştır.

Çok üzücü.

Sevgilerimle

Anlattiginiz hayat hikayesinin ne yazık ki ülkemizin önüne gecilemeyen bir gerçeğinin olmasının yanı sıra,buna benzer o kadar çok örnek goruyoruz,duyuyoruz ve izliyoruz ki bazı TV programlarında insanın inanasi gelmiyor bu kadar fevri davranışların olabilecegine,sanırım çocuklarımizi yetiştirirken onlara sevgimizin yanı sıra kucuk yaşlardan itibaren sorumluluk duygusunu da asilamamiz gerekiyor...

rezzan sipahi tarafından 3/29/2020 7:01:54 AM zamanında düzenlenmiştir.

rezzan sipahi tarafından 3/29/2020 7:05:35 AM zamanında düzenlenmiştir.

Bizce mi?
Mesleğim gereği buna mümasil olaylara şahit olmuşluğum vardır.
Ama bu kadar acılısına hiç şahit olmadım Sayın Hocam.
Kızlarımız ne kadar akıllı olursalar olsunlar, bazen yüreklerinin seline kapılabiliyorlar.
Bu acılı ve anlamlı öykünüzün gerçek olduğuna inananlardanım.
Siz de o güçlü kaleminizle ne kadar güzel anlatmışsınız.
Bugünün sabahında yüreğim yandı,gözlerim doldu.
Anlattıklarınız maalesef bir memleket gerçeği.
Teşekkürler.
Selam ve Saygılar Sayın Hocam.

“ Önemli kararlar böyle kısacık anlarda mı verilir acaba, hiç bilmiyorum“... Yazının nabzı burada atıyor sanki Serap Hocam. Üzerinde fazlaca düşünülmesi gereken bir cümle. Çoğu hatamızın müsebbibi belki bu fevrilik...

Çok gerçek, çok “yaşam” kokan bir öykü!
Bu yüzden boğazım düğüm düğüm...

Sevgilerimle...

1 sene öncesine kadar 3 sene Batman da yaşadım
bir diyaloğu anlatmak istiyorum
2 batman lı konuşuyor
"elektriği kaçak kullanıyorsun su yu neden kullanmıyorsun"
diğeri
"olurmuuu? suyla abdest alıyoruz"

hepimiz gençlikte hatalar yaptık
fakat maalesef bazı hataların bedelini ödeyip kurtulamıyorsun.
daha başında sonunu bilmeme rağmen hikayenizi okurken sigaram kendiliğinden bitmiş
belli bir noktadan sonra kontrol edilemeyen hayal kırıklıkları çığ gibi büyüyor be hocam
Birden Türkan Saylan geldi aklıma