surinam... ard-öyk... 2020-46

• 27 Mart 2020 Cuma 00:23:23

ardahandayız...
annem yeni ölmüştü.
hakiki hayat çökmüştü...
kalbimiz kurumuştu.
elalemin trajedileri bize senelerile " su sesi" gelmişti.
bizim tragedyamız olmuştu!
kardeşim murat ile turistlerle pratik yapmağa uğraşırdık.
hollandalı genç bir çift ile ingilizce konuşarak kalenin son dibine gittik.
kale kapalıydı... o zamanlar... komünizm daha sovyetler birliğinde çökmemişti.
gündüz değildiyse açıkta olamazdı, o devirler de!
tarihi mahaller!
hollandalı turist... bizim uygarlığımızı beğenmediğini söylemişti.
ben de "kendilerinin surinamlılara" yaptıklarını ner’den okumuştumsa müzakereye açtım.
münakaşa bir meleke sanatıdır.
"alt kalacak mıyız?"
ingilizcemiz yetmiyordu...
aktarıyordum.
hissettiklerimi...
ardahan lisesi edebiyat bölümü mezunuydum.
münazaralar seyretmiştim... kıyıdan katılmıştım birkaçına.
hatice akçam edebiyat öğretmenimdi.
kendileri bana:
" sen bir edebiyat profesörüsün!"
demişti... teneffüs zili çalmıştı... şimdiki öğrenciler gibi kapı ağzına sürek etmiştiler.
onları durdurmuş ve bu motivasyon iltifatını yapmıştı.
gestural jesti büyük öğretmenler yapabilir.
seneler sonra bir rüyamışcasına ardahana gittim.
resim öğretmeni olarak borçlarımı ödedim.
okul ve anaokullara animasyon resimleri çizdim...
o günlerden tek bir eser yok...
yoktu.
surinam’ı ben pasifiklerde ada devlet olarak ve hollanda’nın halen sömürgesi biliyordum.
hollandalıların köle olarak avrupa’ya getirdikleri surinamlılar sonradan "gullit" gibi futbolcuların oralı olduklarını öğrendiğimde bu turistlere verdiğim örnekten önce değildi.
surinam’ı o zamandan beri ada ülke olarak bilmişim.
öyle değilmiş.
latin amerika’da atlantiğe kıyı brezilya’ya komşu devletmiş.
vücudunuzda senelerdir bir taş, demir parçasını ameliyatla aldırınca...
zihnim surinam’ı haritada hakiki hayatta bilince...
üzüldüğüm ve göğündüğümü bildim!
"zararın neresinden dönersen kardır!"
ehl-i kamillik...
olgunluk...
insan olmak zor zenaatmış!

yalçıner yılmaz
960toki
çanakkale
27-03-2020