Kum Tanesi





uzanmışım düşünüyorum...ben ne kadarım...uzanmış olduğum yatak hacim olarak kaç katım...yatağın içinde bulunduğu oda...odanın içinde bulunduğu ev...sokak...ilçe...il...ülke...kıta...ve hepsini içine alan dünya...dünyanın bulunduğu uzay...

ne kadar küçüldüm...bir top, bir elma, bir fındık...bir kum tanesi mi ?

peki benim kadar kaç adet kum tanesi vardır şu an...veya ilk insandan bu yana kaç adet geldi geçti kum tanecikleri...

düşünüyorum, düşündükçe şaşırıyorum...bu kadar küçükken nasıl oluyor da bu kadar büyüklenebiliyorum...içimdeki bu büyüklük nereden geliyor...hangi hakla, hangi hadle...

beni ve dahi içinde bulunduğum devasa, şahane alemi yaratan gücün büyüklüğüyle mi alakalı bu duygu...

öyle ya aklımın, havsalamın almadığı, tam olarak idrak edemediğim bir gücün lutfetmesiyle , değer verip, en güzel şekli vererek yaratmasıyla koca alemde bir kum tanesi değil miyim ?

o güç tenezzül edip halk etmeseydi beni, ne varlığımın, ne yokluğumun farkında olabilir miydim ?

demek ki içimdeki büyüklük duygusu benden değil, beni yaratandan kaynaklı...o halde büyüklüğümü hissedip, küçüklüğümün idrakine varmalıyım...küçüklüğümde dirilmeliyim...küçüklüğümde ölmeliyim...küçüklüğümde yok olmalıyım...

çünkü bir büyük var etmiş beni.


frezya

2020